جنگ تحمیلی

مواد مذاب آتشفشان‌ها بر اثر تغییر دما و سردی، تبدیل به سنگ‌های آذرین می‌شوند. سنگ‌هایی که هم نسبتی با ماهیت گذشته‌شان دارند و هم نسبتی با آنچه از هوا و دمای جدید دریافت کرده‌اند.

41 سال از جنگ تحمیلی می‌گذرد ولی خوب که بنگریم بسیاری از زخم‌های آن هنوز تازه است. اساسا ما نباید جنگ‌ها را فراموش کنیم نه از این بابت که تلخکامی خود را استمرار ببخشیم و به خاطر جراحت‌های عظیم آن همچنان زانوی غم در بغل بگیریم. به همان اندازه که دفاع از میهن درست و اصولی و منطقی و حتی مقدس است جنگ خسارت‌بار و مصیبت‌ساز و فراق‌آسا و گاهی دهشتناک است.

موفقیت عراق در حملات گسترده ۴ ماهه پایان جنگ با تجاوزات آمریکا در خلیج فارس و ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایرباس همراه شد و با توجه به درآمدهای پایین نفتی و مشکلات اقتصادی ناشی از آن، مجموعه سران تهران به این تحلیل رسیدند که دیگر اهداف از پیش تعیین شده محقق نخواهند شد و در نتیجه با مشورت هاشمی رفسنجانی، امام خمینی(ره) در تصمیمی تلخ، اما شجاعانه که حکایت از واقع گرایی ایشان داشت، قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت.

از شجاعت‌های امام بود که به رغم تأیید مخالفت‌های قبلی با قبول آتش بس به تصمیم سیاسیون و کارشناسان احترام گذاشت. اهمیت قبول قطعنامه را هنگامی می‌توان دریافت که تصور کنیم اگر نمی‌پذیرفت رهبر بعدی با چه کار دشواری رو به رو بود. اگر قبول می‌کرد در همان آغاز کار مخالف شیوه‌های امام تصور می شد و اگر قبول نمی‌کرد کشور بیش از آن فرسوده می‌شد.