به گزارش سایت خبری پرسون، کاهش ذخایر ماهیان به دلیل رشد سریع جمعیت، آلودگی آب ها و تخریب محیط زیست، سبب گردیده است تا توسعه در تکثیر و پرورش آبزیان بیش از پیش احساس شود. فعالیت های تولیدی در بخش کشاورزی با توجه به ماهیت این بخش همواره با عوامل خسارت زا و مخاطرات فراوانی روبروست. بیمه آبزیان پرورشی یکی از مهمترین ابزار در جهت مدیریت ریسک فعالیت های بخش آبزی پروری و افزایش ضریب امنیت سرمایه گذاری محسوب می گردد.
بیمه آبزیان از سال 1375 با اجرای آزمایشی بیمه ماهیان گرمابی و سردآبی آغاز و در سال 1376 به صورت سراسری به کلیه استان های مستعد ابلاغ و پس از آن نیز بیمه مزارع پرورش میگو از سال 1377 آغاز گردید.
در شهریور سال 1399 با امضاء تفاهم نامه ای فی مابین صندوق بیمه کشاورزی، سازمان دامپزشکی، سازمان شیلات و اتحادیه‌های سراسری آبزی‌‍‌پروری (سردآبی و گرم‌آبی)، بیمه فراگیر آبزیان پرورشی از مبادی تولید شروع شد.
در حال حاضر بیمه فراگیر آبزیان از مبادی تولید در تخم چشم زده وارداتی و تولید داخل ماهیان سردآبی، بچه ماهی سردآبی از طریق واحد‌های تفریخ، لارو‌های تولیدی مراکز تکثیر میگو، بچه ماهی گرم آبی به عنوان بیمه مزارع حد واسط، بیمه ماهی گرم آبی انگشت قد از طریق مزارع حد واسط و بیمه بچه ماهی دریایی (سی بس و سی بریم) به عنوان نرسری ماهیان دریایی در حال اجرا است.
برای حمایت بیشتر از تولیدکنندگان، سهم دولت در حق بیمه بچه ماهی سردآبی و میگوی پرورشی میانگین بین 50 تا 70 درصد در نظر گرفته شده است. در بیمه پایه آبزیان مهمترین عامل تحت پوشش حذف کانون های آلوده به بیماری میباشد. علاوه بر آن خطرات قهری - طبیعی از قبیل سیل، طوفان و زلزله نیز تحت پوشش بیمه است.
بیـمه آبـزیان در ایـران در مقایسه با بیمه های آبــزیان در سراسر دنیا، منحصربه فــردترین از لحاظ پوشش کامل بیـمه ای محسوب می گردد.
