به گزارش سایت خبری پرسون، محسن پیرهادی، رییس فراکسیون مدیریت شهری مجلس با بیان اینکه بر اساس برآوردها و بررسی‌های انجام شدت تا سه دهه دیگر یک سوم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل می‌دهد،افزود: از آنجا که سالمندی در ایران بر خلاف کشورهای توسعه یافته قبل از فرآیند توسعه یافتگی حادث می‌شود باید نهادهای رفاهی،قدرت کافی برای اجرای اصلاحات در ابعاد مختلف بازنشستگی،سلامت و حتی جایگاه اجتماعی به منظور دستیابی به دوره سالمندی با کیفیت را به دست آورند.
این عضو هیات رییسه مجلس کوچک شدن خانوارها، افزایش آمار تجرد قطعی و زنانه شدن سالمندی را ازجمله عوامل اثرگذار در تشدید مسئله سالمندی دانست و گفت:افزایش هزینه های مراقبت‌های بهداشتی درمانی و نیاز به زیرساختهای مراقبت از سالمندان ازجمله چالش های سالمندی جمعیت است که باید در سیاستگذاری های نظام تامین اجتماعی مورد توجه قرار گیرند.
او سپس به کمبود زیرساختهای مراقبت از سالمندان اشاره کرد و ادامه داد:میزان دسترسی ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار نفری جمعیت سالمندان کشورمان به تخت مراقبتی سالمندان یک،سی و هشتم کشورهای توسعه یافته است.
پیرهادی گفت:در حال حاضر سطح دریافت خدمات درمانی و مراقبتی سالمندان ۴ برابر دیگر شهروندان است و با رشد سه برابری جمعیت سالمندان تا سی سال آینده این رقم به ۱۲ برابر خواهد رسید،
ضرورت ارایه خدمات اجتماعی دولتی به سالمندان
رییس فراکسیون مدیریت شهری مجلس با بیان اینکه بر اساس بررسی های انجام شده در سال‌های اخیر بیش از نیمی از منابع بیمه کشور به جمعیت کمتر از ۱۰ درصدی سالمندان اختصاص یافته است ،افزود:بر همین اساس مواجهه با هزینه های سلامتی و مراقبت از سالمندان،افزایش سطح دسترسی سالمندان به خدمات سلامت مورد نیاز ، ارایه خدمات اجتماعی دولتی در کنار حمایتهای خانواده از مهمترین چالشهای سالمندی جمعیت در سطح کلان است که باید مورد توجه داشته باشیم تابتوان ورود مدیریت شده ای چالش سالمندی ایران داشته باشیم.
نماینده مردم تهران در مجلس خاطرنشان کرد که در بحث درگیری کشور با مسئله سالمندی نیازمند ایجاد تغییراتی جدی در نظام تأمین اجتماعی کشور هستیم،برنامه‌ریزی و طراحی تدابیری در نظام تأمین اجتماعی که متناسب با اوضاع اجتماعی و اقتصادی شکل کشور با در نظر گرفتن ریسک‌های فقرزایی چون سالمندی،بیکاری،معلولیت را پوشش دهد.
پیرهادی در ادامه اصلاح قانون بازنشستگی کشور در مقابله با پدیده سالمندی کشور را ضروری دانست و یادآور شد با توجه به متوسط سن ۵۲ سالگی بازنشستگی و با توجه سن امید به زندگی ۷۲ سالگی در کشور،بازنشستگان به صورت متوسط ۲۰ تا ۲۶ سال مستمری دریافت می کنند.این امر بار مالی قابل توجهی بر صندوق‌های بازنشستگی وارد می‌کند که می تواند به بحرانی شدن سرنوشت آنها بیانجامد.
او با اشاره به اینکه نرخ جمعیت در سن کار(شاغل) رشدی کمتر از نرخ رشد بازنشستگان داشته و این عدم توازن جمعیت چالش ساز است،افزود:همین امر اجرای اصلاحات در نظام بازنشستگی را اجتناب ناپذیر کرده اما توجه به ابعاد اجتماعی و حفظ استانداردها در اصول اساسی بیمه‌های اجتماعی مانند جامعیت، کفایت، پایداری و فراگیری در اجرای اصلاحات نیزانکارناپذیر است.
