به گزارش سایت خبری پرسون، نورالدین عبدالله پور روزنامه نگار نوشت: روزنامه نگار قتل یک کادر نیروی انتظامی در شیراز، جنایت فجیعی در اهواز که مرد جوانی سر بریده همسر ۱۷ ساله اش را در مقابل ملاعام پیش روی مردم قرار داد و دیگری قتل مسلحانه عضو ستاد اقامه نمازجمعه چابهار که به نظر بی سابقه در حوزه اجتماعی ایران با تصویری تلخ و عریان از خشونت بی رحمانه را به وضوح نشان داد.
براستی ذات و ریشه های گسترش روز افزون این حجم از خشونت افراطی و خشم کجاست و به کدام سمت و سو می رویم! اگر چه امکان پرداختن به علل واقعی وقوع پی در پی این جنایات در نوشتاری کوتاه امکان ندارد. اما هر گونه کم کاری ، تبعیض نابرابری ها ، شکاف عظیم میان در آمد و هزینه خانوارها ، افزایش تورم و بیکاری ، عصبانیت عمومی و انباشت مطالبات و مشکلات عدیده اجتماعی ناعلاج و رها شده با عدم گسترش خدمات جامع رفاه عمومی ، نبود زیر ساخت های اجتماعی و برنامه های رفاهی ، سطح پایین درآمدها و ناکامی در کاهش فقر با اثرات تاثیرات منفی در پیکره عمومی است و نااطمینانی از آینده بهتر به طبع سردرگمی و فشارها در وضعیت دشوار زندگی همگی حکایت از آن دارد که ما با جامعه ناامن از اخلاق محوری فاصله می گیریم و در واقع حتی قدرت اصلاح، سیاست گذاری درست با تصمیم گیری های نامطلوب را هم دشوار تر نموده است . و پر واضح است پیامد اخبار منفی شوک آور در شیوع قتل ها ادامه دار سهمی مهلک بر اضطراب ها و نگرانی های عمومی پر استرس دارد.
خانواده نحیف ایرانی که ۱۰ میلیون زیر خط فقر را با خود همراه دارد. آسیب پذیر بوده و طبقه متوسط هم رو به سویی فقیرتر شدن می رود. و سفره مردم با تنگناها و مشکلات عدیده هر روز کوچکتر می شود. در این میان مطالعات اقتصادی نشان می دهد همزمان با فقیر شدن جامعه بر تعداد. سارقان ، معتادان و رفتارهای مجرمانه روبه افزایش می رود و رشد آمار های جرم و جنایت و البته خانواده ها هم قربانیان اصلی و پرهزینه این رویدادهای تلخ نا امنی ها و خشونت های روز افزون هستند که نمادی از یک جامعه دلهره آور و پر عیب عیوب است.
انتشار غیر حرفه ای عکس ها ، فیلم ها ، تصاویر خشن و آزار دهنده با جنجال های رسانه ای امنیت و امید همه مردم هم در معرض خطر ، تهدید و نا امنی است . کوتاه سخن اینکه برای پیشگیری از صدمات جبران ناپذیری این فجایع تکرار پذیر در نقاط مختلف کشور در تهدید جدی و خدشه دار نمودن امنیت عمومی با الویت رفع کاستی ها و ضرورت چاره جویی با راهکارهای مناسب و زودهنگامی را می طلبد.
