به گزارش سایت خبری پرسون، حشمتالله فلاحتپیشه میگوید: اگر جریانهای سیاسی کلاهبردار نباشند هر دوره با یک اسم وارد عرصه نمیشوند، آنها سلیقه مردم را میبینند میگویند امروز اسم اقتصادی بگذاریم، سلیقه تغییر میکند اسم سیاسی میگذارند.
حشمتالله فلاحتپیشه نماینده سابق مجلس عدم وجود نظام جامع انتخابات یکی از ضعفهای کشور است.
مهمترین بخشهای گفتگوی حشمتالله فلاحتپیشه را میخوانید:
یک ضعفی در کشور داریم و آن فقدان نظام جامع انتخابات است.
در دنیا دستکاری در قوانین انتخابات کم صورت می گیرد، متاسفانه در ایران در سال انتخابات قوانین انتخابات عوض می شود و به این دلیل شائبه انتخاباتی وجود دارد.
امسال اصلاحات انجام شد و خوشبختانه بخشی از آن پس گرفته شد مثل انتخابات تناسبی و ممنوعیت بیش از سه دوره نمایندگی و مواردی از این دست ، ولی بخش هایی از آن وجود دارد که قابل تامل است مثل ثبت نام کاندیداها از ۱۶مرداد و انجام بررسی های اولیه در این مدت که دقیقا یک حالت رعب می آفریند.
این در حالی است که مسئله انتخابات ما الان مشارکت ومهم تر از آن کارآمدی منتخبان است.
ما میبینیم در انتخابات مشارکت کاهش پیدامی کند و یک نوع دلسردی به وجود می آید و تازه در همان روز انتخابات یک عده ای به هر دلیلی و تحت هر شرایطی می آیند رای می دهند ولی باز آن مشارکت حداکثری که یک زمانی در ایران زبانزد بود شکل نمی گیرد.
رسیدن به آن ۶۰ درصد خیلی سخت است.
به هرحال می بینیم که هم مجلس و هم دولت در حوزه کارآمدی با انتقادات جدی مواجه هستند و عده ای هم به گونه ای عمل می کنند که رقابت بین همین مجلسی ها و دولتی ها باشد و حتی لیست های اصلی هم از همین ها باشد. اگر اینطور باشد انتظار مشارکت ۶۰ درصدی محقق نمی شود.
باید از ۱۶مرداد که پیش ثبت نام صورت می گیرد یک شرایطی برای انتخابات واقعی شکل بگیرد نه اینکه یک عده در مقامی باشند که بگویند چه کسانی بیایند، یعنی طرف منتخب است ولی دارد شرط تعیین می کند.
یک سری سوالات جدی الان در جامعه وجود دارد.مثلا در انتخابات ریاست جمهوری یک سری افرادی رد صلاحیت شدند که اصلا برای مردم قابل توجیه نبود.
به هرحال یکی از نتایج مشارکت ضعیف شکل گیری حوزههای نخبگانی ضعیفتر است ،یعنی وقتی تعدد نزد انتخاب شوندگان وجود داشته باشد انتخاب کنندگان بیشتری هم حضور دارند و افراد قوی تری می آیند.
انتخابات یکی از بنیادی ترین نهاد های جامعه است و مردم باید به نتیجه برسند که در عمل این نظر آنهاست که تبدیل به مدیریت سیاسی در کشور می شود.
حزب باید با دموکراسی همزاد باشد که در ایران اینطور نیست. من بارها گفته ام جناح های سیاسی کلاهبردارترین بازیگران سیاسی در ایران هستند.
اگر جریانهای سیاسی کلاهبردار نباشند هر دوره با یک اسم وارد عرصه نمی شوند، آنها سلیقه مردم را میبینند میگویند امروز اسم اقتصادی بگذاریم، سلیقه تغییر می کند اسم سیاسی می گذارند.
در شهرستان ها از همان ابتدا معتمدین محلی به جمع آوری اطلاعات کاندیدا می پردازند،آیا می توانیم بپذیریم شورای نگهبان در مورد اقای لاریجانی و جهانگیری و اینها اطلاعات کافی در دست نداشت ،مگر می شود.
هر تناقضی منجر به یک ریزش در جامعه می شود،خیلی از مومنین هم الان دچار ریزش شده اند چرا که وقتی می بینند طرف در حالی که انحصار گرفته به دروغ می گوید دارم از گرسنگی می میرم و یا طرف می گوید تحریم و طرفدار فیلتر است ولی خودش فیلتر شکن وارد می کند، این تناقض ها منجر به ریزش می شوند.
در دیپلماسی عمومی اصل بر اقناع است و وقتی قانع نکنی فکر می کنی که یک پاسخی داده اید و رفته است.خیلی از وعده های عمل نشده باعث شلوغ شدن خیابانها شد .
ما از مشارکت حداکثری می گوییم ،با توجه به اتفاقی که الان در مورد حجاب افتاده است و وجود خودروهای بی نام و نشان پلیس در میدان های شهر و نحوه برخورد به طریق عکسبرداری از کم حجابها ایا می توانیم به آشتی مردم با صندوق رای امید داشته باشیم و یا اینکه این نحوه برخورد موجبات دوری بیشتر آنها را فراهم خواهد کرد؟
وقتی الان مجلس و دولت درگیر قانون حجاب و عفاف هستند این ماشین های ارشاد بدون آرم گشت چکاره هستند،ضمن اینکه خیلی ها هم می توانند از این سوءاستفاده کنند ،مثل فیلم گشت ارشاد.