حکمتعلی مظفری با انتقاد از رویکرد دوگانه غرب نسبت به حقوق بشر گفت: جمهوری اسلامی ایران قربانی پروژهای است که در آن آمریکا و اسرائیل، حقوق بشر را به ابزاری برای فشار سیاسی تبدیل کردهاند.
مشاور فرمانده کل سپاه گفت: جنگ متوقف شد، اما آمریکای جنایتکار و صهیونیستهای پلید، نتوانستند به اهداف خود دست یابند و تلاش کردند تا روایت پیروزی را ارائه دهند.
یکی از دستاندرکاران امور سینمائی کشورمان به نقل از یکی از کارگردانهای مطرح آمریکائی گفت: برای ساختن فیلم «جرج دبلیو بوش» وزارت جنگ آمریکا (پنتاگون) بسیاری از اسنادش را در اختیارم گذاشت. من با مطالعه این اسناد اطلاعات زیادی درباره ایران به دست آوردم و متوجه این نکته شدم که هدف اصلی آمریکا از درگیریهای مستمر با جمهوری اسلامی ایران تجزیه ایران است.
در شرایطی که آمریکا و متحدانش هنوز در حال ارسال تسلیحات به اسرائیلاند، ادعای مذاکره پس از جنگ از سوی برخی مسئولان با تردیدهای جدی روبهروست. محمدحسین محترم در این یادداشت با رجوع به تجربه مذاکرات گذشته و هشدارهای رهبر انقلاب، طرح مذاکره در وضعیت کنونی را «بیمنطق» و نوعی «خودفریبی» توصیف میکند.
بیش از یک سال است که «یائیر نتانیاهو» به خاطر حضورش در ایالت میامی آمریکا، حتی در جریان جنگ نسلکشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه از اکتبر ۲۰۲۳، جنجال به پا کرده است.
مدیرمسئول روزنامه کیهان نوشت: بعد از درخواست اخیر آمریکا برای مذاکره با ایران، حضرت آقا با اطمینان از این که «مذاکره با آمریکا، گره تحریمها را کورتر میکند و فشار را افزایش میدهد» (اسفند ۱۴۰۳)، با پیشنهاد دولتمردان برای انجام مذاکره مخالفتی نکردند. ولی بر «مذاکرات غیرمستقیم» (که پیش از آن نیز سابقه داشته و در فرهنگ سیاسی با مذاکرات مستقیم تعریف متفاوتی دارد)، تاکید فرمودند.
ترامپ در سخنرانی خود که کمی بیش از سه دقیقه به طول انجامید، گفت که آینده ایران «یا صلح یا تراژدی» است و بسیاری از اهداف دیگر نیز وجود دارد که می تواند توسط ارتش آمریکا مورد اصابت قرار گیرد.
شبکه آمریکایی هشدار ایلان ماسک را بالاترین و مهترین موضع گیری سیاسی او خواند و تاکید کرد که حالا این میلیاردر آمریکایی بار دیگر به صحنه سیاست بازگشته است.
نیامین نتانیاهو و دونالد ترامپ، پس از اعلام آتشبس خود خواسته، اراجیف بسیاری سر هم کردند. آنها به وضوح عصبانی بودند، دشنام دادند و توهین و تهدید کردند. اما چرا؟ اگر کسی واقعا طرف پیروز باشد، نباید تا این حد به هم ریخته و آشفته باشد که اختیار کلام را از دست بدهد و مُهملاتی بگوید که از سوی خود صهیونیستها یا آمریکاییها مورد هجو قرار بگیرد.