به گزارش سایت خبری پرسون، مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان، لیتیوم را اصلی‌ترین منبع انرژی در جهان آینده عنوان می‌کند و می‌گوید: جهان آینده جهان باتری‌ها و سازه‌های ذخیره انرژی است و از آنجا که باتری‌های لیتیومی هم اکنون بهترین گزینه برای ذخیره انرژی محسوب می‌شوند، بنابراین جهان آینده جهان لیتیوم و صنایع وابسته به آن خواهد بود.
جلیل سبحانی معتقد است، خودروهای برقی، وسایل روشنایی شارژی، دستگاه‌های تلفن همراه، لب‌تاپ‌ها و ... نیاز بشر به لیتیوم و باتری‌های لیتیومی را افزایش داده و تا چند سال دیگر در تمام دنیا همه‌گیر می‌شوند. وسایلی که از مواد نفتی و فسیلی به عنوان منبع اصلی تأمین انرژی استفاده نمی‌کنند.
بگفته این کارآفرین و فعال اقتصادی، لندن، فرانسه، چین و آلمان جزو کشورهایی هستند که قرار است حداکثر تا یکی، دو دهه دیگر همه خودروهایی که با سوخت فسیلی کار می‌کنند را کنار بگذارند. در چنین فضایی لیتیوم به جای نفت، تامین کننده اصلی انرژی جهان می‌شود و عربستان، بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت جهان دیگر قدرت گذشته را در بازار نخواهد داشت.
سبحانی، لیتیوم را پادشاه فلزات آینده می‌خواند و معتقد است: هدایت آینده اقتصادی جهان در اختیار کشورهایی خواهد بود که دسترسی بیشتری به منابع لیتیوم داشته باشند.
این کارشناس، بولیوی و افغانستان را دارنده بیشترین و بزرگ‌ترین دخایر لیتیوم دنیا اعلام می‌کند و می‌گوید: بادانستن این موضوع می‌توان یکی از دلایل کودتای بولیوی و جنگ آمریکا در افغانستان به‌ویژه در دوران ترامپ را دسترسی به معادن غنی لیتیوم در این کشورها دانست.
جلیل سبحانی، بااشاره به کشفیات جدید در ایران، جایگاه کشورمان در زمینه ذخایر لیتیوم را جایگاه مناسبی ارزیابی می‌کند و می‌گوید: پیش از این به‌نظر می‌‌‌‌‌‌آمد که بزرگ‌ترین معادن لیتیوم ایران در شرق کشور و در استان خراسان‌جنوبی در شهر نهبندان و اطراف بیرجند قرار دارد، اما اکنون مشخص شده، دریاچه نمک قم، استان‌های چهارمحال و بختیاری و اصفهان هم دارای این معدن هستند. این ماده‌یک نوع خاک معدنی است که حتی از آب شور هم به‌دست می‌آید، اما حالا انگار استان همدان هم در شمار مناطق لیتیوم‌‌‌‌‌‌خیز به‌شمار می‌رود.
سبحانی کشف این فلز را یکی از مزیت‌های بسیار بزرگ کشور ما توصیف می‌کند و معتقد است لیتیوم جزو پر مصرف‌ترین فلزات آینده جهان و از پرکاربردترین فلزاتی است که در اقتصاد دیجیتال نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای دارد و پیش‌بینی می‌شود پادشاه فلزات آینده باشد، بنابراین اگر چنین ذخیره‌ای در کشور ما کشف‌شده باشد، یعنی ما پتانسیل تولید لیتیوم را درون کشور داریم و باید آن را جدی بگیریم.
این کارآفرین و تولیدکننده، خواستار میدان دادن بخش خصوصی در این عرصه است و می‌گوید: لیتیوم کالای آینده است و بخش خصوصی به آن بی‌توجه نیست، بنابراین واگذاری چرخه استخراج و فرآوری این فلز اگر از همان ابتدا به بخش خصوصی واگذار شود و دولت فقط به عنوان ناظر و تنظیم کننده در این بازار حضور داشته باشد، بسیاری از مشکلات اقتصاد دولتی که امروزه حوزه‌های زیادی را درگیر کرده، پیش نخواهد آمد.
بگفته این کارآفرین و فعال حوزه تولید، استخراج لیتیوم به همین سادگی‌ها نیست و علاوه بر دانش و فناوری‌های پیچیده، استخراج این فلز می‌تواند منجر به برخی خسارات جبران‌ناپذیر به محیط‌زیست هم شود. بااین حال فلز لیتیوم در ایران در عمق نیم‌‌‌‌‌‌متری و در برخی موارد از سطح دریاچه‌‌‌‌‌‌های خشک شده و به سهولت به‌دست می‌آید. ازطرف دیگر، معادن لیتیوم در ایران بیشتر در مکان‌هایی وجود دارند که مناطق با ارزشی از نظر محیط‌زیستی محسوب نمی‌شوند و این مسئله استخراج لیتیوم در کشور را منطقی جلوه می‌دهد.
جلیل سبحانی در پایان می‌گوید: حالا که فرصتی پیش آمده تا یک دیوار را از نو بنا کنیم، پس خشت اول را چنان بگذاریم که دیوار تا ثریا کج نرود و در آینده افسوس گذشته‌ای را که امروز ماست، نخوریم.
منبع: ایلنا
