به گزارش سایت خبری پُرسون، تحلیل لرزه‌سنج‌هایی که در طول فرودهای «آپولو»(Apollo) روی ماه باقی مانده‌اند، تعداد شگفت‌انگیزی از ماه‌لرزه‌ها را نشان می‌دهد که در ۱۰۰ کیلومتری سطح زمین رخ می‌دهند.
به نقل از ناسا، در واقع ۶۲ ماه‌لرزه در داده‌های ثبت‌شده بین سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۷ شناسایی شدند. بسیاری از این ماه‌لرزه‌ها نه تنها برای جابه‌جا کردن اثاثیه در یک آپارتمان قمری قوی هستند، بلکه صخره سفت ماه را برای چندین دقیقه به ارتعاش درمی‌آورند که به طور قابل توجهی طولانی‌تر از زمین‌لرزه‌های نرم‌تر روی زمین است.
علت وقوع ماه‌لرزه‌ها ناشناخته است، اما یک فرضیه اصلی، جاذبه جزر و مدی ناشی از زمین ما را مطرح می‌کند. صرف نظر از منبع وقوع ماه‌لرزه‌ها، اقامتگاه‌های قمری آینده باید طوری ساخته شوند که در برابر لرزش‌های مکرر مقاومت کنند.
در عکس روز ناسا، «باز آلدرین»(Buzz Aldrin) فضانورد ماموریت «آپولو ۱۱» در کنار یک لرزه‌سنج ماه ایستاده است و به سمت ماژول فرود روی ماه نگاه می‌کند.
منبع: ایسنا
