به گزارش سایت خبری پرسون، اما این روزها با توجه به تخریبهای اخیر و مخالفت کنشگران با مصوبههای تصویب شده برای آن، نامههایی نیز در میان متولیان بافتهای تاریخی در کشور رد و بدل شده که نشان میدهد بناهای تاریخی این بافت باید مرمت و خریداری شوند.
هشتم آذرماه امسال فرزانه صادق مالواجرد معاون شهرسازی و معماری و دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در نامهای به علی دارابی معاون میراث فرهنگی کشور نوشت: با عنایت به تصویب طرح تفصیلی بافت پیرامون حرم شاهچراغ در کمیسیون ماده ۵ شهر شیراز در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ و نظر به اهمیت موضوع از باب حفاظت از بافت تاریخی فرهنگی شهر شیراز، خواهشمند است به استناد بند ۱۱ از ماده ۳ قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی دستور فرمائید موضوع بررسی و اظهار نظر تخصصی و اعلام نظر، مبنی بر تأیید بندهای مصوبه، حداکثر ظرف مدت یک هفته اعلام شود.
پاسخ به این نامه ۷۷ روز بعد نوشته شد. علی دارابی قائم مقام وزارت میراث فرهنگی در پاسخ به مالواجرد نوشت: «با توجه به انتخاب مشاور برای تهیه طرح توسط پیشنهاددهندگان، نماینده وزارت خانه متبوع به همراه مدیران استانی این دستگاه ضمن بازدیدهای گسترده میدانی و حضور و مشارکت در جلسات متعدد، ملاحظات حفاظتی مدنظر را طرح و بررسی کرده اند که با توجه به شرایط موجود در بافت و تخریبهایی که متأسفانه در گذشته صورت گرفته بود، پیشنهاد شده طرحی از سوی مشاور مبتنی بر فضاهای خالی موجود، تخریب حداقلی و با رعایت ملاحظات حفاظتی بافت و حفظ دانههای ثبتی و با ارزش تهیه و مطرح شود.
پیامد آن طرحی در استان فارس در کمیسیون ماده ۵ شهر شیراز در تاریخ ۲۵ اردیبهشت امسال به تصویب رسیده که از منظر این دستگاه لازم است ملاحظات زیر در آن مدنظر قرار گیرد.
۱. در محدوده تعیین شده اجرای طرح، لازم است کلیه بناهای ثبت ملی و واجد ارزش تملک و احیا شوند.
۲. در صورت نیاز به بازنگری در با ارزش بودن بناهای ثبت موجود، حسب قانون وزارت میراث فرهنگی مرجع رسیدگی و تشخیص است.
۳. در مرحله تهیه طرح شهری برای این محدوده در استان، لازم است قبل از تصویب طرح در کمیسیون ماده ۵ یا سایر مراجع، نظر و تأیید وزارت میراث فرهنگی در خصوص طرح اخذ شود.»
اکنون باید دید چطور میتوان ۴۱۰ بنای ثبتی موجود در بافت را خریداری کرد و مهمتر اینکه این بودجه توسط کدام نهاد باید تأمین شود با این وجود یادآوری این نکته که وزارت میراث فرهنگی مرجع رسیدگی است نیز قابل تأمل است.
منبع: مهر