یک تراژدی ترسناک؛ کودکان رها شده در خیابان!

به گزارش سایت خبری پرسون، 4 روز پیش یک نوزاد تازه‌متولدشده که به تازگی بند نافش بریده شده بود، در سطل زباله‌ای در نزدیکی بیمارستان امیرالمومنین(ع) واقع در نازی‌آباد خیابان شیرمحمدی پیدا شد. این خبر تکان دهنده سرخط اخبار رسانه ها قرار گرفت و تا خواستیم جزئیات دقیق تری از حال و روز نوزاد در بیمارستان را منتشر کنیم خبر دیگری امروز دلمان را لرزاند.

روز پنجشنبه هفته گذشته از طریق گریه‌های یک نوزاد در مقابل شیرخوارگاه آمنه، یکی از شهروندان مطلع می‌شود که پس از آن و از طریق اورژانس این موضوع پیگیری می‌شود. گرچه طبق آمار، تعداد کودکان رها شده در سطح شهرها این روزها بسیار زیاد است.

باز هم سر راه قرار دادن یک طفل بی گناه

چه بر سر مادری می آید که از فرزند چند روزه‌اش که 9 ماه از جان و دل مراقبش بوده می گذرد و او را در گوشه ای از این شهر پر هیاهو رها می کند. ای کاش بغض مادر هنگام رهاکردن کودکش می‌ترکید، ای کاش اشک‌هایش امانش را می‌گرفت و تاب رفتن را از وی می‌گرفت، ای کاش فرشته کوچولو آرام نمی‌خوابید، ای کاش با صدای گریه‌اش دنیا را خبردار می‌کرد تا همه می‌فهمیدند و مانع رفتن مادرش می‌شدند.

در دنیایی که بسیاری زن و مرد آرزوی شنیدن صدای نوزادی را در آغوش و خانه خود دارند، عده ای نوزاد یک روزه و چند روزه خود را به امان خدا رها می کنند و .... .

معضل بزرگ کودکان رها‌شده موضوع جدیدی نیست و هر ساله تعداد زیادی از کودکان در شرایط و سنین مختلف سر راه گذاشته می شوند که عمده ترین دلیل این موضوع قطعا فقر خواهد بود. چرا که حس مادری چنین اجازه ای به او نمی دهد که با فرزند خود اینگونه رفتار کند.

البته که آسیب شناسی این موضوع بحثی طولانی خواهد بود اما ریشه یابی این مسئله بسیار جدی و مهم است. چرا که هستند والدینی که با قساوت تمام و خالی از هرگونه مهر مادری یا پدری اقدام به رهاکردن و حتی فروش فرزندان خود می‌کنند.

سخت و دردناک تر از دلایل اجتماعی و فرهنگی این اتفاق، سرنوشت شوم و غم انگیزی است که در انتظار این نوزادان رها شده در جامعه است و حتی تعدادی از آنها نیز مورد سوء استفاده افراد تبهکار برای تکدی گری و یا حمل و فروش موادمخدر قرار می گیرند.

قانون چه می گوید؟

رها کردن طفل یا کودکی که به سن بلوغ نرسیده جرم محسوب می شود و طبق ماده 219 قانون مجازات اسلامی صلاحیت رسیدگی به این گونه پرونده ها به دادگاه اطفال سپرده شده است.

همچنین طبق ماده 633 قانون مجازات اسلامی هرگاه فردی شخصاً یا به دستور دیگری، طفل یا شخصی که قادر به محافظت از خود نیست را در محلی خالی از سکنه رها کند، به زندان از 6 ماه تا 2 سال و جزای نقدی از 3 میلیون تا 12 میلیون ریال محکوم خواهد شد و چنانچه بچه را در میان مردم رها کند تا نصف مجازات مذکور محکوم می شود و چنانچه اقدام او سبب واردآمدن صدمه یا آسیب و یا مرگ شود علاوه بر مجازات فوق به قصاص، دیه ارش نیز محکوم می شود.

چرا چنین می شود؟

سر راه قرار گرفتن کودک چند روزه و چندماهه یک روی سکه و علل آن روی دیگر سکه است که باید بررسی شود.

به گفته محمدرضا محبوب‌فر، پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی، فقط در ۱۰ روز اخیر حدود پنج هزار نوزاد در سراسر کشور رها شده‌اند. قطعا یکی از مهمترین دلایل افزایش آمار سقط جنین و رها کردن نوزادان در خیابان نبود وسایل پیشگیری از بارداری بوده است.

مسئولان و متولیان طرح «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» کجایند که ببینند با خروج وسایل پیشگیری از بارداری از دسترس ۴۰ میلیون نفر مردم ایران چه بر سر جامعه آمده و باید پاسخگوی تبعات این موضوع هم باشند.

کاش همین متولیان متوجه این امر می شدند که طرح جوانی جمعیت منجر به تسهیل ازدواج جوانان و ارتقا کیفیت زندگی مردم نشده است، زیرا مسئولان برای تسهیل ازدواج و فرزندآوری باید رفاه را برای مردم ایجاد کنند.

مهسا اخلاقی