به گزارش سایت خبری پرسون، دانشمندان ده‌ها سال است که سعی می‌کنند مغز را به رایانه متصل کنند، اما شرکت «نورالینک» (Neuralink) ماسک پول لازم را برای تحقق آن دارد. این شرکت امریکایی در زمینه فناوری نورون یا فناوری عصبی فعالیت کرده و تراشه‌های ارتباط مغز و رایانه قابل کاشت در مغز را تولید می‌کند.
به تازگی یک آگهی از سوی «نورالینک» منتشر شده بود. در نگاه نخست به نظر می‌رسید که نامزد مناسب تنها به مجموعه‌ای از مهارت‌های اداری استاندارد نیاز دارد: «چند وظیفه‌ای موثر»، «ارتباطات شفاهی و نوشتاری عالی»، و «توجه به جزئیات». با این وجود، پس از آن شروط استخدامی دشوارتر و دور از دسترس‌تر می‌شوند: «آشنایی با دستگاه‌های تعدیل کننده عصبی قابل کاشت کلاس III».
واضح است که هر فردی آن چه برای کار در شرکت فناوری عصبی تحت ریاست ایلان ماسک لازم است را در اختیار ندارد شرکتی که پنج سال از عمر آن می‌گذرد. این آگهی مشابه آگهی‌های شغلی دیگر نیست. این آگهی یکی از فرصت‌های معمول فناوری برای مهندسان نرم افزار یا طراحان دیجیتالی که رویای محصولات آینده را دارند نیز نیست.
این یک آگهی شغلی برای یک مدیر کار آزمایی بالینی است برای کسی که آزمایش محصولی را که اکنون برای جراحی و قرار دادن روی مغز آماده است را انجام دهد. به نوعی، نباید تعجب‌آور باشد که سایر مشاغل باقی مانده در نورالینک شغل‌هایی مانند متخصص مراقبت از حیوانات، تکنسین دامپزشکی دارای مجوز برای کسب گواهی پیشرفت آزمایشات روی میمون‌ها هستند.
اگرچه نورالینک به اندازه تسلا و اسپیس ایکس تحت مدیریت ماسک و خودرو‌های برقی و راکت‌های فضایی آن شرکت‌ها مشهور و شناخته شده نیست، اما هدف آن توسعه دستگاهی به نام رابط ماشین مغز (BMI) است که در نهایت ماده خاکستری مغز را به طور مستقیم به دنیای دیجیتال متصل خواهد ساخت و به ما این امکان را می‌دهد که دستگاه‌ها را کنترل کنیم، از دانش جهانی استفاده کنیم و حتی با افکار خود با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم.
جای تعجبی نیست که ذیل عنوان آگهی شغلی «آنچه ما ارائه می‌دهیم» در خط اول آن چنین نوشته شده است: «فرصتی برای تغییر جهان». البته بازی با مغز، شوکه کردن، تغییر دادن آن، برش دادن یا بریدن بخشی از آن در اساطیر پزشکی امری جا افتاده است دست کم از زمانی که «مری شلی» تقریبا دو قرن پیش ایده دکتر فرانکنشتاین و هیولای او را در قالب داستانی نوشت.
حتی ایده قرار دادن دستگاه‌های دائمی در مغز نیز کاملا جدید نیست. برای یک ربع قرن، شرکتی به نام Medtronic با هدف جلوگیری از لرزش، محرک‌های عمقی مغز را در بیماران مبتلا به پارکینسون قرار داده بود. عملکرد آن مانند ضربان ساز برای مغز بود دستگاه‌های درمانی که سیگنال‌های مغز را ثابت نگه می‌دارند.
با این حال، امروزه نسل تازه‌ای از پیشتازان فناوری از جمله ماسک، رویای تکان دادن مغز را ندارند بلکه رویای‌شان ارتباط مغز با دنیای رایانه است ایده‌ای که به طور بالقوه نه تنها اجازه می‌دهد بیماران درمان شوند بلکه باعث افزایش شگفت انگیز قدرت انسان در شناخت و ارتباطات می‌شود و اگر آزمایش‌های انسانی خوب پیش بروند جهشی بزرگ در تحقق ایده این طیف تازه از پیشتازان فناوری خواهد بود.
