گفت و گوی پرسون با «نادر فلاح» به بهانه حضور در جشنواره چهلم فیلم فجر؛

سیمرغ جشنواره حق من است

نادر فلاح امسال با 2 فیلم «لایه های دروغ» و «ملاقات خصوصی» در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد؛ 2 فیلمی که هر کدام ژانری متفاوت دارند و نادر فلاح نیز با 2 نقش متفاوت در این رویداد مهم سینمایی حضور و شانس نامزد شدن و دریافت سیمرغ را هم دارد. در این گفت و گو با او به بهانه حضورش در جشنواره فجر همکلام شدیم.
تصویر سیمرغ جشنواره حق من است

به گزارش سایت خبری پرسون، اگر موافق هستید گفت و گوی مان را با جشنواره چهلم فیلم فجر و حضور شما در فیلم «لایه های دروغ» و «ملاقات خصوصی» شروع کنیم.

«لایه های دروغ» فیلمی بود که 2، 3 سال پیش رامین سهراب، کارگردان اثر، از فنلاند به ایران آمد و این اثر مشترک را شروع کرد ولی فیلم به دلایل مختلفی از جمله آسیب دیدگی کارگردان به سرانجام نرسید تا این که امسال دوباره ادامه آن را فیلم برداری کردند و در جشنواره حضور دارد. «لایه های دروغ» فیلمی در ژانر اکشن است که تا حالا این شیوه و شکل صحنه های اکشن و با این کیفیت در ژانر اکشن سینمای ایران تولید نشده است.

نقش دارای چه معیارهایی بودکه بازی در ژانر اکشن را پذیرفتید؟

نقش منفی قصه را بازی می کنم، البته خیلی هم منفی نیست اما در قصه خیلی موثر است. این آدم به خاطر اتفاقی که برایش رخ داده، قهرمان قصه را که خود رامین سهراب نقش اش را بازی می کند، درگیر ماجراهایی می کند.

نقش تان در «ملاقات خصوصی» هم منفی است؟

خیر، ولی در درام موثر است. درام این فیلم رئالیست اجتماعی است و قصه خیلی خوبی دارد و من نقش مقابل هوتن شکیبا و یکی از نقش های مکمل را بازی می کنم.

آیا اعتقاد دارید که حضور این جنس فیلم ها در جشنواره فیلم فجر ضرورت دارد؟

ژانر اکشن، خیلی جذاب است و طرفداران زیادی دارد و خیلی خوشحال هستم که این فیلم ساخته شده و امیدوارم این نوع فیلم سازی در سینمای ایران، با این کیفیت و نزدیک به استانداردهای اکشن دنیا، باب شود. سینمای ایران در ژانر رئالیست اجتماعی خیلی پرقدرت و سال هاست سینماگران توانایی در این زمینه اثر ساخته اند و در دنیا حرفی برای گفتن دارند و در جشنواره های معتبر دنیا اکران و جوایز خوبی هم دریافت کرده اند. به نظرم «ملاقات خصوصی» یکی از فیلم های خوب جشنواره در این زمینه خواهد بود.

به نظر شما قضاوت هایی کـه در این چند سال در دوره های گوناگون جشنواره انجام شده تا چه اندازه عادلانه بوده است؟

نمی خواهم آن قضاوت ها را قضاوت کنم؛ فکر می کنم به حقم در سینمای ایران نرسیده ام، یعنی بیشتر از این ها می توانم موثر و حضور داشته باشم، نقش های خیلی قوی و بهتری را می توانم‌ بازی کنم و با کارگردان های مطرحی می توانم کار کنم، این ها مسائلی است که به آن ها اعتقاد دارم ولی داوری مثل فوتبال می ماند، وقتی آدم وارد بازی می شود باید داوری را بپذیرد، ممکن است داور اشتباه هم کرده باشد و یک کارت قرمز هم داده و یکی را اخراج کرده باشد یا صحنه هایی را ندیده باشد ولی وقتی ما به این بازی وارد شدیم باید تمام قواعدش را هم بپذیریم. خیلی اعتراضی به داوری ها ندارم چون به نظرم بالاخره آن ها هم شرایطی داشتند و در موقعیت هایی درست یا غلط قضاوت کرده اند، امیدوارم همه آدم هایی که حق شان است به حق شان برسند و جوایز غیرعادلانه در بین آدم ها تقسیم نشود.

چرا با وجود نامزدی در جشنواره فیلم فجر، تاکنون جایزه نگرفته اید؟

بخشی به داوری ربط پیدا می کند و بخشی دیگر به این که اول سینما باید به من نقشی را بدهد که تردیدی در آن وجود نداشته باشد که می توانم با این نقش صاحب جایزه شوم، البته الان برایم جایزه گرفتن خیلی اهمیت ندارد، نه این که اصلاً برایم اهمیت نداشته باشد، به هر حال دریافت جایزه از جشنواره در سرنوشت حرفه ای من تاثیر خواهد گذاشت اما مسئله این است که در سینما به من بیشتر نقش مکمل داده و نقش اصلی نداده اند و آدم هایی که در سینما فیلم های شان دیده می شود خیلی مرا جدی نگرفته اند. داوری ها هم به گونه ای بوده که مرا نادیده گرفته اند. چند نقش ام را مستحق دریافت سیمرغ می دانم و همیشه گفته ام که باید برای «چند مترمکعب عشق» جایزه سیمرغ نقش مکمل بازیگر مرد را دریافت می کردم. سال های بعد هم نامزد دریافت سیمرغ شدم ولی جایزه دریافت نکردم؛ باید سینما تصمیم بگیرد که نقش های جاندارترو بهتری به من بدهد تا بتوانم در جشنواره جایزه بگیرم.

امسال چقدر شانس تان را در نامزد شدن و دریافت سیمرغ پیش بینی می کنید؟

امسال شانسم را برای نامزدی و دریافت سیمرغ زیاد می دانم چون 2 نقش خیلی متفاوت دارم و دریافت جایزه حقم است کما این که تمام نقش هایی که تاکنون بازی کرده ام، خیلی با هم متفاوت بوده اند.

اگر قرار باشد خودتان فیلم هایی را که بازی کرده اید، داوری کنید، از ابتدای بازی تان تا حالا چه تغییری در روند بازی تان به وجود آمده است؟

من در آستانه 50 سالگی، بازیگر پخته ای شده ام؛ بازیگری با کوله باری از تجربه. ابتدای ورودم در فیلم های «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» و «چند مترمکعب عشق»، خوب ظاهر شدم و الان با کوله باری از تجربه و استخوان خرد کرده، در این سطح از بازیگری هستم.

به عنوان آخرین سوال، خودتان را تا چه اندازه به سیمرغ نزدیک می بینید؟

خیلی زیاد. البته امسال فیلم های دیگر را باید دید و بعد صحبت کرد. بازیگران دیگر شاید نقش های خوبی بازی کرده باشند و حق من نباشد سیمرغ نقش مکمل مرد را از جشنواره بگیرم ولی خودم را امسال به جایزه نقش مکمل خیلی نزدیک می بینم و امیدوارم حق به حق دار برسد.

382805