اینجا نوای پی در پی صفحه کلید‌ها در فضا می‌رقصد …
مغز‌های بزرگ فرهیخته‌ای بی‌وقفه در پی حقیقت می‌رود
پشت مانیتور‌ها و گوشی‌ها پیامبران بدون وحی نشسته‌اند
با یک مشت قلب تپنده ناآرام
باچشم‌هایی که هرگز نمی‌خوابد
و گوش‌هایی که هرگز بسته نمی‌شود
اینجا یک سری انسان بی‌ادعا
شب‌ها با اضطراب از خواب می‌پرند
و ذهن‌شان تا خود صبح در پی اتفاقات پرسه می‌زند
اینجا دوربینشان، خودرویشان، حتی سر و صورتشان
و چه بسیار قلب‌های‌شان بی‌گناه
به زوال می‌رود و بر خلاف تصورات و حقوق جهانی‌شان
نه به دلار دستمزد می‌گیرند و نه امنیت جانی و روانی تضمین شده‌ای دارند
اینجا می‌شود عشق را بویید!
چرا که اگر عشق ننامیم و نخوانیم‌شان
شوربختانه یا خوشبختانه در روزگاری که غول زندگی
روی شانه‌هایشان پا می‌فشرد
حق‌التحریر ناچیزشان بهانه خوبی برای ماندن نیست…
پس قطعاً مبارک است روزی که به نام آنهاست
رسانه سایت خبری پرسون
