به گزارش سایت خبری پرسون، نعمت احمدی حقوقدان در یادداشتی نوشت: سیل، زلزله، توفان و عواملی از این دست که انسان در بهوجود آوردن آنها نقشی ندارد در همه کشورها اتفاق میافتد اما به تعطیلی کشاندن کشور در پی عواملی که دست بشر در آنها دخالت دارد و میتوان از آن جلوگیری کرد، برمیگردد به مدیریت که باعث و بانی حوادثی است که منجر به آخرین برگ تصمیم گیری مدیران کشور میشود؛ یعنی تعطیلی.
استقرار توده هوای سرد در هفته گذشته و تداوم استمرار آن احتمال افزایش مصرف انرژی برق و گاز و صدور انواع هشدارها از ناحیه سازمان هواشناسی، مدیران را واداشت که به کم هزینهترین یعنی تعطیلی ادارات، بانکها و سازمانها روی آورند.
هرچند ابتدا گاز نهادها و سازمانهای دولتی را به علت مصرف زیاد قطع کردند، کارساز واقع نشد بعد سراغ صنعت و کارخانجات و شهرکهای صنعتی رفتند بدون درنظر گرفتن ضررهایی که به بخش صنعت خصوصا صنایعی که با خاموش کردن دستگاههای حرارتی از جمله کورههای حرارتی، صاحبان صنایع بیرمق را به بنبست تولید رهنمون میسازد.
من از صنعت و ضررهای آن به لحاظ قطع برق اطلاعی ندارم اما نمیدانم وضع کارگران خصوصا کارگران روزمزد این تاسیسات و صنایع چه میشود. چه کسی در قطعی برق و بیکاری حقوق آنان را پرداخت میکند و ایضا برای راهاندازی مجدد چه آسیبهایی به دستگاهها وارد میآید و مواد اولیهای که در حال تولید است و به علت قطع ناگهانی برق و گاز از حیز انتفاع ساقط میشوند چه میزان است. اما این اندازه آگاهی دارم که با صرف هزینه بعد از پایان دوران بحران میتوان چرخ تولید را دوباره به کار انداخت.
هرچند طرح گازکشی همه کشور به گفته کارشناسان اشتباه بود و میشد این میزان گازی که امروزه مصرف روزانه به جای سوخت در بخاریهایی که بیشتر هدررفت گاز را دارند به نیروگاهها داد و برق تولیدی را به خانهها ارزان فروخت. برقی که در دوران فعلی اکثر مناطق ایران از نعمت برق برخوردار شدند و مازاد گازی که بیخودی با سوخت ناقص در خانهها هدر میرود را صادر کرد و جهان را محتاج گاز خود کرد که به اندک بهانهای تحریممان نکنند. به هر حال این طرح اجرا شد.
رئیس گروه نظارت و اندازهگیری کنترل کیفیت شرکت ملی گاز اعلان داشت ایران 22 پالایشگاه گازی دارد و روزانه نزدیک یک میلیارد مترمکعب معادل بیش از 55 میلیون بشکه نفت در کشور تولید و تنها 6 درصد گاز تولیدی صادر میشود. 70 میلیون متر مکعب در روز به نیروگاهها و صنایع داخلی میرسد که همین میزان را هم اکنون نمیتوانیم به نیروگاهها بفرستیم. 130 میلیون مترمکعب در روز جهت تزریق به مخازن نفتی و باقیمانده به مصارف خانگی میرسد هرچند میزان گازهایی که به علت عدم استحصال روزانه سوزانده میشود که علاوه بر آلودگی هوا ضرر هنگفتی به صنعت نفت کشور وارد میشود. هرچند گفته میشود روزانه 100 میلیون مترمکعب به علت عدم استحصال در چاهها در مناطق نفتی سوزانده میشود که اگر این 100 میلیون مترمکعب استحصال شود، بیش از میزان گازی است که امروزه به نیروگاهها تحویل داده میشود. آیا این آمار از مصرف خانگی قابل قبول است؟
سالهاست فریاد میزنم که چرا از نو چرخ را اختراع میکنید؟ ببینید دیگر کشورها برای جلوگیری از هدررفت انرژی در مصارف خانگی چه برنامههایی را اجرا کردهاند؟ امروزه دیگر قابل قبول نیست در منازلی که دهها سال از ساخت آنها میگذرد و از نازلترین مصالح و در و پنجره آهنی استفاده کردهاند بخاری علاءالدین را با سوخت گاز گرم کنیم. اگر هزینه تجدید بنا را نداریم حداقل در و پنجره ساختمانهای قدیمی را عوض کنید. نوشتم یکی از شهرهای سردسیر کشور را به عنوان پایانه تحقیقات در نظر بگیرید. این شهر هم اکنون چه میزان گاز و گازوئیل برای گرمایشی شهروندانش مصرف میکند؟ با هزینه خود مردم در و پنجرههای منازل را دوجداره کنید. ممکن است گفته شود مردم هزینه دوجداره کردن را ندارند. بسما...، شرکت نفت و دیگر سازمانها با تامین اعتبارات و تزریق آن به سیستم بانکی از شرکتهای تولیدکننده در و پنجره دوجداره بخواهد همه در و پنجره شهرمورد نظر را دوجداره کند.
طبیعی است که مصرف سوخت کم خواهد شد و گفته میشود تا 40 درصد از هدررفت انرژی کاسته خواهد شد. مصرف سوخت جدید را محاسبه کنید و مابهالتفاوت مصرف قبل از عملیات ضربتی دوجداره کردن در و پنجرهها را حساب کنید و از روی قبض مصرف کننده برداشت نمایید و به بانک یا شرکت نفت که اعتبار در و پنجره را تامین کرده است، بپردازید. ظرف دو، سه سال هزینه دوجداره با مصرف کمتر جبران میشود و بعد از تامین هزینه پنجرهها مصرف کننده پول کمتری میپردازد و شما هم مابهالتفاوت سوخت بعد و قبل از دوجداره کردن را صادر کنید و یا به نیروگاهها بفروشید تا دچار بحران امروزه نشوید که مناطقی از کشور را به تعطیلی کشانده است. میشود کارکرد اگر جلسات مدیریتها به نشستن و گفتند و برخاستند بدون نتیجه خاتمه پیدا نکند.
منبع:آرمان ملی