انجام این کار نشان دهنده پیشرفتی عمیق خواهد بود، زیرا دانشمندان بیش از ۵۰ سال است که در تلاش برای متصل ساختن مغز به رایانه بوده اند. در سال ۱۹۶۹ میلادی، سال انجام ماموریت آپولو، یک عصب‌شناس جوان آلمانی تبار به نام «ابرهارد فتز» با اتصال یک نورون در مغز میمون به دستگاهی که در صورت شلیک نورون به حیوان غذا می‌داد کاری بی‌سابقه تا آن زمان را انجام داد.
میمون ظرف مدت دو دقیقه این فرایند را درک کرده بود و تنها با فکر کردن به میل خود دستگاه را راه اندازی می‌کرد. در قرن حاضر، از ایمپلنت‌ها برای کمک به بیماران دچار معلولیت استفاده شده است که پروتز‌هایی مانند بازو‌های روباتی را تنها با افکار خود حرکت می‌دهند. اما این ابزار می‌تواند ناقص باشد: فرآیند خوانش سیگنال‌های الکتریکی در مغز می‌تواند نادرست صورت گیرد. رمزگشایی از آن و انتقال سیگنال به هر شیئی که می‌خواهیم کنترل کنیم نیز به آهستگی صورت می‌گیرد.
فیلم «فایرفاکس» در سال ۱۹۸۲ میلادی با بازی «کلینت ایستوود» نشان داد که چه چیزی ممکن است. در آن فیلم، هدف کنترل یک جت جنگنده شوروی بود که می‌توانست تنها با ذهن پرواز کند. به گفته پژوهشگران برجسته امروز، این فیلم نه تنها در بین مخاطبان سینما بلکه در ارتش ایالات متحده نیز باعث نوآوری در تخیل‌پردازی شد.
جالب است که «اندرو شوارتز» استاد عصب‌شناسی زیستی در دانشگاه پیتسبرگ در امریکا می‌گوید سناریوی فایرفاکس الهام بخش پروژه‌های زیادی در مورد کنترل ذهن در ارتش امریکا بوده است. از جمله تاثیرپذیری از فیلم «فایرفاکس» می‌توان به برنامه آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی «دارپا» برای توسعه بازوی مصنوعی رباتیک تحت کنترل مغز اشاره کرد. در سال ۲۰۱۸ میلادی، شرکت «نیسان» یک نمونه اولیه مجهز به فناوری مغز و ارتباط آن با خودرو را معرفی کرد که در آن یک خودرو می‌تواند به طور مستقیم با مغز راننده در ارتباط باشد و پیام نورون‌ها را برای اعمال بر روی پدال‌ها دریافت کند.
هم چنین، ارتش امریکا از استفاده از مزایای این فناوری در زمینه ارتباطات چشم پوشی نکرده است. یکی از پژوهشگرانی که بر روی BMI کار می‌کند از ایده‌ای برای ثبت کلماتی که یک فرد صرفا به آن فکر می‌کند می‌گوید. او اشاره می‌کند که افسری از دفتر تحقیقات ارتش ایالات متحده علاقه‌مند به ساختن کلاهی بود که بتواند افکار ناگفته را در میدان نبرد در سکوت از سربازی به سرباز دیگر در نزدیکی او ارسال کند.
با این حال، با گذشت چندین دهه، بخش خصوصی در اجرای ایده پرخطر کاشت فناوری اثبات نشده در افراد سالم محتاط باقی مانده بود و علاوه بر آن، محدودیت در زمینه بودجه داشت. بلندپروازی استارت اپ‌ها بار‌ها با شکست مواجه شد. با این وجود، پس از آن ناکامی در نهایت در سال ۲۰۱۶ میلادی، «ایلان ماسک» نورالینک را تأسیس کرد و به نظر می‌رسید همه چیز تغییر کرده است.
منبع: فرارو
