به گزارش سایت خبری پُرسون، زهرا بیگینژاد پژوهشگر در حوزه معماری و شهرسازی در یادداشتی بسیار موشکافانه به یکی از دردهای پنهان اما مهم جامعه خصوصا برای زنان پرداخته است و نقش نورپردازی و طراحی معمارانه در افزایش احساس امنیت برای جامعه بانوان و زنان در فضاهای عمومی را بسیار مهم دانست و نوشت:
در کلانشهرهای امروز، امنیت شهری تنها به حضور پلیس و دوربینهای نظارتی خلاصه نمیشود؛ بلکه طراحی فضاهای عمومی و نورپردازی صحیح، نقشی حیاتی در ارتقای احساس امنیت زنان دارد. تاریکی معابر، کوچهها و پارکها نهتنها ترس ذهنی ایجاد میکند بلکه بستر وقوع جرم و محدودیت در زندگی اجتماعی زنان را فراهم میآورد.
1-تاریکی؛ تهدید خاموش در زیست شهری زنان
2-طراحی معمارانه؛ فراتر از روشنکردن معابر
3- تجربههای موفق جهانی در نورپردازی ایمن
4-ضرورت بازنگری در سیاستهای شهری ایران
تاریکی؛ تهدید خاموش در زیست شهری زنان
تجربهی مشترک بسیاری از زنان در تهران و دیگر کلانشهرهای ایران، اجتناب از تردد شبانه در برخی مسیرهاست. تاریکی معابر و ایستگاههای حملونقل عمومی، نهتنها امنیت روانی را کاهش میدهد بلکه حضور اجتماعی زنان را محدود کرده و کیفیت زندگی شهری را تحتتأثیر قرار میدهد.
طراحی معمارانه؛ فراتر از روشنکردن معابر
نورپردازی شهری باید با نگاه معمارانه اجرا شود. روشنایی یکنواخت و بدون سایههای ترسناک، استفاده از نور سفید طبیعی، ترکیب نور با هنر شهری و بهکارگیری فناوریهای نوین مانند چراغهای خورشیدی یا حسگرهای حرکتی، همگی در ارتقای حس امنیت زنان مؤثرند.
تجربههای موفق جهانی
نمونههای بینالمللی نشان میدهد که نورپردازی هوشمند میتواند امنیت زنان را بهطور ملموس افزایش دهد: • در هلسینکی فنلاند، نورپردازی مسیرهای پیاده باعث کاهش ۳۵ درصدی جرایم شبانه شد. • در ملبورن استرالیا، نور تعاملی در مسیرهای دوچرخهسواری و پیادهراهها موجب افزایش حضور شبانه زنان گردید. • در استانبول ترکیه، پروژه “شهر امن برای زنان” با تمرکز بر نورپردازی محلات قدیمی توانست اعتماد عمومی را بازگرداند.
ضرورت بازنگری در سیاستهای شهری ایران
شهرداریها باید نگاه خود را از «تأمین روشنایی حداقلی» به «طراحی امنیتی معمارانه» تغییر دهند. این تغییر شامل اختصاص بودجه کافی، همکاری با معماران و شهرسازان، بازطراحی فضاهای تاریک و افزایش کاربریهای ترکیبی در خیابانهاست.
جمعبندی
امنیت زنان در فضاهای شهری، بخشی جداییناپذیر از امنیت کل جامعه است. نورپردازی هوشمند و طراحی معمارانه نه یک انتخاب تزئینی، بلکه ضرورتی حیاتی برای آیندهی شهرهای ایران است. شهری که برای زنان امن باشد، برای همه امنتر خواهد بود.
منبع: پُرسون