به گزارش سایت خبری پرسون، گزینه نظامی هم در بین خود دولتمردان صهیونیستی موافقان و مخالفانی دارد. یعنی در این موضوع، صهیونیستها به دو دسته تقسیم میشوند؛ از یکسو یک عده با اقدام نظامی علیه ایران و خرابکاری و ترور مخالف هستند و از سویی دیگر، یک گروه با انجام چنین اقداماتی موافق هستند. پس در خود بدنه دولت بنت هم سردرگمی درباره ایران وجود دارد. از سویی دیگر، ایران نبرد را از نبردهای نیابتی منطقهای به داخل سرزمینهای اشغالی کشانده است و منطقه سبز امنیت داخلی سرزمینهای اشغالی را قرمز کرده است. اکنون مسأله ناامنی در سرزمینهای اشغالی به یک بحران برای شهرک نشینان تبدیل شده است. عملیاتهای اخیر در قلب تلآویو باعث شده است که انگاره «نبرد به داخل سرزمینهای اشغالی کشیده شده است»، محل بحث و تبادل نظر در بین اندیشمندان صهیونیست تبدیل شود.
این یک وضعیت واقعی و ترسیمی از نبرد اسرائیل علیه ایران است؛ اما دو دستاوردی که نفتالی بنت از این ترورها به دست میآورد، عبارتند از: 1- دستاورد رسانهای. 2- مصرف داخلی. برای بنت شاید در مورد اول دستاوردی قائل بشویم، ولی در مورد گزینه دوم باید گفت که این گزینه هم با توجه به شکست در تمدید قانون کنترل و نظارت بر کرانه باختری که در سال 1967 تصویب شده بود و در طول سالهای گذشته هر 5 سال یک بار تمدید میشد، خاصیت خود را از دست داده است. در این رأیگیری که در تاریخ 16 خرداد سالجاری در پارلمان اسرائیل برگزار شد، 58 نفر مخالف داشت و دولت بنت شکست سنگینی خورد و احتمال اینکه دولت ائتلافی فرو بپاشد بسیار زیاد است. در واقع نفتالی بنت نتوانست از این ترورها و خرابکاریها، در داخل نیز دستاورد قابل توجهی به دست بیاورد.
خرابکاری های اخیر بر خلاف نگاه رسانهای که به آن میشود، در واقع دستاوردی برای صهیونیستها نداشته است. یعنی میتوان گفت هیچکدام از برنامههای ایران متوقف نشده و تنها یک فضای رسانهای علیه ایران و سیستم امنیتی آن ایجاد شده است. فضایی که صهیونیستها برای برساخت آن، از طریق ایجاد هماهنگی میان جریانهای رسانهای ضدانقلاب و تجدیدنظرطلب در خارج و داخل ایران و به کارگیری ظرفیتهای بالقوه و بالفعل خرابکاری مانند به خط کردن برخی اصناف و تشکلهای داخل ایران، تا حدی موفق شدند طراحی و پیوست رسانهای داشته باشند. ظرفیتهایی که کارکرد اصلی آنها برهم زدن تمرکز امنیتی نظام با هدف فراهم کردن زمینه ترور و خرابکاری است. اما اینکه این ترورها در وضعیت میدانی، امنیتی و سیاسی دستاوردی برای اسرائیل داشته باشد، خود نفتالی بنت را هم نمیتواند قانع کند.
منبع: روزنامه ایران