مدیرعامل جمعیت هلالاحمر آذربایجان‌غربی:
به گزارش سایت خبری پرسون، جمعه تلخی را پشت سر گذاشتیم. 6 روز از آن واقعه می گذرد. 12 تن از هموطنانمان را دیگر در بین خود نداریم. عاشقان کوه و کوهنوردی.کوهنوردی در ارتفاعات شمال تهران، که به یکباره غروب غمگینی را برای همه ما رقم زد.
تحلیل های مختلفی شده است. خلاصه هر یک چیزی گفتند و گذشت. گذشت تا به امروز، که تلاطم شهر بعد از عزاداری کمی آرام شده است. حال بازماندگان این سانحه، حرفهای جالبی می زنند. صحبت هایی از یک بی توجهی، آنهم نه از طرف کوهنوردان، بلکه از سوی سازمان های هشداردهنده.
آن چیزی که در ابتدا هم بسیار عجیب به نظر می رسید، گفتارهایی مبتنی بر انجام هشدارهای لازم از سوی سازمان هواشناسی بود. آنها کوهنوردان را افراد مبتدی تلقی کردند که با چشم و گوش بسته راهی کوه و کمر شدند. افراد شناخته شده ای که با صراحت اعلام کردند هشدارهایی مبنی بر احتمال برف و بوران و سقوط بهمن را در مناطق کوهستانی داده اند.
به توصیه برخی کوهنوردان حرفه ای که این موضوع را بیان کرده بودند به سایت سازمان هواشناسی قسمت هشدارها به آدرسwww.irimo.ir سری زده و می بینیم که هشدارهای زده شده در اکثر روزها به هم شبیه است. در توضیح این مطلب، به طور مثال اجتناب از فعالیت های کوهنوردی، در اکثر روزهایی که احتمال بدی هوا در حد اندک است، هم نوشته شده و همین امر سبب شده است که به گفته متخصصان و کوهنوردان مطلب قابل توجه در قسمت هشدارها ، بارش برف و سقوط بهمن می باشد که به هیچ عنوان در سایت و در آن روز، به آن اشاره ای نشده است. « ما در طول سالها تجربه، قبل از رفتن به کوهنوردی، از روزهای قبل هشدارهای هواشناسی را چک می کنیم. در آن روز و حتی روزهای قبل از آن هیچ اشاره ای به سقوط بهمن نشده بود. فقط گزینه اجتناب از کوهنوردی آمده بود که آنهم یک مورد بسیار عادی و تکراری در همه روزهای بارانی یا برفی است و آنقدر تکرار شده است که دیده نمی شود و هواشناسی کوهستان هم هشدار بارش برف در ارتفاعات را اعلام نکرده بود».این گفته های بازمانده همان حادثه در همان روز است.
بیشتر بخوانید:
هوای تهران همچنان در وضعیت قرمز قرار دارد
می بینیم که بر خلاف گفته های مبتنی بر اعلام هشدارهای جدی، کاملا برعکس عمل شده است و بی دقتی صورت گرفته باعث از دست رفتن عزیزان کوهنورد شد. عزیزانی که به رغم گفته هایی مبنی بر ناشی و مبتدی بودنشان، حرفه ای بوده و آموزش های کوهنوردی را دیده و به ابزار و تجهیزات کوهنوردی مجهز بودند اما در ثانیه ای توچال صورت دیگرش را به آنها نشان داد. حتی به گفته برخی، فرصت استفاده از وسایلشان را هم نکردند.
یکی از کوهنوردان بازمانده جمعه گذشته کلکچال می گوید: وقتی عاشق کوه باشی هیچ چیز نمی تواند مانع شود. آنروز خیلی ها آمده بودند. دوستان زیادی را در آن جا دیدم. آفتاب ابتدای روز تا ساعت 9 دوام نیاورد و بدنهای عرق کرده مان با سوزشی به یکباره، شروع به سرمازدگی و یخ زدن کرد. توان قدم برداشتن نداشتیم. آنهایی که عینک نزده بودند کاملا در آن لحظه دیدشان را از دست دادند.هر کسی به طرفی می رفت. آنهایی که تجربه بیشتری داشتند به دیگران کمک می کردند. خیلی ها بازگشتند. اما آنهایی که بالاتر رفته و نزدیک به قله بودند، سقوط بهمن امانی به آنها نداد. یک روز خوب و عادی به یکباره به جهنمی سفید بدل شد که هنوز هم یادآوری اش دردناک است.