به گزارش پرسون، مجتبی فریدونی در رابطه با قیمت بلیتهای ورزشگاههای فوتبال ایران اظهار کرد: این مساله را از دو جنبه میتوان بررسی کرد. به هر حال باشگاهها هزینههایی دارند. در تمام دنیا باشگاهها سه منبع درآمد اصلی دارند. حق پخش، اسپانسرها و حامیان مالی و همچنین درآمدهای بازیها از منابع درآمدی باشگاههاست. درآمدهای بازی در کشور ما به فروش بلیت محدود شده است اما در کشورهای دیگر هواداران از صبح میروند، ناهار میخورند، آرایشگاه میروند و کارهایشان را در آنجا انجام میدهند. بلیت فروشی فقط یکی از منابع درآمدی باشگاه است اما واقعیت این است که مردم ما به راحتی و هزینه نکردن عادت کردهاند.
او ادامه داد: حق پخش یکی از مسائل مهم درآمدی است. تیم رده آخری لیگ انگلیس از حق پخش حداقل ۹۴ میلیون پوند درآمد دارد. این از کجا میآید؟ با شرکتهای مختلف قرارداد میبندند و اشتراک را در اختیار میگیرند. تماشاگر هم از این شرکتها خریداری میکند. ما اگر میخواهیم در فوتبال رشد کنیم، باید هزینهاش را بدهیم. این مساله یک تفریح در کنار همه تفریحات است. مگر این هواداران سفر یا سینما نمیروند؟ باید تماشای فوتبال را هم یکی از این تفریحات بدانیم و برایش هزینه کنیم.
مدیرعامل سابق ذوبآهن اضافه کرد: از دیرباز ورزشگاه رفتن مجانی بود و این مساله تبدیل به عادت شده است. هر نوع تفریحی هزینه دارد و ورزشگاه رفتن را باید یک تفریح بدانیم. از جنبه دیگر باید شرایط مردم را هم در نظر گرفت. همه چیز باید به هم دیگر بیاید و میتوان گفت هزینه بالای بلیط هم در این شرایط مناسب نیست. البته اگر باشگاههای انگلیسی را ببینید؛ مثلا منچستر بلیت پانصد پوندی یا آرسال بلیت ۸۰۰ پوندی میفروشد و این به درآمد باشگاه کمک میکند. این قیمت برای انگلیسیها سنگین است اما چون تیمشان است و به آن عشق دارند، پرداخت میکنند.
او اضافه کرد: اولدترافورد ۷۳ هزار صندلی دارد. مثلا حدود ۳۰ هزار تای آنها را در کل فصل یک نفر خریداری میکند و بقیه بلیتها به توریستها و کسانی که از شهرهای مختلف میآیند، به صورت آزاد فروخته میشود. این نوع بلیت آزاد هم درآمد فصلی دارد و هم قیمت گران تر است و به باشگاه کمک میشود. با این حال بسیاری از هواداران هم در لیست انتظار برای خرید بلیت هستند و این نشان میدهد عشق و علاقه هواداران بسیار زیاد است.
فریدونی با بیان اینکه برای پیشرفت باشگاهها باید هزینه شود، گفت: هزینهها از جیب تماشاگر درمیآید. درآمد حق پخش صدا و سیما هم در آخر از جیب تماشاگر در میآید. اسپانسر هم تبلیغ میکند که تماشاگر کالایش را بخرد. همه هزینهها به تماشاگر برمیگردد. بالاخره این هزینهها را باید داد تا فوتبال پیشرفت کند. کسانی که حاضر نیستند پول بلیت بدهند، میروند و با هزینه چند برابری پیتزا سفارش میدهند. هواداران باید قبول کنند که یکی از تفریحاتشان ورزشگاه رفتن است.
او در پایان اضافه کرد: در گذشته دولت خرج باشگاهها را میداده است اما امروز همه چیز فرق کرده است و باشگاهها باید درآمد خودشان را داشته باشند و توازن مالی را رعایت کنند. بالاخره باید رویه و فرهنگ تغییر کند. بحث کمک به تیم است و هر ورزشی یک نوع خدمات دارد.