به گزارش سایت خبری پرسون، روزنامه فرهیختگان درباره نماینده خمینی شهر نوشت: جناب نقدعلی، در جلسه روز گذشته مجلس، بعد از طرح کردن ایده «اعدام انگلهای اقتصادی در ملأعام و اسرع وقت» و تشریح نتایج آن برای افکار عمومی، به سراغ مسأله حجاب رفته و برای آن هم نسخههایی را ارائه میکند.
نقدعلی بعد از آنکه گفت «چه توجیهی دارد کارمندی که از نظام حقوق میگیرد حجاب را رعایت نکند.» و راهحل گشادهدستانه و نگرانکنندهای مثل عزل «هر رئیسی که در اداره، شرکت و در موسسهای که از نظام حقوق میگیرد، کوتاهی کرد و در بحث هنجارها قصور کرد» را مطرح کرد، طوماری را به نمایش درآورد که به گفته او، 200 طومار مشابه آن از طرف «۲۰۰ شهرستان» و با «۵۰۰ هزار امضا» تهیه شده است.
او همچنین گفت «۲۵ طومار از سطح شهر تهران با ۱۰۰ هزار امضا برای مطالبهگری در خصوص کمکاری نهادهای مختلف در برخورد با هنجارشکنی و بیحجابی به دست نمایندگان رسیده است که یکی از این طومارها همین طومار بزرگ با هزاران امضا از شهرستان خمینیشهر و استان اصفهان است.» اشاره نقدعلی به طوماری بود که آن را از جایگاه هیأترئیسه مجلس آویزان کرد.
این نماینده عضو هیأترئیسه کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس درباره محتوای طومار گفت آنها «در سطح کشور و در شهرهای مختلف در اعتراض به کمکاری مجلس، دولت، قوه قضائیه و نهادهای فرهنگی در حوزه حجاب تهیه شده و به امضای مردم رسیده است.»
او البته در اظهاراتی که منطقیتر از پیشنهاد بعدی او بهنظر میرسد «قوه قضائیه و ۳۲ نهادی که درباره مسأله حجاب کوتاهی کردهاند» را ملزم به جبران اشتباه و قصورات خود در این زمینه میداند اما گویا فراموش کرده خود در این حوزه چه مسئولیتی داشته و دارد. فارغ از آنکه این اقدام نمادین جناب نقدعلی در آویزان کردن طومار از جایگاه هیأترئیسه چه پیامی برای چه فرد یا افرادی دارد، این محتوای طومار و هدف نقدعلی و نمایندگان همدغدغه با او از تدوین طومار است که بیش از هرچیز باید مورد توجه باشد.
نکته مهم و قابلملاحظه دراینباره باتوجه به شرایط پرالتهاب حال حاضر کشور آنکه اگر نتیجه این طومار قرار است به ایدههای دوقطبیساز و شاذی مثل منع بخش زیادی از جامعه از خدمات اجتماعی و ایدههای عجیبی مثل آنچه پیشتر چند نماینده دیگر پیشنهاد داده بودند منجر شود، همان بهتر که صرفا از جایگاه هیأترئیسه مجلس آویزان بماند و کارکرد دیگری را از آن شاهد نباشیم.
اما خطاب به نمایندگان ظاهرا دغدغهمند و دلسوزی مثل جناب نقدعلی باید گفت اگر واقعا نگران سرمایه اجتماعی نظام و آرامش افکار عمومی هستند به چالشهای روزمره عصبانیکننده دیگری که شاید بعضا اولویت بالاتری هم نسبت به برخورد تند با بیحجابی پیدا کرده باشد هم بپردازند. چالشهای عصبانیکننده و بحرانسازی که شاید اگر قرار باشد آقای نقدعلی و همکاران دغدغهمندشان در مجلس برای آن طوماری تهیه کنند، تعداد امضاهای مردمی پای آن، واقعیتهای میدانی را جدیتر به آنان نشان دهد.