چرا محدودیت‌های کرونایی بی‌فایده بود؟

به گزارش سایت خبری پرسون، ایرج خسرونیا نوشت: متاسفانه وضعیت نه‌تنها در شیوع کرونا بلکه در باور مردم نیز شرایط اصلا مساعد نیست و همین امر باعث شده که بیمارستان‌ها نیز یک تخت خالی هم نداشته باشند و بیماران مبتلا به کرونا در منزل مداوا ‌شوند. زمانی‌که کپسول اکسیژن و دستگاه‌های اکسیژن‌ساز در بازار آزاد و مراکز دولتی نایاب و قیمت‌شان نجومی می‌شود، نشانگر این است که خانه‌ها تبدیل به بیمارستان شده‌اند. داروهای اصلی که برای بهبود بیماران مبتلا به کرونا باید مورد استفاده قرار گیرد، در بازار موجود نیست و بی‌شک اگر مردم کمک نکنند، وضعیت کشور هر روز بحرانی‌تر خواهد شد. همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره کردم مردم باور خود را نسبت به خطرات کرونا، حرف‌ها و هشدارهای مسئولان از دست داده‌اند و امیدی به کمک‌شان در این شرایط نیست.

آنها به‌قدری سخنان متناقض و وعده‌های بی‌سرانجام در طول 17 ماه گذشته شنیده‌اند که حتی برخی از آنها به نشانه اعتراض ماسک‌هایشان را از صورت برداشته و این خطرناک‌ترین شرایطی است که می‌‌‌توان توصیف کرد. از سوی دیگر در محدودیت‌ها و تعطیلی چند روزه تهران و البرز، هیچ مغازه‌ای بسته نشد و مردم بدون در نظر گرفتن جریمه‌های 500 هزار تا یک میلیون‌ تومانی به سفر رفتند؛ مهمانی‌ها همچنان برگزار می‌شود و نوع جدید ویروس کرونا که به «لامبدا» مشهور است، این قدرت را دارد که در یک دورهمی، همه افراد را به‌طور همزمان به کرونا مبتلا کند و خیلی سریع دچار علائم شدید بیماری شوند. وقتی این موضوعات را در کنار یکدیگر قرار می‌دهیم، پرشدن ظرفیت بیمارستان‌ها چندان تعجب برانگیز نخواهد بود.

همین‌طور یک جوان به مسافرت به شهرهای قرمز می‌رود و ویروس را برای پدر و مادر سالمندش به ارمغان می‌آورد. بی‌شک این شرایط را فقط یک نوع می‌توان توصیف کرد که شیوع کرونا و کاهش اعتماد عمومی در جامعه سبب شده که مردم عقل بهداشتی و درمانی‌شان نیز ضایع شود؛ یعنی آن عقلی که باید در مواقع بحران صحیح و درست بیندیشد، حال نابود شده و همین امر سبب گشته افراد در زمان شیوع بیش از تصور بیماری و گسترش آلودگی ماسک از صورت بردارند. این موضوع به‌دلیل عدم گفتار صحیح توسط مسئولان و عدم تحقق وعده‌های آنهاست.

زمانی‌که باید واکسن خریداری و وارد کشور می‌شد، مسئولان وزارت بهداشت تمام توان خود را روی تولید داخل گذاشتند و فکر می‌کردند که کرونا با آنها شوخی می‌کند و این بیماری را می‌توانند مانند آنفلوانزا کنترل کنند، اما متاسفانه کوتاهی‌های صورت گرفته سبب شد که امروز به شرایطی برسیم که سیستم دارویی، بیمارستانی و در کل وضعیت کشور، شرایط «جنگی» تلقی شود. در این میان نمی‌توان بدقولی‌ها و کارشنکی‌های کشورهای دوست در فرستادن واکسن را نادیده گرفت، اما تجربه تاریخی ثابت کرده که همیشه این کشورها در زمانی‌که ایرانیان به کمک آنها احتیاج داشتند، شانه خالی کردند و حالا نیز همین شرایط و تکرار تاریخ چندان تعجب‌برانگیز نخواهد بود.

توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.

منبع: آرمان ملی