به گزارش سایت خبری پرسون، و به نقل از یورونیوز، روزنامه نیویورک‌تایمز در مورد چرایی اینکه شرکت‌ها از شما آدرس ایمیل می‌خواهند نوشته است که آگهی‌دهندگان، ناشران محتوای وب و سازندگان اپلیکیشن، نشانی ایمیل را تنها برای تماس با شما نمی‌خواند بلکه این اطلاعات همچون خرده‌های نانی که روی زمین ریخته به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا مسیر فعالیت شما را در بین سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها ردیابی کرده و به فراخور آن تبلیغات مرتبط را برای شما بفرستند.
صنعت تبلیغات دیجیتال دهه‌ها است که برای شناسایی علائق و سلائق ما و ارائه هر چه بهتر تبلیغات هدفمند به این ردیاب‌های نهفته در داخل وبسایتها و اپلیکیشن‌ها متکی است.
اما جالب است که بدانید که به لطف برخی قوانین و ابتکارات جدید، محدودیت‌های گسترده‌ای در این ساز و کار می‌توان ایجاد کرد؛ از جمله اینکه شرکت آمریکای اپل از سال ۲۰۲۱ به کاربران آیفون اجازه داده است تا مانع ردیابی توسط اپلیکیشن‌ها شوند. همچنین شرکت گوگل قصد دارد تا سال ۲۰۲۴ قابلیتی را به مرورگر کروم خود بیافزاید که می‌تواند مانع از استفاده وب سایت‌ها از «کوکی‌ها» با قابلیت رهگیری فعالیت‌های افراد در سایت‌های مختلف بشود.
همین محدودیت‌ها باعث شده تا آگهی‌دهندگان و سازندگان اپلیکیشن به دنبال ردیابی کاربران از طرق دیگر باشند و آن روش ساده، از طریق درخواست آدرس ایمیل شما است.
یکی از فناوری‌هایی که روز به روز در حال گسترش است، یک سازو کار تبلیغاتی به نام «شناسه یکتا ۲.۰» (Unified ID ۲.۰) است که توسط شرکت فناوری تبلیغاتی Trade Desk در کالیفرنیا ساخته شده است.
فرض کنید در حال خرید از یک وب‌سایت کفش‌های ورزشی با قابلیت UID ۲.۰ یا همان شناسه یکتا هستید که پیامی ظاهر می‌شود و از شما می‌خواهد آدرس ایمیل خود را به اشتراک بگذارید و با دریافت تبلیغات مرتبط موافقت کنید.
هنگامی که آدرس ایمیل خود را وارد می کنید،UID ۲.۰ آن را به یک رمز متشکل از رقم و کاراکتر تبدیل می‌کند. بعد وقتی که می‌خواهید وارد یک اپلیکیشن پخش بازی‌های ورزشی در تلویزیون خود بشوید و ایمیلتان را وارد می‌کنید، آگهی‌دهندگان می‌توانند با مرتبط کردن این برنامه با شناسه یکتای شما برایتان تبلیغ کفش‌های ورزشی را ارسال کنند، زیرا پیش‌تر در جریان بودند که شما از وب‌سایت کفش‌های ورزشی بازدید کرده‌اید.
البته باز جای بسی امیدواری دارد که تنها شناسه یکتای شما در اختیار شرکت‌های تبلیغ کننده قرار می‌گیرد و مانند کوکی‌ها شامل بسیاری از جزئیات نمی‌شود.
پروژه مشترک اپل، گوگل و مایکروسافت برای حذف پسورد؛ فناوری انقلابی Passkey چیست؟
ولی باز هم راه‌های ساده‌تری برای وبسایتها و اپلیکیشن‌ها برای ردیابی فعالیت شما در اینترنت از طریق آدرس ایمیل شما وجود دارد. یک آدرس ایمیل می‌تواند شامل نام و نام خانوادگی شما باشد، و با فرض اینکه مدتی از آن استفاده کرده‌اید، کارگزاران داده قبلاً اطلاعات جامعی در مورد علایق شما بر اساس جستجوهای شما جمع‌آوری کرده‌اند.
یک وب‌سایت یا یک برنامه می‌تواند آدرس ایمیل شما را در پایگاه داده کارگزار تبلیغات آپلود کند تا هویت شما را با نمایه‌ای که حاوی اطلاعات کافی برای ارائه تبلیغات هدفمند به شما باشد، مطابقت دهد.
راه‌حل چیست؟
گزینه‌های مختلفی برای محدود کردن توانایی شرکت‌های تبلیغاتی برای هدف قرار دادن شما بر اساس آدرس ایمیل شما وجود دارد:
یک دسته آدرس ایمیل بسازید
هر بار که سایت یا برنامه‌ای ایمیل شما را می‌خواهد، می توانید یک آدرس منحصر به فرد برای ورود به آن ایجاد کنید. در این صورت هر وقت که ایمیل‌های هرزنامه را به یک حساب خاص دریافت کنید، خواهید فهمید که کدام شرکت داده های شما را با بازاریابان به اشتراک می‌گذارد. االبته این روش معایبی هم دارد و آن این است که محبور می‌شود مدیریت تعداد زیادی آدرس ایمیل و رمز عبور را حفظ کنید.
اپل و موزیلا ابزارهایی دارند که به طور خودکار برای ایمیل شما یک ایمیل بدلی با نام مستعار می‌سازد تا بتوانید از آن برای ورود به اپلیکیشن‌ها یا وبسایتها استفاده کنید. بدین ترتیب ایمیل‌های ارسال شده به ایمیل مستعار به آدرس ایمیل واقعی شما ارسال می شود. ابزار Hide My Email اپل که بخشی از سرویس اشتراک iCloud+ است با دریافت ماهیانه ۹۹ سنت این امکان را برای شما فراهم می‌آورد، اما استفاده از آن ورود به حساب‌ها از دستگاه‌های غیر اپل دشوار است. Mozilla's Firefox Relay پنج نام مستعار ایمیل را بدون هیچ هزینه‌ای ایجاد می کند.
انصراف خود را از سایت‌هایی که از ساز و کار شناسه یکتای UID ۲.۰ برای هدف‌یابی تبلیغات استفاده می‌کنند اعلام کنید. برای اینکه کافی است آدرس ایمیل خود در ttps://transparentadvertising.org وارد کنید. (اما یادتان نرود که همه سایت‌هایی که آدرس ایمیل شما را جمع آوری می کنند از UID ۲.۰ استفاده نمی کنند.)
اگر از دریافت تبلیغات مرتبط لذت می برید و هیچ نگرانی در مورد حفظ حریم خصوصی خود ندارید، می‌توانید بپذیرید که به اشتراک‌گذاری برخی اطلاعات در مورد خودتان بخشی از معامله برای دریافت محتوا در اینترنت است.
