به گزارش سایت خبری پرسون، با وجود آنکه فیل ها سلول های بیشتری دارند که می‌‌توانند به تومور تبدیل شوند، احتمال مرگ ناشی از سرطان در آنها پنج برابر کمتر از انسان است. دلیل این اتفاق چیست؟
این پستانداران غول پیکر از مزیتِ داشتن ۴۰ نسخه از یک ژن بازدارنده سرطان به نام پی۵۳ (p53) برخوردارند که انسان فقط دوتا از آن دارد. پروتئین تومور ۵۳ یا نگهبان ژنوم نقش بنیادینی در پیشگیری از تشکیل سرطان در مهره داران چندسلولی دارد و از این رو به عنوان سرکوبگر تومور عمل می‌کند.
این ژن در موارد خاصی می‌تواند از کار بیفتد، اما کارشناسان دانشگاه آکسفورد و ادینبورگ کشف کرده‌اند که دی ان ای اضافی یک فیل چطور می‌تواند جلوی رخ دادن این اتفاق را بگیرد. آنها دریافتند که هر مجموعه از پی۵۳ کمی متفاوت از دیگری است، بنابراین احتمال اینکه در فیل‌ها غیرفعال شود بسیار کمتر است.
پروفسور فریتز ولراس از دانشگاه آکسفورد، از متولیان بنیاد «نجات فیل‌ها» در بریتانیا می‌گوید: «این نشان می‌دهد که نه تنها حفظ این حیوانات، بلکه مطالعه دقیق آنها تا چه اندازه اهمیت دارد.»
او ادامه می‌دهد: «به هر جهت، ژنتیک و فیزیولوژی آنها نشات گرفته از تاریخ تکاملی و همچنین بوم شناسی، رژیم غذایی و رفتار امروزی است.»
این یافته ها که در مجله پزشکی «زیست شناسی مولکولی و تکامل» دانشگاه آکسفورد منتشر شده می‌تواند به پیشگیری هرچه بهتر سرطان کمک کند.
پروفسون رابین فارئوس، یکی دیگر از محققان موسسه ملی تحقیقات بهداشتی و پزشکی فرانسه در پاریس گفت: «این یک پیشرفت فوق‌العاده در جهت درک ما از نقش پی ۵۳ در جلوگیری از پیشرفت سرطان است. در انسان ها همین پروتئین p53 مسئول تصمیم گیری در مورد این است که آیا تکثیر سلول ها باید متوقف شود و یا به سمت آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) برود. اما توضیح اینکه پی۵۳ چطور این تصمیم را می‌گیرد دشوار بوده است.»
او ادامه داد: «وجود چندین نوع پی۵۳ در فیل ها با ظرفیت های مختلف، یک رویکرد هیجان انگیز جدید را برای روشن کردن فعالیت سرکوب کننده تومور ارائه می‌دهد.»
