خبرنگار اجتماعی پرسون در راستا پرونده ویژه ( بررسی معضل کار در سنین کم) گفت‌وگویی با امان‌الله قرایی‌مقدم جامعه شناس و مدرس دانشگاه و نویسنده در خصوص نام گذاری سال 2021 با عنوان حذف کودک کار توسط سازمان ملل داشته که به شرح ذیل است.
قرایی مقدم بیان کرد: کودک کار به دو دسته خاص وعام تقسیم می شود. کودکان کارعام کسانی هستند که در روستاها به والدین خود در کار کشاورزی، فرش بافی، گلیم بافی و دامداری... کمک می‌کنند. اما کودکان خاص کودکانی هستند که در شهرهای بزرگ به کارهایی همچون واکس زدن، بلیط فروشی و ماشین تمیز کردن، کار در کوره‌های آجرپزی و مشاغل سخت دیگر مشغول هستند.
وی افزود: برای آنکه زمینه حذف کار کودک فراهم شود، ابتدا باید نیازهای مالی خانواده این کودکان تأمین شود تا به تحصیل بازگردند. برخی از کودکان کار به علت آنکه سرپرستشان ناپدری یا نامادری مشغول به کار می باشند و عده‌ای نیز خانواده‌ای ندارند و توسط عده‌ای افراد سودجو مشغول به تکدی گری، دزدی، دست فروشی و... می‌شوند.
مولف کتاب «انسان‌شناسی فرهنگی» در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که کودکان کار از لحاظ جنسیتی نوع کارشان متفاوت است، گفت: با توجه به گستردگی شغل های کودکان سازمان ملل نمی تواند معضل کودکان کار را حل کند. زیرا در حال حاضر بیش از 40 میلیون کودک کار در جهان داریم. سازمان ملل چگونه می‌خواهد نیازهای مالی این کودکان را تأمین کند.
قرایی مقدم ادامه داد: در کشورهایی همچون هند و پاکستان کودکان در خیابان متولد و رشد می‌کنند و خیلی از دخترها مورد تجاوز قرار می‌گیرند. با این وضع فقر سازمان ملل تنها شعار می دهد و کاری نمی تواند برای حذف کار کودک انجام دهد.
وی تصریح کرد: زمانی کار کودک در سطح جهان حذف می شود که توزیع عادلانه ثروت در میان مردم جهان باشد. سازمان ملل تنها در این زمینه شعار می دهد.
این جامعه شناس در پاسخ به سوال آیا اقدامات شهرداری را برای کمپ کودکان کار و افراد بی سرپرست را مثمر ثمر می دانید؟ پاسخ داد: تا حدودی اقدامات شهرداری و پلیس خوب بوده است اما این دو نهاد به تنهایی نمی توانند معضل بیکاری و مایحتاج خانواده این کودکان را تأمین کنند. در حال حاضر در کشور عده ای از سیری و برخی از گشنگی می میرند.
