به گزارش سایت خبری پرسون از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان با جستجو در داده های جمع آوری شده از «آزمایش تکامل کیهانی رصدخانه‌ی آپاچی پوینت» (APOGEE)، موفق به کشف کهکشانی شدند که آن را یک «کهکشان فسیلی» می نامند و در اعماق کهکشان ما یعنی راه شیری فرو رفته است.
محققان می گویند که این کهکشان فسیلی ممکن است ١٠ میلیارد سال پیش زمانی که کهکشان راه شیری هنوز در مراحل ابتدایی بود، با آن برخورد کرده باشد. این کهکشان فسیلی «هرکول» نامیده شده است.
بقایای کهکشان فسیلی هرکول، حدود یک سوم هاله کروی کهکشان راه شیری را تشکیل می‌دهد. اما از آنجایی که این کهکشان در اعماق کهکشان راه شیری نهفته است، هیچ کس متوجه نشده بود که بقایای یک کهکشان باستانی در داخل کهکشان ما وجود دارد.
«ریکاردو اسکیاون» یک محقق از دانشگاه «جان مورس لیورپول» می گوید برای یافتن این کهکشان فسیلی، محققان مجبور به بررسی دقیق ترکیب شیمیایی و حرکت ده ها هزار ستاره بودند.
این کار به‌ویژه برای ستاره‌های مرکز کهکشان بسیار دشوار است زیرا آنها توسط ابرهایی از گرد و غبار میان ستاره‌ای از دید پنهان می مانند اما آزمایش تکامل کیهانی رصدخانه‌ی آپاچی پوینت به محققان اجازه داد تا در این غبار نفوذ کرده و قلب کهکشان راه شیری را نسبت به گذشته بیشتر جستجو کنند.
آزمایش تکامل کیهانی رصدخانه آپاچی پوینت به محققان اجازه می دهد تا با دریافت طیف نور ستاره ها در طیف نور نزدیک به مادون قرمز به جای نور مرئی که توسط گرد و غبار پنهان می شود، در غبار بین ستاره ای به جستجو بپردازند.
یافتن ستاره های غیرمعمول در قلب کهکشان راه شیری به یافتن سوزن در انبار کاه تشبیه می شود.
محققان برای جداسازی ستارگان متعلق به هرکول از ستاره های اصلی کهکشان راه شیری، از ترکیب شیمیایی و سرعت ستارگان که توسط آزمایش تکامل کیهانی رصدخانه‌ی آپاچی پوینت اندازه گیری شده است، استفاده کردند.
آنها می گویند از دهها هزار ستاره مورد بررسی، صدها ستاره، دارای ترکیبات و سرعت شیمیایی کاملاً متفاوتی بودند.
به گفته محققان، آن ستاره ها از ستاره های کهکشان راه شیری چنان متفاوت بودند که فقط از یک کهکشان دیگر می توانستند به وجود آمده باشند.
یک مطالعه دقیق به محققان اجازه می دهد محل دقیق و تاریخچه این کهکشان فسیلی را ردیابی کنند.
منبع: ایرنا
