سفیر ایران در دمشق:
به گزارش سایت خبری پرسون، جعفرگلابی روزنامه‌نگار نوشت: شاید یک دلیل عمده آن مزید مظلومیت یک ملت است که حداقل طی 50 سال اخیر بدترین و غیرانسانی‌ترین برخوردها ازسوی شرق وغرب عالم با او صورت گرفته است و چون ابزار لازم برای رساندن صدای ستمدیدگی خود را ندارد هرکس خصوصا ابرقدرت‌ها هرگونه که بخواهند با این ملت رفتار می‌کنند.
شوروی سابق 9 سال افغانستان را به اشغال خود درآورد وآنچنان که گفته می‌شود این جنگ کثیف و قلدرمآبانه نزدیک یک میلیون نفر قربانی گرفت. پس از آن جمعی از اتباع عربستان که رهبرشان هم ازهمین کشور بود و بعضا مقر فرماندهی خود را درافغانستان قرار می‌داد به برج‌های دوقلوی آمریکا حمله کرد و بازهم ملت مظلوم افغانستان تاوانش را داد و این کشور برای 20سال به اشغال آمریکا و متحدانش درآمد و برآورد می‌شود که این جنگ هم حدود 170 هزار قربانی برجا گذاشت. اما خروج مفتضحانه و ناگهانی آمریکا از افغانستان هم مصیبت دیگری برای این ملت رقم زد و مسبب روی کار آمدن طالبان شد.
اکنون همسایه شرقی ما یکی از بدترین دوران خودرا سپری می‌کند و دولتی در آن کشور قدرت را به دست گرفته که مورد شناسایی جهان قرار نمی‌گیرد و همه ساختارهای اداری و سیاسی و اقتصادی و اجتماعی آن مخدوش شده و در آستانه یک فاجعه انسانی گسترده است. گزارش‌های مختلف حاکی از رنج و محنت میلیون‌ها انسان بیگناه است که زندگی‌شان به بازی‌های سیاسی و بی‌رحمانه قدرت‌های منطقه‌ای وجهانی گــــره خورده است. دراین میان که نهادهای امدادی بین‌المللی مرتبا از کشورها و دولت‌ها تسریع در کمک‌های غذایی و دارویی می‌کنند آمریکا در اقدامی شرم‌آور نیمی از دارایی‌های یک ملت را مصادره کرده و نیم دیگرش را به کمک‌های انسان دوستانه برای مردم افغانستان اختصاص داده است! اقدامی که با هیچ منطق انسانی جز قلدری و خوی استعماری و ستم پیشگی قابل هضم و فهم نیست.
ثروتمندترین کشور جهان چشم به اندک دارایی فقیرترین کشورجهان دوخته جلو چشم بشریت رسما به سرقت اموال ملتی در آستانه فقر و فلاکت می‌پردازد. نمی‌دانم روشنفکران وبشر دوستان آمریکایی آیا واقعا پس ازاین اقدام شنیع می‌توانند سربلند کنند و ارزش‌های فرهنگی کشورخود را به رخ دیگرملل عالم بکشند؟ هرچند صدای مظلومیت ملت افغانستان درمیان هیاهوی غول‌های تبلیغاتی ایالات متحده به جایی نمی‌رسد وچه بسا مردم آمریکا اصلا متوجه شناعت دولت خود نشوند ولی قطعا این اقدام از دید آزادگان و بشردوستان و وجدان‌های بیدار مخفی نخواهد ماند و پیش از آنکه قدرت اقتصادی ونظامی این کشور روبه افول رود اعتبار و فرهنگ وادعاهای انسانی آن جامعه در معرض نزول قرارخواهد گرفت.
رفتار آمریکا چه در خروج مصیبت‌آفرین ازافغانستان وچه در این سرقت تاریخی ازدید هرکس مخفی بماند و برای هردولت وملتی بی‌اهمیت باشد قطعا ازذهن و ضمیر ملت افغانستان فراموش نخواهد شد. اگر مردم آمریکا و متفکران آن کشور درپی یافتن ریشه‌های نفرت برخی ملت‌ها ازخود باشند وسوال کنندکه چگونه ممکن است کسانی در هواپیمایی پر از مسافر بیگناه بنشینند وآن رابه ساختمان‌هایی بزنندکه پراز انسان‌های بیگناه هستند و آرزو می‌کنند که دیگر هیچ‌گاه چنین اتفاقی تکرار نشود بد نیست به این خوی و رفتار دولت خود بنگرند.
تصمیم بایدن واقعا یک استثنا نیست، سلف او با زیرپا گذاشتن یک توافق بین‌المللی که مورد تایید شورای امنیت سازمان ملل هم بود برجام را پاره کرد و ملت بزرگ و مظلوم ایران را در شدیدترین مضایق اقتصادی قرار داد و خدا می‌داند که چه تعداد ازایرانیان درفقر و بیماری و تنگنای ناشی از ستم آقای ترامپ قربانی شده باشند و البته این عمل هم هرگز فراموش شدنی نیست.
اما تعجب از وزارت خارجه و دولت سیزدهم است که با شعار انقلابی روی کار آمده‌اند ولی هنوز این اقدام آمریکا را محکوم نکرده یا حداقل با ملت افغانستان ابراز همدردی نکرده‌اند. اگر هیچ ملتی درد امروز همسایه شرقی ما را لمس نکرده باشد ملت ایران با پوست وگوشت واستخوان خویش این درد را چشیده است. این حادثه‌های تلخ و عبرت‌آموز باید ملت‌ها خصوصا ملت افغانستان را بیدار کند که جز به دانش و آگاهی و همت و اراده و سرمایه‌های انسانی و فرهنگی و مادی خود اعتماد نکنند که در دنیای بی‌رحم کنونی مودت دولت‌ها و انتظار یاری ازسوی آنها شوخی بیش نیست.
توجه: مطالب مندرج در پرسون الزاما به منزله دیدگاه و موضع مسئولان این رسانه نیست. رسانه پرسون صرفا ماهیت و وظیفه اطلاع رسانی دارد.
منبع: آرمان ملی
