به گزارش سایت خبری پرسون به نقل از فیز، سازمان فضایی فدرال روسیه(Roscosmos) هفته گذشته اعلام کرد زمان پرتاب این ماموریت که در ابتدا برای یک اکتبر و از پایگاه فضایی "وستوچنی" برنامه ریزی شده بود به ماه مه سال ۲۰۲۲ تغییر یافته است.
هدف ماموریت Luna-۲۵ که به سمت قطب جنوب ماه خواهد رفت، بررسی رسوبات یخی آن ناحیه است. این ماموریت نخستین ماموریت روسیه به سطح ماه در طول ۴۵ سال گذشته و اولین ماموریت آن پس از شوروی محسوب میشود.
مهندس ارشد دفتر طراحی سازمان لاوچکین روسیه در مورد تاخیر رخ داده در زمان پرتاب این ماموریت گفت که آنها به زمان بیشتری برای تکمیل موفقیت آمیز آزمایشات نیاز دارند.
"الکساندر شیرشاکوف"(Alexander Shirshakov) در گفتگو با خبرگزاری اینترفکس گفت: ما در طول آزمایش با مشکلات خاصی مواجه شدیم. داشتن یک سیستم فرود ایمن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و ما نیز در حال کار بر روی سیستم فرود نرم Luna-۲۵ هستیم.
پس از آنکه چین در دسامبر ۲۰۲۰ به اولین کشوری تبدیل شد که پس از ماموریت Luna-۲۴ شوروی در سال ۱۹۷۶ موفق به آوردن نمونههایی از ماه به زمین شد، شور مسابقه بازگشت به ماه در میان برخی کشورها بالا گرفته است. در دسامبر ۲۰۲۰ کاوشگر چینیها موسوم به "چانگ ای ۵" با موفقیت همراه با نمونههای جمعآوری شده از سطح ماه به زمین رسید. آخرین ماموریت بازگرداندن نمونه ماه مربوط به ماموریت "لونا۲۴"(Luna ۲۴) اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۶ بود که طی آن ۱۷۰.۱ گرم(۶ اونس) نمونه در سال ۱۹۷۶ به زمین آورده شد.
ماموریت چانگ ای۵ در تاریخ ۲۸ نوامبر سال ۲۰۲۰ وارد مدار ماه شد و در حالی که ماژول سرویس آن در مدار ماه باقی مانده بودند، سطحنشین و صعودگر آن در اول دسامبر در ماه فرود آمدند. سطحنشین سنگها و خاک ماه را جمع کرد و به ماژول سرویس در مدار متصل شد. این نمونهها در یک کپسول برگشت برای سفر به زمین قرار داده شد و سپس در اوسط ماه دسامبر این کاوشگر در "مغولستان داخلی" فرود آمد.
ناسا نیز قصد دارد طی برنامه آرتمیس اولین زن و یک مرد دیگر را در سال ۲۰۲۴ به ماه ببرد. آژانس فضایی آمریکا چند سالی است که با تمام فراز و نشیبها، بازگشت به کره ماه را در سر میپروراند، در حالی که این بار میخواهد یک پایگاه اقامتی ثابت در این قمر راهاندازی و ماه را به یک اقامتگاه دائم تبدیل کند.
برنامه "آرتمیس"(Artemis) یک برنامه پرواز فضایی انسانی بینالمللی با تامین بودجه از جانب دولت ایالات متحده است که هدف آن فرود آوردن اولین زن و یک مرد دیگر روی کره ماه در منطقه قطب جنوب ماه تا سال ۲۰۲۴ است.
این برنامه عمدتا توسط ناسا، شرکتهای فضایی تجاری آمریکایی که با ناسا قرارداد بستهاند و شرکای بینالمللی ناسا از جمله آژانس فضایی اروپا(ESA)، آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن(JAXA)، آژانس فضایی کانادا(CSA)، آژانس فضایی ایتالیا(ASI)، آژانس فضایی استرالیا(ASA)، آژانس فضایی انگلستان(UKSA)، آژانس فضایی امارات متحده عربی(UAESA)، آژانس فضایی دولتی اوکراین و آژانس فضایی برزیل(AEB) که همگی تحت رهبری ناسا عمل میکنند، انجام میشود. اهداف بلند مدت این برنامه شامل شکلدهی تیم اعزامی و حضور پایدار در ماه، پیریزی زیرساختها برای شرکتهای خصوصی و بنیانگذاری اقتصاد ماه و سرانجام اعزام انسان به سیاره مریخ است. برای پرتاب این ماموریت به سوی ماه از موشک ناسا موسوم به "سیستم پرتاب فضایی"(SLS) به عنوان وسیله اصلی پرتاب "اوریون" استفاده خواهد شد. برنامه "آرتمیس" متشکل از سه ماموریت متوالی به نامهای "آرتمیس ۱"، "آرتمیس ۲" و "آرتمیس ۳" است.
این در حالی است که روسیه و چین در ماه مارس برنامه خود را برای ایجاد یک ایستگاه مشترک در ماه اعلام کردند. برنامه فضایی روسیه که از اتحاد جماهیر شوروی به آن به ارث رسیده است در سالهای اخیر با مشکلاتی مانند رسواییهای فساد و کاهش بودجه مواجه شده است. صنعت فضایی این کشور در سال ۲۰۲۰ و زمانی که شرکت اسپیس ایکس متعلق به میلیاردر آمریکایی ایلان ماسک توانست فضانوردان را با موشک فالکون ۹ به ایستگاه فضایی بین المللی بفرستند، دچار مشکلاتی شد و روسیه انحصار خود را در پروازهای سرنشین دار به ایستگاه فضایی بینالمللی از دست داد و این موضوع ضربه بزرگی به آن وارد کرد.
با این حال، سازمان فضایی فدرال روسیه تعدادی از ماموریتهای خود از جمله ماموریت سفر به زهره و ایجاد موشکی با قابلیت سفر به اعماق فضا را اعلام کرده است.
روسیه همچنین اعلام کرد که قصد دارد ایستگاه فضایی بینالمللی را ترک کرده و ایستگاه مداری خود را در سال ۲۰۲۵ پرتاب کند. در تاریخ ۷ ژوئن در جلسه پارلمان روسیه، "دیمیتری روگوزین" مدیرکل آژانس فضایی روسیه مشهور به "روسکاسموس"(Roscosmos) تهدید کرد که روسیه احتمالاً قبل از تاریخ برنامهریزی شده برای سال ۲۰۲۵ و در صورت تحمیل تحریمهای آمریکا علیه روسیه، ایستگاه فضایی بینالمللی را ترک خواهد کرد.