فرهنگ فارسی معین ابتذال را "بسیار به کار بردن چیزی تا اندازه ای که ارزش آن بکاهد" معنی کرده؛ معنایی که امروز به شدت زندگی مارا احاطه کرده و ذره به ذره ارزشهای زندگی ما را دود میکند. ابتذال و به خواری کشاندن امور مهم و ارزشمند، همواره از مهمترین راهکارهای مخالفان آن ارزشها برای بی تاثیر کردنشان بوده است. جامعه ی ایرانی هم در دهه [یا دهه های] اخیر پیشرفت عجیبی در نشر و بسط این ابتذال داشته به حدی که واقعا این حجم از به پَستی رساندن هرچیزی، هنری رندانه بنظر می آید که جز به تلاش و ممارست بدست نمی آید.