سرمربی کروات در دو سال و نیم حضور خود در تیم ملی ایران همواره در خطر اخراج و برکناری قرار داشت. اولین بار این شایعه پس از صعود تیم ملی از دور دوم مقدماتی جام جهانی به وجود آمد. در آن زمان عزیزیخادم با وجود پیروزی ایران در چهار بازی پایانی و صعود مقتدرانه به دور سوم مدعی شد که ماندن اسکوچیچ در تیم ملی هنوز قطعی نیست و این مسئله باید بررسی شود. با این حال اسکوچیچ با وجود بیمیلی رییس سابق فدراسیون فوتبال به کار خود ادامه داد و با نتایج درخشانی که گرفت توانست برای مدتی جایگاه خود را تثبیت کند.
شکست مقابل کرهجنوبی در روز 4 فروردین اما نقطه آغاز برکناری اسکوچیچ از تیم ملی بود؛ جایی که ایران در یک نمایش ضعیف و پرانتقاد پس از سالها به کره باخت و از آن روز انتقادات علیه کادر فنی تیم ملی شروع شد. پیروزی مقابل لبنان در آخرین بازی مقدماتی هم نتوانست اوضاع را به سود مرد کروات تغییر دهد و منتقدان خواستار تغییر روی نیمکت تیم ملی بودند. البته اسکوچیچ در ایران طرفداران زیادی هم داشت که معتقد بودند او با توجه صعود مقتدرانه باید در جام جهانی هم تیم ملی را هدایت کند.
پس از دیدار با کره، اردوی تیم ملی در قطر آغازی بود بر پایان اسکوچیچ در تیم ملی و حواشی این اردو کار مرد کروات را تمام کرد. عملکرد ضعیف در بازی دوستانه مقابل الجزایر در کنار انتشار اخباری در خصوص بینظمی در اردوی تیم ملی و شببیداری بازیکنان باعث شد کمیته فنی رای به اخراج اسکوچیچ بدهد؛ تصمیم کمیته فنی اما در جلسه هیات رییسه وتو شد و سرمربی کروات به شکلی معجزهآسا در تیم ملی ماند.
در همین روزها بود که استوریهای اینستاگرامی بازیکنان تیم ملی از یک دو دستگی بزرگ در رختکن تیمی خبر میداد که پیش از این یکی از متحدترین تیمهای ملی تاریخ ایران بود. نفراتی چون سردار آزمون، محمدحسین کنعانیزادگان، شجاع خلیلزاده و وحید امیری موافقان سرسخت حضور اسکوچیچ بودند و مهدی طارمی، احسان حاجصفی، علیرضا جهانبخش و کریم انصاریفرد در بین جدیترین مخالفان ادامه حضور اسکوچیچ در تیم ملی قرار داشتند. این مسئله به قدری جدی بود که سردار آزمون در مصاحبه تلویزیونی کنایههای تندی به چند بازیکن تیم ملی زد و از آنجا مشخص شد چه شکاف بزرگی در رختکن تیم ملی به وجود آمده است.
در این بین هنوز برای بسیاری از علاقهمندان به فوتبال جای سوال است که اسکوچیچ با آن کارنامه درخشان و نتایج فوقالعاده چگونه از هدایت تیم ملی کنار گذاشته شد. او از حیث نتیجهگیری عملکرد کمنقصی داشت اما در بحث مدیریت رختکن و کاریزمای هدایت تیم ملی با نقدهای جدی روبهرو بود. از طرفی سوالات زیادی در خصوص دعوت بعضی بازیکنان به تیم ملی وجود داشت و خیلیها اعتقاد داشتند مسائل غیرفنی روی لیست تیم ملی تاثیرگذار است که البته هرگز اثبات نشد اما سایه این اتهام همیشه روی اسکوچیچ بود. حتی مهدی تاج هم در نشست خبری اخیر خود از تاثیر دلالها روی لیست تیم ملی صحبت کرد که اگر صحت داشته باشد یک امتیاز منفی بزرگ در کارنامه اسکوچیچ محسوب میشود!
یکی دیگر از انتقاداتی که به اسکوچیچ وارد شد، عدم جدیت او مقابل فدراسیون فوتبال بود. اسکوچیچ هرگز به بینظمی در برنامههای تیم ملی و از دست رفتن فرصتهای برگزاری دیدارهای تدارکاتی اعتراضی نداشت و همواره در مقابل اتفاقات و مشکلات فدراسیون فوتبال سکوت میکرد. او برخلاف کیروش هرگز یک سرمربی مطالبهگر نبود و سکوتش مقابل مشکلات تیم ملی آزاردهنده شده بود.
حالا کارلوس کیروش با شخصیت خاص خود به تیم ملی برگشته تا برای سومین جام جهانی متوالی هدایت تیم ملی را بر عهده داشته باشد. او که شناخت خوبی از بازیکنان تیم ملی دارد احتمالا بتواند در اولین گام مثل دوران 8 سالاش نظم و اتحاد را به تیم ملی برگرداند. مهدی تاج اما با بازگشت کیروش دست به یک قمار بزرگ زده است. او گرچه در انتخابات با همین وعده توانست حمایت طرفداران مرد پرتغالی را جلب کند اما در صورتی که تیم ملی در جام جهانی موفق نباشد در همین ابتدای ریاستش شدیدا تحت انتقاد قرار خواهد گرفت.
نکته جالب در خصوص کارلوس کیروش این است که او در ابتدای حضور خود باید مقابل تیم ملی سنگال قرار بگیرد. تیمی که یادآور خاطرات خوشی برای مرد پرتغالی نیست و باعث شد او قهرمانی در جام ملتهای آفریقا و صعود به جام جهانی 2022 همراه با مصر را از دست بدهد و این دیدار به نوعی جنبه انتقامی برای او دارد. دیگر دیدار دوستانه تیم ملی هم مقابل اروگوئه خواهد بود که ستارگان نامدار زیادی در ترکیب خود دارد. شاید اگر دست کیروش بود در ابتدای کار به مصاف این دو رقیب قدرتمند نمیرفت ولی این دو مسابقه از قبل چیده شده و مرد پرتغالی در بدو ورود باید در دو مسابقه سخت ایران را هدایت کند.