به گزارش سایت خبری پرسون، « سکوت» این روزها تنها عملکرد برخی از مسئولین است، سکوتی که گاه منفعتی در پی دارد و گاه برای فرار رو به جلو در مواجهه باشرایطی است که پیش آمده؛ به همین دلیل هم می توان آن را « سکوت استراتژیک» تلقی کرد.
با در نظر گرفتن این موضوع می توان گفت این سکوت حالا سیاست دو پهلو برای برخی از سیاسیون به شمار می آید، سیاستی که نشان می دهد برخلاف آنچه درباره شفافیت و مشخص نمودن مواضع گفته می شود، برخی چندان تمایلی به این سبک و سیاق ندارند.
نمونه این رفتار را می توان در روش و منش محمدباقر قالیباف که نزدیک به دو سال است بر کرسی مجلس یازدهم تکیه زده، مشاهده کرد.
سکوت رئیس مجلس نشان می دهد او نمی‌خواهد با موضع‌گیری در برخی مسائل که خواص پیشقراول آن هستند خود را در معرض نقد تند و تیز آن‌ها قرار دهد بنابراین استراتژی سکوت را انتخاب کرده است.
طرح صیانت و سکوت قالیباف
موضوع اینترنت و محدودیت های دسترسی به آن یکی از همان موضوع هایی است که مدتها بر سر آن جنجال ها به پا شده است و هر از گاهی با عناوین مختلف مانند فیلترینگ اینستاگرام، اینترنت ملی و ... بر سر زبان ها می افتد.
همین تابستان ۱۴۰۰ بود که در بحبوحه بحران آب خوزستان موضوع طرح صیانت از فضای مجازی و محدودیت ها از سوی نمایندگان مجلس یازدهم مطرح شد و حرف ها و نقدها نیز به دنبال آن در محافل عمومی و خصوصی به راه افتاد. بعد از مدتی هم گفته شد که این طرح نیاز به بررسی دارد و حالا فرصت طرح آن نیست .
«طرح حمایت از کاربران در فضای مجازی به مرکز پژوهش‌های مجلس ارجاع شدتا ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و زیرساختی آن با بررسی‌های کارشناسی بیشتر اصلاح شود. قانونگذاری در حوزه فضای مجازی با در نظر گرفتن مطالبات مردم، منافع صاحبان کسب و کار و اجماع نخبگانی اثربخش خواهد بود»
این توئیتی بود که آذر ماه رئیس مجلس در توئیتر خود منتشر کرد همین چند جمله یعنی باید منتظر خبرهای تازه تری درباره سرنوشت اینترنت در ایران بود.
درست دو ماه بعد وقتی مجلس دو شیفت سرگرم بررسی بودجه ۱۴۰۱ بود نماینده مرودشت در تذکری از تصویب کلیات طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی در کمیسیون ویژه خبر داد.
این موضوع غوغایی به پا کرد اما نکته جالب توجه در این میان برخورد قالیباف بود.
در میان اوج تذکرها درباره تصویب طرح صیانت و نظر معاون قالیباف مبنی بر ابطال این رای اما رئیس مجلس ترجیح داد سکوت پیشه کند نه اظهار مخالفت کند و نه موافقت.
فایل صوتی محرمانه و سکوت آقای رئیس
ماجرای سکوت قالیباف تنها به مسئله تصویب کلیات طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی ختم نمی شود و وقتی کمی عقب تر را نگاه می کنیم باز به این سکوت معنادار یا بهتر بگوییم استراتژیک می رسیم.
موضوع مربوط به فایل صوتی بود که چندی پیش منتشر شد و چند باری هم نام قالیباف در این میان شنیده شد؛ واکنش ها به این فایل صوتی کم نبود و اکثرا در این رابطه توضیحاتی ارائه کردند.
مثلا سردار رمضان شریف سخنگوی سپاه در این رابطه گفت: « از ۵ سال گذشته دستگاه‌های نظارتی سپاه برابر روش های جاری و مراقبت های مستمر خود به پدیده‌ای از سوء مدیریت و تخلف در یکی از شرکت های وابسته به بنیاد تعاون سپاه مظنون شده و پرونده پس از بررسی دقیق و حرفه‌ای به محاکم قضایی ارجاع و قوه قضاییه با همکاری سپاه ، احکام متخلفان که هم اکنون در حال سپری کردن دوران محکومیت خود می باشند را صادر نمود.»
پس از آن حسین شریعتمداری، منصور حقیقت پور و خیلی از سران دیگر به آن واکنش نشان دادند اما از سوی محمد باقر قالیباف هیچ اظهار نظری در این رابطه به گوش نرسید و نهایتا غائله به یک رشته توئیت از سوی مشاور رسانه ای قالیباف ختم شد.
