به گزارش سایت خبری پرسون، کرملین دیگر نمیتوانست جنگ در اوکراین را بهعنوان یک "عملیات ویژه" که روسهای معمولی در آن دخالت کمی داشتند کم اهمیت جلوه دهد. صدها هزار مرد جوان از ترس آن چه که قرار بود پیش بیاید با انتشار شایعاتی مبنی بر این که سرویسهای امنیتی قصد دارند مرزها را ببندند تا از خروج بیشتر مردم جلوگیری کنند از روسیه فرار کردند. بسیاری نیز تصور میکردند که دستور پوتین به بسیج نیروی دوم و حتی گسترده تری منجر خواهد شد و به زودی تمام جامعه روسیه براساس بسیج نیرویی دائمی باید به خود حالت جنگی بگیرند. با این وجود، تعداد کمی از این شایعات صحت داشتند. تا پایان سال ۲۰۲۲ میلادی و حتی تا اولین سالگرد جنگ در اواخر فوریه مرزهای روسیه باز ماندند و بسیج دوم هرگز اتفاق نیفتاد. در عوض، همان طور که پوتین آن را نامیده بود کشور در وضعیت "بسیج جزئی" قرار گرفت. در واقع، علیرغم تعداد زیادی از تلفات در میان نیروهای روس در اوکراین تمام خانوادههای روس از جنگ اوکراین تحت تاثیر قرار نگرفته اند و برای بسیاری از روسهای طبقه متوسط زندگی مانند گذشته ادامه یافته است.
فارین افرز گزارش داد، بسیاری از اقدامات روسیه از حمله تمام عیار به سوی اوکراین تا سرکوب مخالفان جنگ در داخل روسیه در عمل بسیار کمتر از آن چه روی کاغذ به نظر میرسند بوده اند. در اوکراین، علیرغم افزایش حملات به مناطق غیرنظامی، روسیه از استفاده از زرادخانه کامل خود خودداری ورزیده است. اگرچه پوتین در یک سال پس از آغاز تهاجم اقدامات زیادی را برای تقویت جامعه روسیه انجام داده بسیاری از گستردهترین اقدامات داخلی او به شکلی ناقص اجرا شده اند.
به طور کلی کرملین بارها از نظامی سازی (میلیتاریزه کردن) کامل و بسیج نیروی کامل چه در مورد اقتصاد و چه در جامعه خودداری ورزیده است.