عقیم سازی زنان معتاد به جای کمک به آزادی از اعتیاد! / طرحی پر از ابهام با رنگی سراسر خاکستری

به گزارش سایت خبری پرسون، در جامعه ای که بارها در آن احترام به زنان و دختران به کرات تکرار شده و بر این موضوع تاکید فراوان شده و نیز در زمانی که امکانات برای حل این مسئله به نوعی فراهم است، آیا عقیم کردن این افراد به جای پاک کردن چهره اعتیاد از صورتشان صحیح است؟
پس فرق انسان با حیوان در چیست؟ زمانی که به یک انسان که اراده و اختیار دارد تا کاری انجام دهد اما بنا به تلخی واقعه، اسیر و گرفتار بیماری اعتیاد شده، حال این که او را از داشتن فرزند محروم کنیم آن هم با یک بهانه پیشوندی به نام "داوطلبانه"؟ آن هم زمانی که به این موضوع آگاهیم که آن زن به دلیل داشتن اعتیاد اراده تصمیم گیری ندارد و فقط در لحظه زندگی میکند، این مسئله یک فاجعه است.
موضوع عقیم سازی زنان معتاد و کارتن خواب طرحی است که سالها پیش مطرح شد البته عملی نشد اما حالا مسعود رضایی، عضو سابق کمیسیون اجتماعی مجلس دهم می گوید: باید با اجرای طرح عقیم سازی زنان معتاد، اجازه ندهیم آلودگی زنانی که به دلیل اعتیاد، فقر و ناتوانی در مخروبه‌ها زندگی می‌کنند به جامعه سرایت کند.
این که آلودگی خرابه ها نباید به جامعه سرایت کند سخنی کاملا صحیح است اما آیا برای کم کردن سرایت این آلودگی کاری انجام شده است؟
در حال حاضر یک زن معتاد کارتن خواب به گفته خودشان برای تهیه مواد خود، مجبور است که با مردی ارتباط برقرار کند تا به او مواد برسد. حال اینکه مسئولین ابزار جلوگیری از بارداری در اختیار این افراد قرار میدهند یک موضوع است اما به گواه سخنان همین کارتن خواب ها، ارتباط جنسی آنها از روی احساس و علاقه نبوده و به گفته خودشان به نوعی تجاوز برای تهیه جنسشان است. پس در این شرایط استفاده از ابزار جلوگیری از بارداری معنی و مفهوم خاصی نخواهد داشت.

در فروردین ۹۴ تفاهم نامه‌ای بین وزارت بهداشت و نهاد معاونت زنان منعقد شد، در حاشیه این جلسه شهیندخت مولاوردی با اشاره به این موضوع که تولد نوزادان معتاد از زنان کارتن خواب هزینه‌های زیادی برای کشور دارد، به طور ضمنی پیشنهاد کرد که این زنان به شکل داوطلبانه عقیم شوند، این اظهار نظر مورد انتقادات شدیدی از جانب رسانه‌ها و مسئولین مختلف قرار گرفت.
این که کودکانی در این شرایط به دنیا می آیند که بلاتکلیفند و یا مریض به دنیا می آیند و یا فروخته می شوند و هزار موضوع دیگر کاملا صحیح است اما آیا این طرح جوابگو است؟
خانم مولاوردی شاید دلسوزانه این طرح را مطرح کردند اما آیا به این موضوع فکر کرده اند که این زنان در شرایطی موافق این کار هستند که تعادل ذهنی نداشته و فقط تمام فکر و ذکرشان استفاده از مواد مخدر است.
اگر روزی آن زن معتاد کارتن خواب اعتیاد خود را کنار بگذارد و به زندگی در جامعه برگردد، حال اگر براساس حس زنانه بخواهد بچه دار شود، شما مسئول محترم وجدان آسوده ای خواهی داشت؟
قاعدتا عقیم سازی زنان کارتن خواب هزینه های زیادی نیز به همراه خواهد داشت، چرا همین هزینه ها به اضافه کمک مردمی یک جا جمع نمی شود تا این زنان را از منجلابی که در آن هستند نجات داد؟
به گواه تاریخ این مردم همیشه در صحنه برای امر خیر و حسنه حضور داشته اند و یقینا این بار نیز اگر چنین طرحی مطرح شود از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد.
عقیم سازی زنان معتاد آسیب های اجتماعی را کاهش نخواهد داد پس مسئولین محترم به جای طرح هایی که فقط در آن صورت مسئله را پاک میکنند لطفا فکری اساسی به حال این افراد بکنند تا بتوانیم این زنان را دوباره در سطح جامعه و در سلامت کامل ببینیم.
گزارش: مهسا اخلاقی