به گزارش سایت خبری پرسون، قرار بود دو طبقه از یک ساختمان پنج طبقه ای که به صورت غیرمجاز و غیرقانونی ساخته شده بود توسط نیروهای اجراییات شهرداری در مشهد تخریب شود؛ بنابراین صبح زود و با دستور سرهنگ ابراهیم خواجه پور (رئیس کلانتری آبکوه) گروهی از نیروهای انتظامی به همراه یکی از بانوان پلیس برای حفظ امنیت محل مذکور به نیروهای شهرداری پیوستند.
گزارش حضور سه زن در طبقه ای که قرار بود تخریب شود، بانوی ارشد پلیس را به طبقه مذکور کشاند. سه زن روی فرش کهنه و رنگ و رو رفته ای به همراه یک کودک خردسال نشسته بودند و ملتمسانه اشک می ریختند. لوازم منزل آن ها بسیار فرسوده و برخی غیرقابل مصرف بود. یکی از آن ها در حالی که اشک ریزان کودکش را در آغوش می فشرد، فریاد می زد: خدا خانه هایتان را بر سر خانواده خودتان خراب کند! الهی بی خانمان شوید که این گونه زندگی مرا نابود می کنید! 40 سال سختی کشیدم، رنج دیدم، اجاره نشین بودم تا بالاخره سقف کوچکی برای خودمان ساختیم حالا هم به جای آن که دزدها و کلاهبردارها را دستگیر کنید، به سراغ خانواده های بی پناه آمده اید. مددکار اجتماعی کلانتری آبکوه در حالی این نفرین های تلخ را می شنید که در افکار خود عذاب وجدان داشت و با خود می اندیشید چرا باید شاهد تخریب خانه ای باشم که زنی در آن زندگی خود را از دست رفته می بیند.
خلاصه نفرین ها و اشک های سوزان زن جوان پایانی نداشت و به نصیحت های پلیس نیز توجهی نمی کرد. بالاخره بانوی پلیس دست او را گرفت و به بیرون از خانه هدایتش کرد تا بیش از این دل آزرده نشود. او گریه و زاری می کرد و همه کس و همه چیز را زیر رگبار نفرین گرفته بود. در نهایت با بیرون آمدن زنان خانه نشین تخریب واحد آپارتمانی شروع شد و نیروهای اجراییات شهرداری حکم قانونی را اجرا کردند اما هنوز کار تخریب ادامه داشت که ناگهان زن جوان کودک را از آغوشش به زمین گذاشت و به طرف مردی رفت که در آن نزدیکی ایستاده بود. او خطاب به آن مرد گفت: کار ما تمام شد، دستمزدم را بدهید که بروم! اما تاخیر مرد مذکور در پرداخت پول، توجه افسر ارشد پلیس را به خود جلب کرد. او از زن جوان پرسید مگر این مرد شوهر تو نیست؟! زن پاسخ داد: «نه»! من از یک ماه قبل قراردادی بستم که هر روز از 5 صبح تا 5 عصر در این خانه ساکن شوم تا ماموران شهرداری نتوانند این جا را تخریب کنند.
مالک آپارتمان برای جوسازی، مقداری لوازم کهنه و مستعمل منزل را نیز به این جا آورد تا من با گریه و زاری نگذارم واحد آپارتمانی او را تخریب کنند. حالا که ماموران اجراییات شهرداری قانع نشدند و ساختمان را تخریب کردند، من باید دستمزدم را دریافت می کردم چرا که الان یک ماه است در آن جا سکونت دارم و ...
بانوی پلیس که تا لحظاتی قبل عذاب وجدان گرفته بود، با چهره ای متعجب و ناباورانه، نفرین های زن جوان را از نظر می گذراند که چگونه نقش «نفرین کن اجاره ای» را به خوبی ایفا می کرد و ...
