به گزارش سایت خبری پُرسون، موضوع فروش اینترنتی دارو در سالهای اخیر بارها محل بحث و اختلاف نظر میان وزارت بهداشت و وزارت ارتباطات بوده است، در حالی که برخی به بهانه تسهیل فضای کسبوکار، خواستار رفع موانع فروش دارو در بسترهای آنلاین هستند، مسئولان حوزه سلامت تأکید دارند که دارو یک کالای حیاتی است و فروش آن باید با نظارت ویژه و سختگیرانه همراه باشد.
فاطمه محمدبیگی، نماینده مجلس، با اشاره به نامهنگاریهای اخیر میان وزارت ارتباطات و وزارت بهداشت برای تسهیل صدور مجوزهای کسب وکار در حوزه فروش دارو در بستر اینترنت، میگوید: چیزی که ما نگران آن بودیم، نامه رد و بدل شده بین وزارت ارتباطات و وزارت بهداشت بود، در این نامه، برای بحث تسهیل صدور مجوزهای کسب وکار، از وزارت بهداشت خواسته شده؛ پلتفرمها آزادی بیشتری داشته باشند اما تمام بحث ما با وزارت ارتباطات این است که کالاهای حیاتی مثل دارو و مشاغل حوزه سلامت از پزشکی و مامایی گرفته تا پیراپزشکی و داروساز با جان مردم سروکار دارند.
محمدبیگی ادامه میدهد: به همین دلیل در حوزه مجوزهای کسبوکار باید آییننامهها و دستورالعملهای متفاوتی برای این گروهها تدوین شود.
به گفته کارشناسان، تجربه کشورهایی که فروش آنلاین دارو را آزاد کردهاند، نشان داده است که در نبود نظارت کافی، تخلفات گستردهای از جمله فروش داروهای تقلبی، تاریخگذشته و خارج از شبکه دارویی مجاز رخ میدهد.
در ایران، طبق قانون، عرضه دارو فقط از طریق داروخانههای مجاز و با نسخه پزشک امکانپذیر است و هرگونه فروش اینترنتی دارو خارج از این چارچوب، تخلف محسوب میشود.
نماینده مردم قزوین در ادامه سخنان خود میگوید: ما باید تفاوت قائل شویم بین بحث "دارو رسانی اینترنتی" و "فروش اینترنتی دارو". دارو رسانی اینترنتی یعنی دارو از داروخانه به دست بیمار برسد، آن هم با نسخه پزشک و در چارچوب مجوزهای وزارت بهداشت و نظارت سازمان غذا و دارو.
وی سپس مخاطرات نبود نظارت کافی در بحث فروش دارو را مورد تأکید قرار میدهد و میگوید: اما فروش اینترنتی دارو به معنای رها کردن دارو در بازار آنلاین بدون نظارتهای سختگیرانه است که میتواند سلامت مردم را تهدید کند. اینجا نظارت وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو یک اصل غیرقابل خدشه است.
محمدبیگی سپس با اشاره به اهمیت سامانههای نظارتی در این حوزه، ادامه میدهد: یک شرط مهم دیگر این است که حتماً سامانههای نظارتی برای کنترل و پایش فروش دارو در بستر اینترنت به طور کامل توسط وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو طراحی و راهبری شوند، هیچ مرجع دیگری حق مداخله در نظارت بر فروش دارو را ندارد. بلک فرم یا همان سامانههای ثبت و پیگیری اطلاعات دارویی، باید زیر نظر سازمان غذا و دارو باشد و این مرجعیت نباید تضعیف شود.
موضوع فروش اینترنتی دارو، موضوعی فراتر از یک کسبوکار اینترنتی ساده است، دارو با جان انسانها سروکار دارد و کوچکترین خطا در توزیع آن میتواند به فاجعههای انسانی منجر شود. در حالی که برخی نگاههای اقتصادی صرف به این حوزه، آن را همردیف سایر کالاها میدانند، نگاهی دقیقتر و تخصصیتر نشان میدهد که حوزه سلامت نیازمند ضوابط و مجوزهای ویژهای است. به همین دلیل، تأکید دکتر محمدبیگی بر تفاوت قائل شدن میان دارو و سایر کالاها، کاملاً قابل تأمل است.
همچنین، موضوع «دارو رسانی اینترنتی» که در واقع معادل «ارسال دارو از داروخانه به بیمار» است، با فروش اینترنتی دارو از سوی پلتفرمهای آزاد کاملاً متفاوت است. این تمایز، باید در سیاستگذاریها و قوانین بهطور شفاف مشخص شود تا زمینه سوءاستفادهها و تخلفات احتمالی بسته شود.
به نظر میرسد ورود وزارت ارتباطات به این حوزه، بدون درک حساسیتهای تخصصی و قانونی آن، میتواند منجر به بحرانهای جدید در حوزه سلامت کشور شود؛ بحرانی که ممکن است هزینههای انسانی و اجتماعی سنگینی به دنبال داشته باشد.
منبع: تسنیم