به گزارش سایت خبری پرسون، «رقیه» و «ام‌البنین» دوقلوهای بهم چسبیده اهوازی که بیش از ۳ ماه از تولدشان می‌گذرد، روز گذشته ۲۲ آبان ۱۴۰۲ در بیمارستان نمازی شیراز و با حضور تیمی از پزشکان متبحر شیرازی از گروه‌های مختلف تحت عمل جراحی جداسازی از ناحیه کبد قرار گرفتند؛ خوشبختانه این عمل جراحی موفقیت آمیز بوده و حال عمومی این خواهران دوقلو خوب گزارش شده البته مرحله نخست این جداسازی انجام شده و هنوز جداسازی کامل نشده است، برای جداسازی این دوقلوها الزام عمل جراحی تخصصی برای یکی از آن‌ها ضروری تشخیص داده شده است.
مهدی فروغی، فوق تخصص جراحی کودکان درباره جرئیات این عمل جراحی گفت: این مسئله اتفاق نادری است که در ازای هر ۲۵۰ هزار تولد زنده در یک مورد رخ می‌دهد. در این دوقلوها در قسمتی از پری‌کارد (پرده‌ای که اطراف قلب قرار می‌گیرد)، کبد، اثنی عشر، مجرای پانکراس که وارد اثنی عشر می‌شد و ۱۰۰ سانتی‌متر از روده کوچک با هم مشترک بودند.
وی ضمن اشاره به اینکه با توجه به سن پایین دوقلوها، عمل‌های بعدی جداسازی در این مرحله قابل انجام نبود و به آینده جهت بررسی‌های بیشتر و افزایش سن نوزادان موکول شده است، افزود: هنگامی که مجرای لوزالمعده که وارد اثتی عشر می‌شود مشترک باشد یکی از قل‌ها باید جراحی تخصصی به نام «ویپل» را انجام دهد که این جراحی برای سن این دوقلوها بسیار سخت است.
صلاحی، دستیار فوق تخصص بیهوشی نوزادان نیز درباره این عمل جراحی توضیح داد: این عمل بسیار پرچالش بود چرا که صورت این نوزادان رو به روی هم قرار گرفته بیهوش کردن نوزادان و حفظ راه هوایی بهاین دلیل که باید برای هر کدام راه هوایی شریانی و ورید مرکزی به صورت جداگانه در نظر گرفته می‌شد تا حدی مشکل ساز بود.
علی بهادر، رئیس تیم این جراحی نیز ضمن اشاره به اینکه با توجه به اشتراک لوزالمعده نوزادان، تکمیل جراحی جداسازی به مرحله بعد و پس از بررسی‌های بیشتر موکول شد؛ ابراز امیدواری کرد با افزایش سن این دو نوزاد دوقلو و بررسی‌های بیشتر، مرحله بعد جداسازی با موفقیت، به طور کامل به انجام برسد.
یک پزشک فوق تخصص جراحی اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این رابطه گفت: با وجود انجام اقدامات تشخیصی لازم، مواجهه با موارد غیرقابل پیش بینی در حین عمل، پیچیدگی و حساسیت ویژه را در مورد انجام این جراحی به همراه داشت و به دلیل چسبندگی قابل توجه این دو خواهر دوقلو در بخش‌های کبد و روده و لوزالمعده، سطح دشواری این جراحی نسبت به جراحی پیشین جداسازی دوقلوها، پیچیده‌تر ارزیابی می‌شد.
پیش از این در سال‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۳، ۲ جراحی موفقیت آمیز جداسازی دوقلوهای چسبیده، به دستان تیم پزشکان شیرازی، به ثبت رسیده است و با گذشت حدود یک دهه، این کودکان هم اکنون زندگی را در شرایط عادی تجربه می‌کنند.
نخستین نمونه این جراحی به نوزادان دوقلوی پسر که از ناحیه سینه و شکم به هم متصل و در عضو حیاتی کبد مشترک بودند مربوط می‌شد. مادر این دوقلوها، در ماه پنجم بارداری پس از تشخیص مشکل دوقلوها تقاضای سقط جنین داشتند که با اطمینان تیم پزشکی شیراز نسبت به امکان موفق جداسازی، بارداری ادامه یافت و چهار ماه پس از تولد، با همت تیم پزشکان شیراز این جراحی با موفقیت انجام شد.
جراحی بعدی نیز مربوط به دوقلوهای به‌هم‌چسبیده اهل لامرد بود که در بیستم مرداد ۱۳۹۳، برای جداسازی از ناحیۀ دیوارۀ شکم، جناغ سینه، دیافراگم و کبد، در بیمارستان نمازی شیراز با موفقیت انجام شد.
حال این سوال مطرح می‌شود که اصلی‌ترین دلیل بروز چنین اختلالاتی در نوزادان و راه‌های پیشگیری از آن چیست؟ شهرزاد هاشمی، متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ بارداری‌های پرخطر چند ماه پیش در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها با تاکید بر اینکه بارداری چند قلویی از عاملی موثر در بروز ناهنجاری‌های جنینی است، بیان کرد: این موضوع به ویژه در چند قلویی‌های تک تخمکی (دوقلوهای همسان) بیشتر اتفاق می‌افتد. این اتفاق علل مختلفی دارد؛ یک موضوع کم بودن فضای داخل رحم است که در رشد کافی جنین‌ها موثر است و وقتی یک مادر چندقلو باردار است تحرک جنین‌ها کاهش یافته و فشار مکانیکی به بچه‌ها وارد می‌شود که بیشتر هم اندام‌های تحتانی را درگیر می‌کند. در موارد تک تخمکی یا چندقلو‌های همسان بروز ناهنجاری‌ها شدیدتر است؛ زیرا ممکن است اتصالات عروقی بین آن‌ها اتفاق بیفتد و انتقال خون دچار مشکل شده و بروز سندروم‌های مختلف را شاهد باشیم. درواقع در ابتدا یک جنین وجود دارد که شروع به تقسیم شدن می‌کند و هرچقدر مراحل تقسیم شدن دیرتر اتفاق بیفتد شرایط بدتر می‌شود؛ اگر تقسیم شدن بعد از روز سیزدهم اتفاق بیفتد دوقلوهای به هم چسبیده را شاهد خواهیم بود.
منبع: میزان
