به گزارش سایت خبری پرسون، بارها در مقالاتم دیدگاه های نیکولوماکیاولی را نقد کرده بودم. او را نماد توجیه رفتارهای حاکمیت های اقتدارگرا می دانستم... بله برخی، رهیافت های او را به مسائل سیاسی، واقع بینانه و این جهانی می بینند اما در حقیقت این سیاستمدار دوران رنسانس اروپا، کلیه ی ارزش های اخلاقی را در مسیر قدرت، انکار می کرد حتی از دین نیز به عنوان ابزار قدرت و پیوستگی و اتحاد ملی بهره می برد.
همان" هدف وسیله را توجیه میکند" او نیکولوماکیاولی بود... اینجا امّ القرای دیانت و اخلاق نامیده می شود...بیشترین انگیزه های انقلاب اخلاقی بود..بیشترین تقابل مومنین اولیه با ماتریالیست ها و کمونیست ها و التقاطی ها در همین موضوع بود که هدف وسیله را توجیه نمی کند، یعنی شما نمی توانید از ابزارهای غیر اخلاقی و مفاهیم غیر شرعی برای رسیدن به هدف استفاده کنید.
زنهار: تهمت، فشار، بی رحمی و ظلم و همه ی از این دست رفتارها در حیطه ی شهریار ماکیاولیست نه مدینه فاضله ای که موسسان انقلاب و شهیدان والامقام ترسیم کردند.
برگرفته از نوشتارهایی در عزلت...
اثر دکتر محمد صادق محفوظی
