به گزارش سایت خبری پرسون، جعفر بندی شربیانی با تاکیدبر اینکه اولویت شورا و شهرداری تهران، حفظ جان مردم است، گفت: « ایمن‌سازی ساختمان‌های ناایمن موضوعی است که از قدیم هم وجود داشته ؛ اما بعد از حادثه تلخ پلاسکو اهمیت بیشتری پیدا کرد.»
او با بیان اینکه در بحث پیگیری‌ها برای ساختمان‌های ناایمن دو دیدگاه وجود دارد، بیان کرد: « یک دیدگاه می‌گوید که این ساختمان‌ها باید برای مردم مشخص شوند و شهروندان باید بدانند کدام ساختمان‌های شهر ناایمن هستند و در نهایت در این زمینه اقدامات لازم صورت بگیرد. اما دیدگاه دیگری هم وجود دارد که معتقد است اعلام عمومی فهرست بناهای ناایمن به دلیل اینکه برای شهروندان بار روانی دارد، بهتر است محرمانه به مالکان این ساختمان‌ها اعلام شود و در عین حال اقدامات لازم برای ایمن سازی این بناهای شهر صورت بگیرد.»
نقطه بهینه دو دیدگاه با اولویت حفظ جان مردم
نایب رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: «به باور من باید به نقطه بهینه‌ای بین این دو دیدگاه، با اولویت حفظ سلامت و جان مردم برسیم. چرا که این موضوع همواره در اولویت مدیریت شهری است.»
او گفت: «ما باید مردم را از اینکه در نقاطی از شهر ساختمان‌هایی هستند که می‌توانند خطر آفرین باشند، آگاه کنیم. اما نقطه بهینه بین دو دیدگاهی که پیش‌تر عنوان کردم باید در رابطه‌ای سه جانبه بین سیستم قضا، شهرداری و شورای شهر به جمع بندی برسد.»
منطقه‌ای که بیشترین بنای ناایمن را دارد
شربیانی در پاسخ به این پرسش همشهری آنلاین که بیشترین ساختمان‌های ناایمن در کدام مناطق تهران واقع شده است، گفت: «این ساختمان‌ها تقریبا در همه مناطق پایتخت پراکنده هستند؛ اما از حیث ساختمان‌های خدماتی که مردم با یک پایه و اساس اقتصادی و کسب وکار به انجا مراجعه می‌کنند، منطقه ۱۲ یکی از مناطقی است که ساختمان‌های ناایمن بیشتری دارد. در واقع، تمرکز این ساختمان‌ها در این منطقه است که از آن به عنوان قلب اقتصادی پایتخت و کشور یاد می‌شود؛منطقه‌ای که به دلیل قدمتش، بیشترین ساختمان‌های با عمر بالا را در خود جا داد است.»
سخنگوی کمیسیون معماری و شهرسازی شورای اسلامی شهر تهران در ادامه به اقداماتی که قرار است برای ایمن سازی این ساختمان‌ها انجام شود، اشاره کرد و گفت: «آنجایی که ایمنی سطح پایینی دارد، باید نوسازی شود. برخی بناها هم ضرورت دارد تا اقدامات لازم برای استحکام بخشی آن صورت بگیرد تا به حد استاندارد برسد و خطری برای مردم نداشته باشد. برخی ساختمان‌های ناایمن هم در مواردی مثل پله‌های فرار و موضوعات ایمنی آتش نشانی با مشکل مواجه است که این نقایص هم باید به صورت دقیق رفع شود. به هر حال ساختمان‌هایی که محل تردد شهروندان هستند باید به یک سطحی از ایمنی برسند که مردم با خیال آسوده در آن‌جا تردد کنند.»
گزارش‌ملی که نادیده گرفته شد
شربیانی با انتقاد از رفتارهای احساسی و هیجانی در بحران هایی مثل حوادث «پلاسکو» و «متروپل» گفت: «بعد از حادثه ساختامان پلاسکو، با دستور رئیس جمهوری وقت، یک «گزارش ملی» برای این حادثه تهیه شد که گزارش ملی شاید در خیلی مواقع در کشور ما اتفاق نیفتاده است. اما در آن حادثه گزارش ملی با ابعاد مختلف و مهمی تهیه شد که از منطر و دیدگاه های مهمی به موضوعاتی همچون بافت فرسوده، ساختمان های نا ایمن و ...پرداخته بود.»
او افزود: «متاسفانه اما بعد از اینکه بار روانی حادثه پلاسکو فروکش کرد، آثار و قرار و مدارهایی که بر اساس آن گزارش ملی باید در دستور کار قرار می گرفت، فراموش شد تا حادثه تلخ دیگری در در ساختمان متروپل رخ داد. پس از حادثه ریزش متروپل در آبادان باردیگر احساسات و هیجانات به اوج خود رسید و حالا هم با گذشت مدتی، به نظر می رسد که هیجانات در حال فروکش کردن است. خدای نکرده اگر اتفاقی در یک جای دیگر بیفتد، قابل پذیرش نیست.»
نایب رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای اسلامی شهر تهران در پایان گفت‌وگو با همشهری‌آنلاین، تاکیدکرد: در این دوره، شورا به عنوان سیاستگذار شهر و ناظر بر مدیریت شهری اراده ۱۰۰ درصدی برای اجرای قانون در رابطه با ایمن سازی بناهای ناایمن دارد و به باور من، چنین اراده‌ای در شهرداری هم وجود دارد. بنابراین باید هم افزایی، همراهی وهماهنگی لازم هم برای اجرای قانون ایجاد شود که من در این زمینه خوشبین هستم.»
