به گزارش سایت خبری پرسون، در همین زمینه یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب با تیتر «قالیباف به دنبال لیست خود در تهران» آن را تعبیر به منت گذاشتن قالیباف و تلاش او برای ارائه لیستی مستقل کرده است. حال آنکه نگارنده اگر از خود بپرسد قالیباف برای اثبات عدم قدرت‌طلبی‌اش آیا ادله شفاف دیگری نیز می‌تواند ارائه دهد»، چنین ادعای خلاف واقعی را مطرح نمی‌کند.
قالیباف همچنین به واسطه عملکرد مطلبوب و کارنامه خوب در شهرداری تهران، در انتخابات 98 نیز ظرفیت بالایی را فراهم آورده و توانسته بود به وزنه‌ای در انتخابات تبدیل شود، ولی با وجود همه این ظرفیت‌ها، طبق آنچه وظیفه مسئولانه هر کنشگر سیاسی است، ذیل شورای ائتلاف نیروهای انقلاب وحدت کرد.
نویسنده اصلاح‌طلب این مقاله مدعی شده است که زاکانی تعمدا در نشست مبنا که در حرم امام (ره) برگزار شد، حضور نیافت و این عدم حضور زاکانی را به معنای مخالفتش با قالیباف عنوان کرده، درحالی‌که اولا عدم حضور زاکانی به‌عنوان شهردار تهران می‌تواند ده‌ها دلیل غیرسیاسی دیگر نیز داشته باشد و از سویی دیگر حضور مالک شریعتی، دبیرکل حزب رهپویان انقلاب اسلامی که حزب متبوع زاکانی است، مؤید این است که نوشته مذکور تنها حاصل حدس و گمان آن نگارنده است.
از سویی قالیباف در همان همایش مبنا که به آن اشاره شده، با بیان اینکه جبهه انقلاب وظیفه دارد در هر شهرستان و استان هم‌افزایی ایجاد کند، تصریح می‌کند: «باید سهم‌خواهی را حرام بدانیم؛ کسانی باید به مجلس راه یابند که دغدغه و توان حل مسأله را داشته باشند؛ زیرا کشور نیازمند تحول است. اگر قالیباف قصد سهم‌خواهی داشت در دوره قبل ظرفیت بیشتری وجود داشت. دغدغه‌ای جز حل مشکل مردم نداریم.»
پرویز سروری یکی از اعضای اصلی شورای ائتلاف، این تأکیدات قالیباف را در گفت‌وگویی این‌گونه تفسیر می‌کند: «این مسأله جدی است. سهم‌خواهی کاملا مقابل شایسته‌سالاری است. واقعا باید مدل به‌گونه‌ای باشد که مانع سهم‌خواهی شود. فرایند شورای ائتلاف شایسته‌سالاری بوده است؛ اما به‌خاطر وحدت مجبور شدیم از سازوکار خود قدری عدول کنیم. هزینه سنگینی برای وحدت پرداخت کردیم، چون هفت نفری حذف شدند که فرایند شورای ائتلاف را به‌صورت کامل طی کرده بودند و ما شرمنده این افراد هستیم و هنوز از ما گلایه‌مند هستند. کار در این حد جلو رفته بود که عکس این افراد در پوستر‌ها هم چاپ شده بود.»
اصلاح طلبان از مرحله تفسیر نادرست به مرحله وارونه کردن واقعیت رسیده اند و جمله قالیباف مبتنی بر مخالفت با سهم خواهی را به معنای قدرت‌طلبی و تاکید او به وحدت در سال ۹۸ را دقیقا بر عکس معنا کرده اند. آنها که طرف مقابل را به بلد نبودن عدد متهم می کنند، گویا خودشان کلمه بلد نیستند. اصلاح‌طلبان دچار انشقاق و مشکلات تشکیلاتی بسیاری هستند از جمله آنکه آنها تاکنون به این نتیجه نرسیده‌اند که بخش بزرگی از جامعه اصلاح‌طلبی که شامل جبهه اصلاح‌طلبان می‌شود که شخصیت‌های تندرویی در این جریان حضور دارند چه باید کنند. آنها می‌دانند که این شخصیت‌ها که نه‌تنها در عرصه ملی بلکه در عرصه درون‌تشکیلاتی نیز همیشه بازی‌به‌هم‌زن هستند، سنگ بزرگی پیش روی راه وحدت اصلاح‌طلبان قلمداد می‌شوند و بدون راضی کردن آنها ائتلاف و وحدت اصلاح‌طلبان شدنی نیست.
تلاش برای تضعیف رقیب در بحبوحه انشقاق اصلاح‌طلبی
کمااینکه حزب اتحاد ملت در سال ۹۸ پرچم عدم ائتلاف و اتحاد و همچنین عدم حضور در انتخابات را بالا برد و منجر به صدور فهرست‌های متعدد در این جریان شد. هنوز دو حزب اتحاد ملت و کارگزاران سازندگی نتوانسته‌اند دعواهای قدیمی خود را که منجر به چند لیستی شدن آنها در انتخابات مجلس گذشته شد؟ درحالی‌که سه ماه ما به انتخابات مجلس مانده هنوز نمی‌دانند که آیا با روحانی و لاریجانی باید وارد ائتلاف و ارائه لیست مشترک شوند یا خیر. اخبار و اظهارنظرهای متعددی حاکی از این است که حزب کارگزاران سازندگی که رویه‌های معتدل‌تری نسبت به سایر احزاب اصلاح‌طلب دارد می‌خواهد در انتخابات پیش رو وارد ائتلاف با روحانی شود. ولی اتحاد ملتی‌ها در دوگانه شرکت یا عدم شرکت در انتخابات گیر کرده‌اند.
طبق آنچه گفته شد روحانی با درک ضعف شدید موقعیت سیاسی اصلاح‌طلبان در اظهارات اخیر خود، آنها را به این امر هشدار می‌دهد که ممکن است بدون حضور و پشتیبانی او نتوانند در انتخابات نقش‌آفرینی کنند که این البته در عین اینکه ضعف اصلاح‌طلبان را نشان می‌دهد، موقعیت متزلزل روحانی را نیز نمایان می‌کند.
حال با چنین اوصافی اگر وضعیت و سابقه انتخاباتی جریان انقلابی را بررسی کنیم به این واقعیت خواهیم رسید که آنها در عین اینکه جریان‌های متعددی چون جبهه پایداری، جریان نزدیک به قالیباف و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب را دارند؛ ولی درعین‌حال در روزهای منتهی به انتخابات، این فهم سیاسی را دارند که وحدت، عامل پیروزی است و به همین دلیل در انتخابات گذشته ۳۰ بر هیچ، گوی سبقت را از اصلاح‌طلبان چند لیست ربودند.
به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان دست پیش گرفته‌اند تا پس نیفتند و درحالی‌که در بدترین موقعیت اجتماعی، سیاسی و تشکیلاتی به سر می‌برند، به هر موقعیتی چنگ می‌زنند تا بتوانند لااقل با تضعیف جریان مقابل به موفقیتی نسبی دست یابند.
منبع: مثلث نیوز
