مهاجر سیبری در تالاب سرخرود فریدون کنار فرود آمد:

بازگشت امید، آخرین درنای مهاجر به ایران

«امید»، تک درنای سفید سیبری امسال هم در میانه ماه آبان برای زمستان‌گذرانی در تالاب فریدون‌کنار استان مازندران فرود آمد و چشم دوستداران محیط زیست را روشن کرد.

به گزارش سایت خبری پرسون؛ امید که آخرین بازمانده از درنای سفید مهاجر از سیبری به مازندران محسوب می‌شود، امسال ۲ هفته دیرتر از سال گذشته وارد مازندران شد.

امید دوستداران محیط زیست پارسال ۲۹ مهر در تالاب سرخرود در فریدون‌کنار فرود آمده و پس از ۱۲۹ روز زمستان گذرانی، هشتم اسفند به سیبری بازگشته بود.

رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران روز چهارشنبه گفت: که امید صبح روز ۱۴ آبان ماه توسط محیط‌بانان هنگام گشت‌زنی در آب‌های تالاب سرخرود، مشاهده شد.

ربیعی افزود: اگر چه امید امسال ۲ هفته دیرتر وارد مازندران شد، ولی پس و پیش شدن ورود و خروج این آخرین بازمانده درنای سفید برای زمستان‌گذرانی در مازندران همواره به خاطر تغییرات شرایط آب و هوایی در سیبری و ایران وجود داشته است.

وی درباره چشم ‌انتظاری‌ها و نگرانی‌های دوستداران محیط زیست نسبت به سرنوشت امید هنگام زمستان‌گذرانی در مازندران، گفت: از آن جایی که امسال تیراندازی در دامگاه فریدون‌کنار ممنوع است و با توجه به اینکه درنا هیچ‌گاه طی چند ماه ماندگاری در مازندران از تالاب فریدون‌کنار خارج نمی‌شود، امنیتش محفوظ است چون هر روزه در دیدرس محیط‌بانان قرار دارد.

امید، آخرین بازمانده از درناهای سفید سیبری برای زمستان‌گذرانی در مازندران است. این پرنده وفادار به اقلیم مازندران از ۱۳ سال پیش تاکنون با وجود از دست دادن زوجش ” آرزو ” همچنان برای زمستان‌گذرانی به مازندران می‌آید. البته سال ۸۸ و ۹۴ این درنا برای زمستان گذرانی به مازندران نیامد که باعث نگرانی دوستداران محیط زیست شده بود.

تک درنای سفید سیبری برای رسیدن به مازندران باید مسیر پنج هزار کیلومتری از زیستگاه اصلیش در سیبری را با گذر از روسیه، قزاقستان و آذربایجان طی کند.

مدت ماندگاری امید در مازندران به طور معمول چهار ماهه است ولی سال گذشته پس از ۱۲۹ روز مازندران را ترک کرد در حالی که ماندگاریش سال قبل از آن در مازندران ۹۷ روز بود.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی ‘گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus’ شناخته می‌شود؛ پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک ‌و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یک‌دست سفید با پاهای بلند سرخ‌رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته‌ است.

درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این‌گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.

جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می‌رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این‌گونه دریاچه ‘پویانگ’ در چین و اطراف آن است.

همه‌ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان‌گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان‌های مازندران از جمله تالاب بین‌المللی میانکاله می‌آیند.

منبع: تجارت نیوز

209782

سازمان آگهی های پرسون