به گزارش سایت خبری پرسون، یوسف مولایی استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: «اسرائیل برای مدت نامعلومی مسئولیت کامل امنیتی در غزه را بر عهده خواهد گرفت.» این آخرین اظهارنظر نتانیاهوست. اما به لحاظ حقوقی، یک سرزمین اشغالی است. اسرائیل به زور و با توسل به قوای نظامی سرزمین دیگری را اشغال کرده و در حفظ و امنیت ساکنان آنجا مسئولیت دارد.
براساس کنوانســیون های چهارگانه ژنو و پروتکل های الحاقی آن نمی تواند آب و برق و گاز را قطع کند یا مانع از ورود مواد غذایی شود. هر انسانی که به لحاظ عدم دسترسی به درمان و تغذیه و غیره از بین می رود، مسئولیتش بر عهده کشور اشغالگر است که از جنبه حقوقی مطرح است.
ولی واقعیت این است که همه دنیا در برابر چشمان خود یک نمایش وحشــتناک را نظاره گر هستند که انسان های بیگناه شبانه روز در یک وضعیت اسفناکی لحظه های زندگی خود را سپری می کنند. واقعا دیدن و شنیدن در مورد غزه سخت شده و تاب شنیدن و دیدن نداریم و ترجیح می دهیم که گوش و چشم هایمان را ببندیم چون میزان و شدت وحشیگری و خشونت از حد تحمل مان بیرون است.
واقعیت این است که تمام جنجال برای این است که نهایتا به یک راه حل سیاسی منتهی شود. جنگ وسیله ای برای رسیدن به یک موقعیت دیگر است. یعنی الان ممکن است اسرائیل به لحاظ نظامی، بخشی از غزه را نابود کند ولی تفکر یا انگیزه و زمینه هایی که حماس را به وجود آورده، سر جای خودش هست و حماس نباشد با نام های دیگر دوباره مردم تشکیلات و سازمان های جدیدی به وجود خواهند آورد و ادامه دارد.
امنیت پایدار زمانی اســت که مردم با همدیگر در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی را تجربه کنند و به نفع همه باشد که با امنیت از زندگی لذت ببرند. تا این به وجود نیاید، از طریق نظامی نمی شــود مشکل غزه و فلسطین را حل کرد. حداقل این است که دو دولت مستقل شکل بگیرد. ایده و مطلوب این اســت ولی هیچوقت نمی شود که یک کنوانسیون متشکل از اسرائیلی ها و فلسطینی ها بر کل آن منطقه یک حاکمیت واحد تشکیل دهند و در کنار هم با صلح و صفا زندگی کنند.
ولی اینها بیشتر آرزوست ولی روی زمین این وضعیت به این زودی ها سامان نخواهد گرفت. با هر نتیجه ای جنگ تمام شود یا به پایان برسد یا آتش بس شود، صلح واقعی مستقر نخواهد شد چون صلح واقعی مستلزم اجرای عدالت است و تا حقوق فلسطینی ها رعایت و محقق نشود، روی آرامش و امنیت دیده نخواهد شد.
منبع: آرمان ملی