محمدسعید احدیان، دستیار رسانه ای محمدباقر قالیباف نوشت: « این صوت ادعاها و اتهامات زیادی درباره افراد مختلف مطرح کرده که سردار جعفری درباره نادرست بودن اتهامات قاعدتاً توضیح لازم را میدهند اماچون کمتر کسی کل فایل راگوش می کند، هدف شما و دیگران از اینکه می خواهید کل این فایل را به آقای قالیباف نسبت دهید، محل سوال جدی است. درباره هلدینگ یاس هم هرچه می گوییم بررسی شده و حکم اولیه صادر شده و هیچ موضوعی متوجه آقای قالیباف نیست، شما، دوستانتان و آمرانتان عامدانه نمی شنوید تا دروغ را واقعیت نشان دهید. از دستگاه قضایی می‌خواهم یکبار دیگر درباره آن اطلاع رسانی کنند. تا افکار عمومی روشن شود.»
استراتژی سکوت
اینکه گفته شود سکوت جزوی از اخلاق ذاتی محمد باقر قالیباف است از همان استدلال هایی است که کمتر کسی می تواند آن را باور کند؛ چرا که اتفاقا قالیباف در جریان انتخابات ۹۶ و بعد از آن وقتی زبان تیز و انتقادات برنده خود را مخاطب هم مسلکانش چرخاند نشان داد که چندان اهل سکوت نیست و اگر بخواهد می تواند سکوتش را در جهت منفعت خود بشکند یا ادامه دهد.
این روزها که بعد از آخرین امیدش در مورد رسیدن به مهمترین کرسی ساختمان خیابان پاستور به ناامیدی کشیده شد و آخرین سنگر برای او خانه ملت شد مسلم است که راز سکوت قالیباف را بایداز منظر حفظ صندلی و جایگاهش در قوه مقننه دید.
معادله با وجود پیچیدگی اما چندان هم سخت نیست محمدباقر قالیباف با در پیش گرفتن سیاست سکوت در مسائلی مانند طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی می تواند حمایت تندروهای مجلس را که اتفاقا آتششان برای به سرانجام رساندن حسابی تند است را به دست آورد و از سوی دیگرچهره خود را که تلاش کرده بود در جریان سفرهای استانی مردمی و حافظ منافع مردم نشان دهد خدشه دار نکند از سوی دیگربرای پیشبرد مقاصد و آنچه مد نظرش است از لشکر معاونان و مشاورانش استفاده می کند تا در نهایت آنچه را می خواهد از زبان خود بگوید با واسطه به کمک این قشر بیان کند و در این راستا خود را در مقابل تندرو های مجلس در یک حاشیه امن قرار داده است.
قالیباف چاره ای جز سکوت ندارد
البته فعالین سیاسی نظر دیگری درباره این سکوت رئیس مجلس دارند. علی صوفی در این رابطه به آفتاب یزد می گوید: « سکوت قالیباف در حال حاضر به دلیل مشکلات عدیده ای است که در گذشته برای ایشان وجود داشته است. همین حالا نیز مشکلاتی بین مجلسی ها وجود دارد که آقای قالیباف را به سکوت وا داشته است. پیش از این دیدیم که بر سر انتخاب آقای قالیباف برای ریاست مجلس تضادی در بین اصولگرایان به وجود آمده بود.»
وی تصریح کرد:« به نظر من در حال حاضر در بین اصولگرایان جنگ قدرت در گرفته است که یک طرف این جنگ آقای قالیباف است. این جنگ از زمانی شروع شد که آقای قالیباف در گیر انتخابات ریاست جمهوری شد و زمانی که ایشان وارد مجلس شد و برای انتخاب رئیس مجلس مجبور به یار گیری شد شدت گرفت. عده ای از اصولگرایان در رو به روی ایشان ایستاده اند.»
صوفی توضیح داد:« آقای قالیباف در این بین چاره ای جز سکوت ندارد چون به رای مجلسی ها برای باقی ماندن در ریاست مجلس نیاز دارد. تا خرداد ماه چیزی باقی نمانده و مجددا انتخابات ریاست مجلس از سر گرفته خواهد شد بنابراین آقای قالیباف پرهیز دارد از این که درگیر یکسری چالش هایی شود که ایشان را از دستیابی به ریاست مجلس باز بدارد. در واقع سکوت ایشان یک سکوت استراتژیک است تا بتوانند اهداف خودشان را دنبال کنند و در کرسی ریاست مجلس باقی بمانند.»
منبع: روزنامه آفتاب یزد
