به گزارش سایت خبری پُرسون، از فارس؛ عمده این آسیب ها به دلیل موج ناشی از انفجار است که باعث آسیب به ارگان های متعدد بدن از جمله ریه ها، گوش و ارگان های تو خالی بدن می شود.
در حوادث ناشی از انفجار، اثرات اولیه (به دلیل جریان هوای ناشی از انفجار)، اثرات ثانویه (به دلیل اصابت ترکش ها و شعله ها) و اثرات ثالثیه (ترومای ناشی از برخورد به زمین یا اشیاء) ممکن است رخ دهد که لازم است در مصدومان مورد بررسی قرار گیرند.
وضعیت بدن مجروحان در هنگام حادثه نقش مهمی در تعیین شدت و وسعت آسیب دارد.
مجروحانی که ایستاده هستند دچار بیشترین آسیب و مجروحانی که دراز کشیده اند یا دور از موج انفجار قرار دارند، دچار کمترین آسیب ناشی از انفجار می شوند.
مصدومان حوادث ناشی از انفجار نیاز به ارزیابی سریع و جامع دارند، زیرا ممکن است آسیب های پنهان و تهدیدکننده‌ای داشته باشند.
شایع ترین آسیب هایی که باید در مصدومان این حوادث مورد بررسی و مدیریت قرار گیرند، آسیب به ریه ها، آسیب به شکم و آسیب به گوش ها هستند.
همچنین مدیریت وضعیت تنفسی، مدیریت خونریزی و مدیریت سندروم له شدگی در این مصدومان از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.
دکتر «مجید نجفی کلیانی» عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و استاد گروه فوریت های پزشکی دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)
منبع: علوم پزشکی شیراز
