به گزارش سایت خبری پرسون، کاوه معین‌فر در یادداشتی نوشت: در روزهای گذشته اظهارات سیدکاظم موسوی (نایب رئیس اول کمیسیون اقتصادی مجلس یازدهم) به ممنوعیت ورود آلات موسیقی چالش برانگیز شد. او گفته است: «اگر افرادی که به دنبال آلات موسیقی یا امیال شخصی‌خودشان هستند، کشورهای دیگر هستند می‌توانند از ایران بروند.»
این راهکار راهگشا واقعا جالب توجه است که هر از گاهی می‌شنویم و سریع می‌گویند: هر کس این می خواهد یا آن نمی‌خواهد از کشور برود! طنز تلخ ماجرا این است که دوستی می گفت: «عزیز جان ما می خواهیم برویم اما پولش را نداریم»
واقعا این نماینده مجلس با استناد به چه قانونی چنین موقعیتی را برای خود قائل شده که حکم می‌دهد هر کس آلات موسیقی می‌خواهد از ایران برود!
هر کسی که در جغرافیای کشور ایران به دنیا آمده باشد و شناسنامه برایش گرفته باشند ایرانی است، هیچ کسی برای این قضیه هیچ تلاشی نکرده است.
من وقتی به دنیا آمدم همان قدر حق انتخاب در ایرانی بودنم داشتم که آقای سیدکاظم موسوی. هیچ کسی را سراغ ندارم که قبل از به دنیا آمدنش خودش تصمیمی برای آن گرفته باشد. حال چرا آقای موسوی خود را مالک‌تر از ما می داند واقعا نکته عجیبی است! چرا ایشان فکر می‌کند او حق آب و گل دارد و ما نداریم را نمی‌فهمم؟!
جمله زیبایی هست که می‌گوید: «هر که را فهمیدم، بخشیدم» من بسیار تلاش کردم تا موسوی را بفهمم اما واقعا نشد. آخر چرا؟ با استناد به چی و چه باید کسی چون او چنین جمله غیر عقلانی بر زبان آورد و چنین حکمی صادر کند؟
چرا این نماینده مجلس - به افرادی چون من که به موسیقی و بالطبع ساز و آلات موسیقی علاقه داریم - دستور می‌دهد که از ایران برویم را هم واقعا با هیچ معیار و منطقی درک نمی‌کنم. آیا موسوی سند مالکیتی دارند که تمام مساحت 1.648 میلیون کیلومتر مربع این کشور به اسم ایشان است تا هر وقت دلش بخواهد ما را از آن بیرون بندازد؟ لطفا اسکرین شاتی از این سند را نشان دهد!
در بخش دیگری موسوی با تاکید بر این موضوع که صلاح نیست آلات موسیقی به کشور وارد شود، گفته است: «بنده صلاح نمی‌دانم که این لوازم به کشور وارد شود. بنده و همکارانم به عنوان خادم مردم دغدغه شب و روز ما فقط معیشت مردم است.»
حال چند پرسش ساده و سطحی: آقای موسوی آیا صلاح می‌دانید که مردم درس موسیقی بخوانند یا خیر؟ آیا می‌دانید در این کشور چه تعداد علاقمند به موسیقی و فعال در حوزه موسیقی وجود دارد؟ آیا همه این افراد به خارج از کشور بروند؟ نظر کارشناسی شما درباره اجرا سرود ملی جمهوری اسلامی ایران چیست که هر روز در سراسر پادگان‌ها و مراسم‌های رسمی کشور نواخته می‌شود؟ (آن هم با سازهایی که از خارج وارد شده ).
آیا صلاح می‌دانید که فیلم‌ها و سریال‌ها موسیقی داشته باشند یا بهتر است که آهنگسازان و نوازندگان به جای استفاده از آلات موسیقی با سوت ، فریاد، نعره و دست زدن برای این محصولات هم آهنگ بسازند؟
آیا فکر می‌کنید طبل‌های بزرگ و کوچک هیئت‌های عزادری ماه محرم در داخل کشور تولید می‌شود؟ آیا آنها هم باید همراه ما از کشور بروند یا بمانند؟
برادر موسوی که در این حد دغدغه معیشت مردم را داری، شما به عنوان نایب رئیس اول کمیسیون اقتصادی مجلس یازدهم به تورم بالای 40 درصد هم فکر کرده‌اید؟ چه برنامه‌ای در این زمینه دارید؟ در مورد تامین مایحتاج روزانه زندگی مردم هم اهل صلاح هستید؟ می‌خواهید هر کس هم که از فشار ناشی از تورم در حال شکستن است، از ایران برود؟
آقای سیدکاظم موسوی، نایب رئیس اول کمیسیون اقتصادی مجلس یازدهم، صلاح می‌دانید که غذا بخوریم، صلاح می‌دانید که هوای آلوده مازوتی را تنفس کنیم؟ صلاح می‌دانید که راه برویم؟ نگاه کنیم، بشنویم و ببینیم؟ یا خیر برای اینهام باید بریم خارج!
آقای موسوی دیگر چه صلاح می‌دانید یا نمی‌دانید؟ سکوت را صلاح می‌دانید؟ تفکر چی؟ تعقل؟ و ...
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
