مرگ یکی از اتفاقاتی است که برای همه انسان‌ها رخ می‌دهد. هر انسانی به شکل خاصی می‌میرد اما گاهی مرگ یک شخص به او الهام می‌شود. واقعیت این است که در طول تاریخ افرادی بوده‌اند که نحوه مرگ خود یا اطرافیانشان را به طور دقیق پیش‌بینی کرده‌اند. با ما همراه باشید تا با عجیب ترین مرگ ها آشنا شوید.
عجیب ترین مرگ ها
مرگ در تصادف
«فرانک پاستور»، یکی از بازیکنان معروف تیم بیسبال بود که پس از اتمام دوره ورزشی خود به یکی از محبوب‌ترین مجریان رادیوی لس آنجلس تبدیل شد. وی در یکی از روزهای اجرای برنامه، با موضوع زندگی پس از مرگ، برنامه را این گونه آغاز کرد: «گمانم، همه شما می‌دانید که من با موتورسیکلت رفت و آمد می‌کنم. بنابراین هر آن در حین راندن ممکن است راننده‌ای از لاینی دیگر وارد لاین من شده و در چشم برهم زدنی مرا زیر گرفته و به زندگی من پایان دهد.»
در کمال ناباوری درست سه ساعت بعد زمانی که فرانک در حال راندن در خیابان بود زنی کنترل خودرو را از دست داد و با موتور وی برخورد کرد. در این تصادف فرانک دچار ضربه مغزی شد و بعد درگذشت.
مرگ در هتل
«مایکی ویلز»، نقاش و نوازنده معروف گروه راک ویزر بود که با به اشتراک گذاشتن پیش‌بینی تاریخ مرگش توجه بسیاری از مخاطبان را جلب کرد. بسیاری از مخاطبان به دلیل اختلال شخصیتی و سوءپیشینه او در مصرف مواد مخدر ادعای او را کذب دانسته و آن را جدی نگرفتند.
او در صفحه خود نیز نوشت: «خواب دیده‌ام که دو هفته بعد در شیکاگو هنگامی که در خواب هستم بر اثر حمله قلبی می‌میرم. از این رو باید وصیت نامه‌ام را بنویسم.»
جالب است بدانید که دو هفته بعد ویلز در هتلی در شیکاگو درست به همان صورت که پیش‌بینی کرده بود از دنیا رفت. گرچه پلیس احتمال می‌داد که مواد مخدر باعث مرگ ویلز باشد، اما پس از گزارش کالبدشکافی مشخص شد که هیچ گونه اثری از مواد مخدر در بدن او وجود نداشته است. از این رو مرگ ویلز برای همیشه به شکلی اسرارآمیز باقی ماند.
مخترع تاریخ مرگ
«آبراهام دموهاو»، ریاضی‌دان فرانسوی است که سهم عمده‌ای در شکل‌گیری نظریه احتمالات داشت. زمانی که پا به سن گذاشت، به تدریج تمام بدن او رو به فرسایش و پیری رفت. او برخلاف دیگر سالمندان که این علائم را طبیعی دانسته و به‌راحتی از کنار آن می‌گذرند، نبود. سیستم بدنی دموهاو به گونه‌ای بود که هرچه پیرتر می‌شد، زمان خواب او نیز به همان نسبت افزایش پیدا می‌کرد. به طوری که در هر روز ۱۵ دقیقه به زمان خواب او اضافه می‌شد. از این رو وی با یک حساب سرانگشتی ساده دریافت که مجموع این ۱۵ دقیقه‌ها در تاریخ بیست و هفتم نوامبر ۱۷۵۴ یک ۲۴ ساعت کامل می‌شود. او در این روز تمام ۲۴ ساعت را در خواب خواهد بود، بنابراین این تاریخ دقیقا روز مرگ او خواهد بود.
حیرت انگیز است که این مخترع تاریخ مرگ، بدون یک روز اختلاف در همان روز تعیین شده دار فانی را وداع گفت.
