یادداشت / پرستاران، سفید پوشان بی ادعایی هستند که به معنای واقعی کلمه خالصانه پرستار بالین بیماران هستند.
سایت خبری پرسون- وجودش همچون پرستویی آرام بخش بالین بیماران است.
روحش تسکین دردهای بزرگی است که گاهی مرهمی می شود برای دل های بیقرار. دستش حکایت نوازش خوبی هایی است که سرشار از عاطفه، مهر و عطوفت است. اگر همچون قطرات شبنم قدری بر گل های پژمرده همچون باغبانی بتابی شاید که نه به قطع می توانی گلی را از پژمردگی نجات دهی و شاخه شکسته ای را از درد و رنج تسکین بخشی. پرستاران سفید پوش انسان های بی ادعایی هستند که به معنای واقعی کلمه، خالصانه با تمام توان تلاش می کنند تا بیماران، دوران نقاهت خود را به آرامی سپری کنند. تو چه زیبا اسوه صبر و مقاومت از ابتدا بوده ای و هستی و امروز در چنین روزهای سختی داغ مدافعان سلامت را بر پیشانی داری. پرستاری این واژه پر معنا آدمی را به یاد مفاهیم دیگری هم می اندازد، به یاد شب بیداری مردان و زنانی که با جامه های سپید لحظه ای نمی گذارند لبخند از سیمای بیماران دور شود.
امروز وظیفه خطیر پرستاریت صد چندان شده و همه جا از ایثار و گذشت قابل تحسینت می گویند. برگ های تاریخ بشریت را که ورق میزنی همه جا ردپای فداکاری و گذشت قابل تحسینت بوده و هست.
بیشتر بخوانید؛
جهادگران سفیدپوش خداقوت
پرستاری، از همان آغازین لحظات صدر اسلام، به صورت حرفه ای مقدّس مطرح بوده و بزرگانی چون ام سَلَمه، رَبیع، ام سَنان، لیلا غفاری و در رأس همه آنها، حضرت فاطمه علیهاالسلام و حضرت زینب (س) را پرورده تا با اخلاص و حفظ عفاف و حیا، جانانه به پرستاری مجروحان بپردازند.
تاریخ این مرز و بوم نیز از ابتدا تاکنون همیشه شاهد جان فشانی و از خود گذشتگی های پرستوهای عاشقی بوده که وظیفه امداد رزمندگان زخمی و با غیرت میهن اسلامی را بر عهده داشته اند. پرستاران بی ادعا گاهی در میدان جنگ در کنار کبوتران تیرخورده ۸ ساله خوش درخشیدند و گاهی نیز نقش مادری فداکار را در کنار قوم و خویش بیمار به عنوان سنگ صبوری بازی کردند.
و اما امروز با هجوم ویروس مسری و منحوس کرونا جانانه همچنان در میدان کار و تلاش شانه هایت را با افتخار بالا می گیری و سرافرازانه علاوه بر رسیدگی به اوضاع و احوال جسمی بیماران، برای دلهایشان قرص مسکنی می شوی تا کمی مسرت و امید را همچون نسیم خنکی بر گرمای سوزان تابستان بر لبانشان نثار کنی.
و اما در همین اوضاع آشفته کنونی است که خستگی را شرمسار پایداری و استقامت کرده ای می توانم در مقابل این همه فداکاری و جانبازی فقط بگویم خسته نباشید! چراکه زبان قادر به توصیف این همه شجاعت و غیرتنمدی تو برای نجات جان انسان ها نیست.
حتی اگر با چشم دل نیز از کهکشان عالم مادی بگذری ملائکه نیز در بلندای عرش اعلی نام تو را می ستایند و فرشته رحمت را زیبنده ترین عنوان و لقب برای تو می دانند.
و در پایان تنها واژه ای که می توانم بگویم این است پرستار روزت مبارک.
منیژه فرهانپور-استان همدان
