بلوف است

از نوع واکنش ها می توان متوجه شد که تهدیدهای اخیر اسرائیل علیه ایران چقدر موثر بوده است. بنده طبعا قصد قضاوت سیاست های خارجی دولت سیزدهم را ندارم لیکن یک نکته مثل روز روشن است که رژیم صهیونیستی حتی در تهدید هم دیگر نمی تواند منافع خود را پیش ببرد.
تصویر بلوف است

به گزارش سایت خبری پرسون، محمد جواد پهلوان – حقوقدان و استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: از نوع واکنش ها می توان متوجه شد که تهدیدهای اخیر اسرائیل علیه ایران چقدر موثر بوده است. بنده طبعا قصد قضاوت سیاست های خارجی دولت سیزدهم را ندارم لیکن یک نکته مثل روز روشن است که رژیم صهیونیستی حتی در تهدید هم دیگر نمی تواند منافع خود را پیش ببرد. به نوعی می توان گفت این تهدیدها و مانورهای نظامی را نه در داخل کسی جدی گرفت و نه در خارج. آن گروهی که آن را سعی کرد جدی بگیرد رسانه های فارسی زبان بودند که آن ها هم طبیعتا به دلیل پروژه ای که دارند مجبورند در این راستا غلو کنند.

اما سوال اصلی و کلیدی اینجاست: چرا کسی تهدیدهای اسرائیل را جدی نگرفت؟ این سوال دو وجه دارد. یک وجه آن ایران است و وجه دیگر نزدیکان و دوستان اسرائیل.

با تمام انتقاد های وارد و غیر وارد به سیاست های تهران در حوزه های مختلف داخلی و خارجی اما باید بپذیریم نفوذ منطقه ای ایران غیر قابل کتمان است و اتفاقا همین نفوذ باعث شده دافعه و اطمینانی از منظر نظامی و دفاعی ایجاد شود.گروه ها نیابتی و حامیان ایران در منطقه و پیرامون اسرائیل مواضع مستحکمی دارند و برای هر کنش و واکنشی در شرایط عادی بعضا منتظر چراغ سبز تهران هم نیستند چه برسد به اینکه تل آویو بخواهد صدمه ای به ایران وارد کند. عرضم اینجاست که اگر اسرائیل دست از پا خطا کند قبل از اینکه تهران بخواهد، تل آویو حداقل از سه سو مورد هدف قرار می گیرد. ضمن آنکه قدرت موشکی ایران را نیز باید لحاظ کرد که حتی دشمنان تهران به آن اذعان دارند. فلذا از منظر ژئوپولتیک برای اسرائیل هر ضربه ای ولو مدیریت شده و مقطعی و محدود به ایران هزینه های بالایی به دنیال دارد. فراموش نباید کرد که ما در مورد یک کشور با قدمت طولانی که مردمان آن عرق خاصی برخاک خود دارند سخن نمی گوییم. در مورد منطقه ای صحبت می کنیم که ساکنان آن مهاجر هستند و معضل بزرگ و اصلی حاکمان اش امنیت است. نگاهی به شعارهای انتخاباتی در این منطقه به نیکی این مهم را نشان می دهد.

اما از منظر بعدی نیز اسرائیل شرایط مناسبی ندارد. بزرگترین حامی تل آویو یعنی آمریکا اصلا و ابدا تمایل ندارد این روزها خود را درگیر یک معضل جدید در منطقه بلاخیر خاورمیانه کند.کاخ سفید به تازگی با تحمل بسیاری از سرکوفت ها از شر افغانستان رها شده و قصد دارد بزودی عراق را هم ترک کند بنابراین چرا باید خود را درگیر چالش جدید و سخت تری به نام جنگ نظامی با ایران کند؟یعنی حتما اسرائیل می داند اگر برخوردی نظامی را شروع کند حداقل حامی بزرگ او بنا نیست وارد میدان شود و این یکی از مهمترین نکاتی است که می توان بر لاف بود تحرکات اخیر تلآویو مهر تایید زد.

بنده به جرات می توانم عرض کنم حتی اگر ترامپ هنوز در خاک سفید مستقر بود باز هم شرایط فرقی نمی کرد و کماکان استراتژی اصلی آمریکا رها کردن خاورمیانه و فوکوس بر شرق آسیا بود.

در مورد سایر هم پیمانان اسرائیل نیز شرایط به مراتب اسفناک تر است. فی المثل انگلیس نیز آنقدر این روزها درگیری های ریز و درشت دارد و ضمنا آنچنان عاقل است که در دام تل آویو نیفتد.

بنابراین کاملا مشخص و محرز است که هرچقدر هم که اسرائیل از نظر نظامی قدرتمند باشد باز هم این توان را ندارد که حتی جنگی کاملا فشرده با ایران را آغاز کند. مطمئن باید بود اگر سران این رژیم چنین توانی را داشتند منتظر اقدام آمریکا نمی ماندند و یا با فشارهای دیپلماتیک خواستار برهم زدن برجام نمی شدند و خیلی سال ها قبل برخی تحرکات مستقیم را انجام می دادند. چه بسا آنان هم چند صباح دیگر طرفدار برجام شوند!

367974