به گزارش سایت خبری پرسون، بزرگترین پروژه تاریخ دولت های ایران در زمان ادغام وزارت خانه های مسکن و شهرسازی و راه و ترابری رقم خورد پس از ادغام وزارت مسکن و شهرسازی با وزارت راه و ترابری در سال 1390، با انتخاب وزیری از داخل این دو وزارتخانه ادغام شده، شاهد انسجام فعالیت‌ها و تحقق اهداف مورد نظر در ادغام دو وزارتخانه بودیم و بزرگترین پروژه تاریخ دولت های ایران با عنوان مسکن مهر در همین زمان در این وزارتخانه شکوفا شد.
نقطه قوت وزیر انتخابی پس از ادغام، انتخاب او از میان کارکنان وزارتخانه و اشراف و شایستگی های او بود. انتصاب معاونین و روسای سازمان های تابعه و مدیران کل ستادی و استانی از کارکنان همین وزارتخانه، موجب حفظ انسجام و رضایت کارکنان و عدم بروز کمترین مشکلات ناشی از ادغام دو وزارتخانه مستقل شد. در واقع با انتخاب وزیر شایسته و با تجربه، کارآمد و پاکدست از میان کارکنان وزارتخانه و درایت و اشراف او در اداره این مجموعه، مشخص شد ادغام عامل ناکارآمدی نیست، بلکه انتصابات نابجا موجب معطل ماندن کارها و خسران است.
آغاز حذف کارکنان وزارت راه در دولت امید و تدبیر
این در حالی بود که متاسفانه با شروع کار دولت یازدهم، وزیری بازنشسته و با نگاه‌های کاملا سیاسی به وزارت راه آمد. انتصاب مشاورین و معاونین و مدیرانی از خارج وزارتخانه که بیشتر به دنبال منافع اقتصادی خود بودند و موجب دلسردی برای مدیران و کارکنان و نابسامانی شدید در کارهای وزارتخانه شد. در دولت دوازدهم نیز همین روند ادامه یافت.
متاسفانه این روند در دولت سیزدهم نیز ادامه و تشدید یافت و با انتخاب فردی خارج از بدنه وزارت راه و شهرسازی، شاهد حضور دسته جدیدی از افراد نابلد و بی تجربه و پرحاشیه در کارهای این وزارتخانه بوده‌ایم. نتیجه انتصابات 9 سال اخیر ار می‌توان در وضعیت مسکن و حمل و نقل کشور چه به لحاظ زیرساختی و چه به لحاظ بهره‌برداری مشاهده کرد. عدم آشنایی مدیران انتخابی با وزارت راه و شهرسازی و بی تجربگی و مطامع برخی از آنان موجب شده تا ناکارآمدی آنان به پای ادغام گذاشته شود و بجای آنکه واقعیت مورد توجه قرار گیرد، حواشی پررنگ می گردد.
با شناختی که از کارکنان وزارت راه و شهرسازی وجود دارد، افرادی بسیار شایسته، آگاه، مطلع، کاردان، دلسوز، دستپاک و با تجربه برای مسندهای مختلف مدیریتی در این مجموعه حضور دارند که انتخاب مدیران از میان آنان، علاوه بر ایجاد انگیزه و بازگرداندن انگیزه، حس غرور و فرصت خدمتگزاری به کارکنان این وزارتخانه، موجب حل معضلات و ناکارآمدی‌های موجود و ارائه خدمات شایسته به مردم عزیز کشور و انجام فعالیت های زیرساختی براساس نیازهای واقعی و همچنین بهره‌برداری بهینه از زیرساخت های موجود با اتکا به توان مردم و توجه به سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه خصوصی سازی و اجرای اصل 44 قانون اساسی خواهد شد.
از سوی دیگر اگر به انتزاع هم درست توجه شود خواهیم دید که حاصل انتزاع اضافه شدن یک وزیر و چهار معاون وزیر و سی ویک مدیرکل استانی به تیم اداره این وزارتخانه خواهد بود و به‌جز کاهش هم افزایی موجود در منابع و زیرساخت های حوزه مسکن و شهرسازی و راه و ترابری و اتلاف وقت و تحمیل هزینه‌های گزاف زمانی و مالی به مردم، دستاوردی نخواهد داشت.
شهرسازی و حمل و نقل دو موضوع درهم تنیده هستند که استفاده از فرصت ادغام می تواند موجب کاهش هزینه های زمانی و مالی و استفاده مطلوب از منابع گردد. تنها فایده انتزاع، توجیه عدم تحقق وعده‌ها و برنامه‌های دولت خواهد بود. بیایید اشتباهات قبلی را تکرار نکنیم.
سیدعلی لطفی، معاون اسبق وزیر راه و شهرسازی
