نماینده اتحادیه عرب در نشست شورای امنیت درباره فلسطین تأکید کرد که رژیم صهیونیستی باید از آرزوی رژیم صهیونیستی بزرگ دست بکشد و آتشبس در غزه زمینهساز مذاکرات نهایی برای دستیابی به راهحل دو دولتی شود.
سفرا و نمایندگان دائم ایران، روسیه و چین در آژانس بینالمللی انرژی اتمی با ارسال نامهای مشترک به رافائل گروسی، مدیرکل آژانس، پایان مأموریت گزارشدهی درباره راستیآزمایی و نظارت بر اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل را اعلام کردند. در این نامه آمده است که با خاتمه رسمی مفاد قطعنامه در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، گزارشهای دورهای مدیرکل نیز از دستورکار خارج میشود.
رامیز علی اکبروف، معاون هماهنگ کننده ویژه روند صلح خاورمیانه سازمان ملل، در شورای امنیت اعلام کرد که پس از دو سال جنگ ویرانگر، فرصتی برای پایان دادن به فصل تاریکی مناقشه رژیم صهیونیستی و فلسطین فراهم شده است. وی ضمن قدردانی از میانجیگریها برای توافق آتشبس ۹ اکتبر (بر اساس طرح ۲۰ مادهای ترامپ)، بر فوریت بازگشت تمام اجساد اسرا و لزوم ورود گسترده کمکهای بشردوستانه به غزه تأکید کرد و شرایط فعلی را بسیار شکننده خواند.
علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، اقدام اروپاییها درباره اسنپبک تحریمها را سوءاستفاده خواند و تاکید کرد که ایران از موضع حقوقی و صریح روسیه در این زمینه قدردان است. وی افزود اروپاییها مراحل قانونی لازم برای اجرایی شدن اسنپبک را انجام ندادند و دلیل آن مخالفت با روسیه بود.
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران، در یادداشتی نوشت که سه کشور اروپایی به جای تلاشهای مبتنی بر حسن نیت برای حل اختلافات، از اقدامات نظامی علیه تأسیسات ایران و فشار حداکثری اقتصادی حمایت کردند. وی تأکید کرد که بند ۸ قطعنامه ۲۲۳۱ عملیاتی شده و تصمیمات شورا در این زمینه پایان یافته است.
با پایان یافتن مهلت مقرر در بند ۸ قطعنامه ۲۲۳۱، شورای امنیت سازمان ملل بررسی موضوع هستهای ایران را رسماً خاتمه داد. همزمان، مقامات ارشد وزارت امور خارجه کشورمان با انتشار بیانیههایی، هرگونه تلاش برای احیای تحریمهای لغوشده از سوی سه کشور اروپایی را باطل و فاقد وجاهت حقوقی دانستند.
در ادامه دیپلماسی فعال ایران و همگرایی کشورهای مستقل، پنج سند رسمی و بینالمللی بیاعتباری اقدام سه کشور اروپایی برای فعالسازی سازوکار اسنپبک و بازگرداندن تحریمهای شورای امنیت علیه ایران را بهطور مستدل اثبات کردند. این اسناد شامل بیانیههای گروههای بینالمللی و نامههای رسمی به سازمان ملل است.
وزارت امور خارجه کشورمان در مورد انقضای قطعنامه شماره ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان مللمتحد بیانیهای صادر کرد و گفت:محدودیتهای پیشبینیشده در مورد برنامه هستهای ایران ۲۶ مهرماه خاتمه مییابد.
سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، با ماکسیم ریژنکوف، وزیر امور خارجه بلاروس، در حاشیه نوزدهمین اجلاس میاندورهای وزرای امور خارجه جنبش عدم تعهد در کامپالا دیدار و درباره گسترش همکاریهای اقتصادی، دیپلماتیک و تقویت جایگاه چندجانبهگرایی گفتوگو کردند.
ایران پس از بازگشت قطعنامههای شورای امنیت و فعالسازی مکانیسم ماشه، از یک سیاست کنشگری به سیاست واکنشی واقعبینانه منتقل شده است. این موضع، اگرچه ممکن است از نظر برخی تحلیلگران به معنای انفعال تلقی شود، اما در واقع تلاشی محتاطانه برای مدیریت معادلات پیچیده بینالمللی و حفظ منافع ملی و خطوط قرمز کشور است.
وزارت امور خارجه کانادا اعلام کرد که به دنبال فعالیتهای هستهای ایران، تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه تهران را دوباره اجرا میکند و از ایران خواست به پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای پایبند باشد و همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی را از سر گیرد.
ایران در نامهای به دبیرکل سازمان ملل اعلام کرد که اقدام دبیرخانه برای اعمال مجدد قطعنامههای پیشین شورای امنیت، فراتر از اختیارات آن است و تنها شورای امنیت صلاحیت تصمیمگیری دارد. این در حالی است که سازمان ملل مفاد قطعنامههای ۱۶۹۶، ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۹ را مجدداً اجرایی کرده است.
با اتمام مهلت یکماههای که تروئیکای اروپایی در نامهای به شورای امنیت تعیین کرده بودند، تحریمهای سازمان ملل متحد علیه ایران باردیگر فعال شد. اقدامی که از سوی ایران غیرقانونی توصیف شده است.
در صورت اجرای اسنپبک و تلاش غرب به امید واهی انزوای بینالمللی ایران، حضور فعال کشورمان در نشستهای شانگهای و روابط با کشورهای عضو این سازمان به ایران این امکان را میدهد که از طریق دیپلماسی چندجانبه، از مشروعیت بینالمللی خود دفاع کرده و در مقابل هرگونه زیادهخواهی غرب بایستد و خط بطلانی بر این ایده که جامعه جهانی در مقابل جمهوری اسلامی ایستاده، بکشد و تصویری متفاوت از جامعه جهانی در مقابل غرب ترسیم کند.
فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد ابزار اصلی شورای امنیت برای حفظ صلح جهانی است، اما اعمال آن پیامدهای عمیق سیاسی و اقتصادی برای کشورها به همراه دارد. این گزارش، کشورهایی مانند عراق، لیبی، و کره شمالی را که تحت فصل هفتم قرار گرفتهاند، بررسی کرده و سرنوشت آنها، دلایل اعمال تحریمها و تأثیرات اقتصادی و سیاسی موثر بر آنها را تحلیل میکند.