به گزارش سایت خبری پرسون، بیشتر گیاهان نوروتروپیسم را در خود دارند؛ توانایی رشد به سمت منبع نور. دانشمندان گیاه شناس فرض کرده بودند که هلیوتروپیسم آفتابگردان، یعنی توانایی پیروی از خورشید، بر اساس همان مکانیسم اساسی است که توسط مولکولی به نام فتوتروپین کنترل می‌شود و به نور در انتهای آبی طیف پاسخ می‌دهد.
آفتابگردان ها با رشد کمی بیشتر در سمت شرق ساقه، با چرخش سر به سمت غرب، در طول روز و کمی بیشتر در سمت غرب در شب، سر خود را می چرخانند. آزمایشگاه هارمر در کالج علوم زیستی UC Davis قبلا نشان داده است که چگونه آفتابگردان ها از ساعت شبانه روزی داخلی خود برای پیش بینی طلوع خورشید و هماهنگی باز شدن گلچه ها با ظاهر حشرات گرده افشان در صبح استفاده می کنند.
در مطالعه جدید، دانشجوی فارغ التحصیل کریستوفر بروکس، محقق فوق دکترا، هاگاتوپ آتامیان و هارمر به بررسی این موضوع پرداختند که کدام ژن ها در آفتابگردان هایی که در داخل اتاق های رشد آزمایشگاهی رشد می کنند، و در آفتابگردان هایی که زیر نور خورشید در فضای باز رشد می کنند، فعال میشوند.
در داخل خانه، آفتابگردان ها مستقیماً به سمت نور رشد کردند و ژن های مرتبط با فتوتروپین را فعال کردند. اما گیاهانی که در فضای باز رشد می‌کنند و سرشان را با خورشید می‌چرخانند، الگوی کاملاً متفاوتی از بیان ژن را نشان می‌دهند. تفاوت آشکاری در فوتوتروپین بین یک طرف ساقه و طرف دیگر وجود نداشت.
محققان هنوز ژن های دخیل در هلیوتروپیسم را شناسایی نکرده اند.
گل های آفتابگردان سریع یاد می گیرند. هارمر گفت، هنگامی که گیاهان رشد یافته در آزمایشگاه به خارج از منزل منتقل شدند، آنها شروع به ردیابی خورشید در روز اول کردند. این رفتار با انفجاری از بیان ژن در سمت سایه دار گیاه همراه بود که در روزهای بعدی تکرار نشد. او گفت که این نشان می دهد نوعی "سیم کشی مجدد" در حال انجام است!
منبع: خبرآنلاین
