به گزارش سایت خبری پرسون، به نقل از آسوشیتدپرس این خواننده برنده چند جایزه موسیقی «گرمی» در ویدئویی که روز جمعه در حساب اینستاگرامی‌اش ارسال کرد، گفت دچار «نشانگان رامسی هانت» (Ramsay Hunt syndrome) است. این نشانگان باعث فلج صورت می‌شود و ناشی از التهاب اعصاب در صورت در هنگام بروز بیماری زونا (یعنی فعال شدن دوباره ویروس «واریسلا زوستر» عامل آبله مرغان در مسیر رشته‌های عصبی) است.
این پست بیبر پس از آن ارسال شد که او برنامه‌هایش را در تورنتو و واشنگتن دی‌سی لغو کرد. این خواننده در ویدئویش نشان مکه نمی‌توان یک طرف صورتش را تکان دهد و این بیماری را «بسیار جدی» خواند.
بیبر در این ویدئو گفت مطمئن نیست که برطرف شدن بیماری‌اش چه مدتی طول خواهد کشید، اما ظاهرا درباره بهبودی کامل با استراحت و درمان خوش‌بین بود.
دریک وید، متخصص توانبخشی عصبی و استاد مدعو دانشگاه آکسفورد بروکس در بریتانیا به اسکای نیوز گفت زمان بهبودی از این عارضه می‌تواند بسیار متفاوت باشد.
او گفت: «آسیب عصبی که به این علت به وجود می‌آید، در برخی از افراد ممکن است بسیار سریع در طول چند روز تا چند هفته بهبود پیدا کند و در افراد دیگر روند بهبودی می‌تواند ماه‌ها به طول بینجامد. بنابراین این موضوعی کاملا غیرقابل‌پیش‌بینی است.»
نشانگان رامسی هانت و فعال شدن دوباره ویروس آبله مرغان
نشانگان رامسی هانت یا به طور دقیق‌تر نشانگان رامسی هانت نوع ۲ (که برای نخستین بار بوسیله نوررولوژیست یا عصب‌شناس معروف آمریکایی جیمز رامسی هانت) توصیف شد، به شکل دانه‌های پوستی دردناک در اطراف گوش، روی صورت و روی دهان ظهور می‌کند و ناشی از فعال شدن دوباره ویروس «واریسلا زوستر» عامل بیماری آبله مرغان در بدن است. ویروس در این فعال شدن دوباره در باعث عفونت و التهاب در مسیر رشته‌های عصبی در یک طرف صورت می‌شود.
شکل شاخص این نشانگان به صورت سه‌گانه‌ی فلج یکطرفه صورت، درد گوش و تاول‌های پوستی روی صورت، روی گوش یا درون گوش است، اما ممکن است علائم دیگری مانند از دست رفتن یکطرفه شنوایی و احساس چرخیدن چیزها به دور خود (سرگیجه واقعی) هم در مبتلایان رخ دهد.
فلج یک طرفه صورت باعث اشکال در بستن یک چشم، اختلال در غذا خوردن (بیرون ریختن غذا از گوشه ضعیف‌شده دهان)، اشکال در بیان حالات صورت و انجام حرکات ظریف آن می‌شود.
برای درمان این عارضه که عمدتا در بزرگسالان رخ می‌دهد، معمولا از داروهای ضد التهابی قوی از نوع استروئیدی (مانند پردنیزون) استفاده می‌شود. داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر و والاسیکلوویر نیز ممکن است تجویز شوند.
همچنین تجویز داروهای ضد درد قوی نیز ممکن است در صورتی که درد با وجود تجویز استروئیدها ادمه یابد، ضرورت پیدا کند.
