فارس _ پرسون :شیراز، شهر باغ‌هاست، اما عکس‌های شیراز را که نگاه کنید، باغی هست که یک پای ثابت همه عکس‌هاست و آن باغی نیست جز باغ ارم. باغ ارم شیراز، با درخت‌های سرو و نارنجش، زمانی تنها محل رفت و آمد بزرگان و اعیان بود، ولی حالا سال‌هاست که درهایش به روی گردشگران باز شده، می‌توان در آن راه رفت و از آنهمه زیبایی به وجد آمد.این باغ در چهار فصل سال زیبایی شگفت انگیز خاص خود را دارد
می‌روید خیابان ارم شیراز و می‌رسید به باغ ارم، یکی از دل‌انگیزترین باغ‌های شیراز. وارد باغ که بشوید باید از بین دارو درخت‌های زیادی بگذرید تا برسید به جلوی حوض و عمارت حیرت‌انگیز باغ که میخکوبتان میکند. جای تعجب هم ندارد، چون در یکی از تماشایی‌ترین باغ‌های ایران هستید که همراه هشت باغ دیگر در فهرست آثار جهانی به ثبت رسیده.
تاریخ ساخت و بنیان‌گذار اولیه باغ ارم شیراز، به‌درستی مشخص نیست؛ ولی توصیف‌هایی از آن در سفرنامه‌های متعلق به قرن دهم و یازدهم هجری آمده‌است. این باغ در روزگار سلجوقیان و آل اینجو پابرجا بوده‌است. در زمان زندیه هم کریم‌خان زند در سازندگی و بهسازی این باغ کوشید. در زمان قاجاریه و پهلوی این باغ مقر سران ایل قشقایی بود تا اینکه به علت طرفداری آن‌ها از مصدق، خوانین قشقایی تبعید شده و باغ ارم مصادره گردید.
در زمان سلطنت ناصر الدین شاه قاجار عمارتی دیگر توسط حسین علی خان نصیر الملک پی ریزی شد که با مرگ وی خواهر زاده او ابوالقاسم خان نصیر الملک امور باغ ارم را به دست گرفت و عمارت نیمه کاره را تکمیل کرد. این باغ از املاک خاندان قوامی شیراز بود. این عمارت تاکنون پابرجاست.
این باغ تنوع گیاهی بسیار بالایی دارد و گیاهان بسیاری از اقصا نقاط جهان در این باغ کاشته شده‌است؛ به شکلی که باغ در قالب یک نمایشگاه از انواع گل‌ها و گیاهان درآمده‌است. در حال حاضر این باغ در اختیار دانشگاه شیراز است؛ باغ گیاه‌شناسی آن در اختیار دانشکده کشاورزی و ساختمان باغ در اختیار دانشکده حقوق قرار دارد. در تاریخ ۶ تیرماه ۱۳۹۰ در سی و پنجمین اجلاس کمیتهٔ میراث جهانی یونسکو باغ ارم شیراز به همراه هشت باغ دیگر ایرانی در فهرست میراث جهانی ثبت گردید.
عمارت وسط، هسته مرکزی این باغ محسوب می‌شود. این ساختمان در زمان قاجاریه و با تقلید از سبک معماری زندیه ساخته شده‌است. این عمارت از نظر معماری، نقاشی، کاشی کاری و گچ بری از شاهکارهای معماری زمان قاجار است. این عمارت، از سه طبقه، با تزئینات فراوان تشکیل شده‌است. اتاق‌های طبقه زیرین که تقریباً زیرزمین هستند، محلی است برای استراحت در روزهای گرم تابستان. تزئینات این اتاق‌ها، کاشی‌کاری‌های رنگین است. دو طبقه بالایی دارای ستون‌هایی است که از تخت جمشید الهام گرفته شده‌اند.
در پیشانی بنا، دو نیم‌دایره در دو طرف، و یک تابلو بزرگ در وسط قرار گرفته که از ۳ هلال روی هم تشکیل شده‌است. این تابلو، تصاویری از شاهنامهٔ فردوسی و نبرد شاهان قاجار را نشان می‌دهد.
این بنا بیش از هفتاد سال به خوانین قشقایی تعلق داشته که در دوران پهلوی مصادره شده‌است
نوا نیکو _ استان فارس