مهدی هاشمی: از یک حدی بیشتر خجالت می کشم بازی کنم!

به گزارش سایت خبری پرسون، به نقل از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «مهدی هاشمی»بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی تاریخ شفاهی این هنرمند را که اسفندماه ۱۳۹۹ انجام داده را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.

مهدی هاشمی با بیان اینکه در شهر لنگرود به دنیا آمده است، گفت: یادم می‌آید در کودکی گریه می‌کردیم و از پدرمان می‌خواستیم تا ما را به چمخاله برای شنا کردن ببرد. از کودکی به شنا علاقه داشتم تا آنجا که امروز یک شناگر ماهر هستم و اگر پاهایم آسیب ندیده بود، می‌خواستم در مسابقه شنای کهنسالان شرکت کنم.

وی ادامه داد: در دانشکده هنرهای زیبا رشته هنرهای نمایشی قبول شدم و در آنجا با داریوش فرهنگ آشنا شدم؛ مردی از جنوب که از آبادان آمده بود و من مردی که از شمال آمده بودم . این برخورد برای من سازنده بود و همیشه از او تشکر می‌کنم و دائم به او می‌گویم خوب شد که با او آشنا شدم.

هاشمی درباره اهمیت و جایگاه بازیگر در ساخت فیلم، افزود: بازیگر حضورش مهمتر از همه چیز است و مخصوصا حضور مقابل کارگردان زیرا در یک فیلم یا تئاتر، کارگردان است که همه موارد را می‌داند و ما هم روبروی کارگردان می‌ایستیم تا ببینیم از ما چه چیزی می‌خواهد. بخش زیادی از حضور ما مقابل کارگردان به دلیل شباهت نقش است. یادم می‌آید زمانیکه نقش دکتر قریب را بازی کردم در وسط‌های کار نمی‌دانستم من دکتر قریب هستم و یا او شبیه من است. سلیقه، نظر، زندگی ، رفتار و کردار دکتر قریب برای باورپذیری نقش مهم بود و من تلاش کردم تا بتوانم دراین نقش به او خیلی نزدیک باشم.

وی درباره همکاری خود با علی رفیعی نیز خاطرنشان کرد: دکتر رفیعی در ساخته شدن من تاثیر زیادی داشت.نمایشی با او کار کردیم که من نقش ناصرالدین شاه جوان را بازی می‌کردم . برای این نقش دکتر رفیعی یک سال با بدن و بیان ما کار کرد .
هاشمی افزود: علت اینکه برای «دو فیلم با یک بلیت» جایزه گرفتم این بود که در آن سال در جشنواره فیلم فجر دوستان من در هیات داوران بودند؛ رخشان بنی اعتماد، علیرضا شجاع نوری و ...که نسبت به من لطف داشتند. جالب است که بیست سال بعد برای فیلم‌های «آلزایمر» و «آقایوسف» هم به من جایزه دادند که به طور اتفاقی داوران در آن دوره جشنواره فیلم فجر هم از دوستان من بودند زنده یاد علی معلم ، جهانگیر الماسی که در کوچک جنگلی با هم کار می‌کردیم و همچنین دوستان دیگر.
وی در ادامه بیان داشت: من بازیگری هستم که برای کارهای جدید بازی قبلی‌ام را از ذهنم پاک می‌کنم ، خودم را از گذشته خالی می‌کنم و تفکر، سلیقه و نفسم را تا جایی که امکان دارد در اختیار کارگردان جدید قرار می‌دهم تا بتوانم نقش متفاوتی را ارائه بدهم.
هاشمی با بیان اینکه بازیگر باید حضور مستمر داشته باشد، گفت:بازیگر به دلیل اینکه زندگی مردم را بازی می‌کند و برای مردم بازی می‌کند باید حضور ممتد داشته باشد . آقایان علی نصیریان، زنده یاد محمدعلی کشاورز و زنده یاد عزت الله انتظامی بازیگرهای مهم و ماندگاری هستند زیرا همیشه با مردم بودند و مثل مردم بودند و همه عواطف ، احساسات و نگاه ایرانی از نگاه این بزرگان عبور کرد و نقش‌ها پیدا شدند و متاسفانه تعداد این نوع بازیگرها کم است.
وی خاطرنشان کرد: یکبار از یک دوست طنازی بنام عزیز ساعتی فیلمبردار باسابقه سینما سوال کردم ما چندین دهه با هم کار کردیم نظرت درباره من چیست و او در پاسخ به من گفت در این اوضاع فعلی که هر لحظه ممکن است زندگی هنری هر هنرمندی قطع شود، تو از اینکه خودت را تا به اینجا کشاندی و توانستی با کارگردان های خوب کار کنی خوشحال باش.

هاشمی درباره ایفای نقش در فیلم‌های طنز نیز گفت: من از یک حدی بیشتر خجالت می‌کشم بازی کنم و همیشه به کارگردان‌ها می‌گویم که تا چه حدی می‌توانم در نقش طنز بازی کنم و از آن بیشتر باید سراغ جری لوئیس بروند.

وی در پایان با بیان اینکه خیلی طرفدار شادی است و معتقد است که خداوند انسان را برای شادی آفریده است، بیان داشت: جوان‌ها باید در دودناکترین فضاها، روزنه‌ای به سمت روشنی و پاکیزگی پیدا کنند و به سمت آن بروند و این کار می‌تواند با ورزش، با خواندن شعرهای تعالی دهنده باشد زیرا ما بزرگانی مثل حافظ، سعدی، مولانا و ... داریم که برای همه ما اهمیت زیادی دارند.

مهدی هاشمی بازیگر پیشکسوت سینما برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگرنقش اول مرد برای فیلم «دوفیلم با یک بلیت» درنهمین جشنواره فیلم فجر در سال۱۳۶۹، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگرنقش اول مرد برای «فیلم‌های آقا یوسف»و«آلزایمر» بیست ونهمین جشنواره فیلم فجردر سال۱۳۸۹، برنده تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «ضدگلوله» ششمین دوره جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در سال ۱۳۹۱ بوده است.